Κεφαλαιο 18.

138 16 1
                                    

Επανήλθα.

-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-

Τον κοιταξα απο το πλαϊ.

Ειναι όμορφος απο οποία γωνία και αν τον κοιτάξω..

Φάνηκε να παρατηρεί οτι τον καρφωνα με το βλέμμα μου και γύρισε να με κοιτάξει χαμογελώντας.

Αμέσως έστριψα το κεφαλι κου απο την άλλη κοκκινιζοντας.

-Συμβαίνει κατι; Με ρώτησε φερνοντας το πρόσωπο του πιο κοντά για να με παρατηρήσει καλύτερα.
-Τιποτα δεν ειναι..., ειπα σκύβοντας το κεφαλι μου και κοιταξα τα πόδια μου, επιταχυνοντας λιγο για να φτάσω πιο γρήγορα στο σπιτι μου.

Δεν πρόλαβα ομως να κανω καλα καλα δέκα βήματα και βρισκόταν ηδη δίπλα μου πιάνοντας μου το χέρι για να μου ανακόψει την πορεία.

-Γιατί βιάζεσαι; Με ρώτησε το βλέμμα του, καθώς με κοιτούσε, διερευνητικό.

Γύρισα προς το μέρος του χαμογελώντας με δυσκολία και προσπάθησα να αλλάξω το θεμα.

-Ν-Να ξερεις. Ξεκινησα να λεω και αμέσως καταράστηκα τον εαυτό μου για τη δυσκολία που ειχα να εκφραστώ.  Δεν σε εχω συγχωρέσει επισήμως.

Τον κοιταξα απο την άκρη του ματιού μου περιμένοντας καποια αντίδραση.

Αυτος απλα χαμογέλασε κοιτώντας μπροστα του και συνέχισε να περπατάει.

Σε παρακαλώ πες κατι γιατί θα γίνει πιο αμήχανη η κατάσταση απ'οτι ειναι ηδη για μενα.

Του έριξα μια μάτια και διαπίστωσα οτι με κοιτούσε και αυτο μόλις κατάλαβε οτι τον έβλεπα, στραφηκε ξανά προς τα μπροστα.

Μου φάνηκε οτι κοκκίνισε λιγάκι, αλλα θα πρέπει να το φαντάστηκα επειδή με πείραξε ο πυρετός.

-Το ξερω οτι θα σου πάρει λιγο καιρο να με συγχωρήσεις πλήρως. Μου ειπε με ειλικρίνεια.

Τον σκούντηξα στο μπράτσο παιχνιδιάρικα γιατί μου φάνηκε λιγο θλιμμένος.

-Με τον καιρο θα έρθει και η στιγμή που θα τα αφήσω ολα πίσω μου. Του ειπα χαμογελώντας ελαφριά.

Μου ανταπέδωσε το χαμόγελο χωρίς να κοιτάει μπροστα του πράγμα που σχεδόν οδήγησε στο να χτυπήσει μια πινακίδα, ομως τελευταία στιγμή τον σταμάτησα.

Once Upon A Star (a Luke Hemmings Fanfic) -Ελληνικά- [on hold]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang