Telefonumu açmak için elimi kaydırdım.
" Alo." dedim kim olduğuna bakmadan.
" Alo." dedi canım Dexter'ım.
" Gecenin bu saatinde neden beni rahatsız ettin?" dedim.
" Ah ben şey işlerim bitti de arayasım geldi."
" Okulda bile bu kadar aramazdın."
" Ama burası benim evim."
" Ev mi saray mı?"
" Of ya Raven. Hata bulmanda üstüne yok."
" Tabi ki." dedim kahkaha atarak.
" Neyse hizmetçi olmayı seviyor musun?"
Bu nasıl bir soru böyle? Yani insan beni böyle mi sorar? Bazen öyle salak oluyor ki. Ne yapsam? Yani ne desem?
" Pek sayılmaz. Sırf annem için katlanıyorum sana." Bu bir yalan.
" Hımm sadece sormak istemiştim. Hunter'le çalışmak ister misin?"
" Hımm bilmem." bakalım ne diyecek?
" Peki ben de düşüneceğim."
" Tamam. Uykun yok mu?"
" Hayır."
" Ama benim var. Yatıyorum."
" Tamam. İyi geceler."
" Sana da iyi geceler." dedim ve kapattım.
Ah ne güzel bir duygu bu ya. Uzun zamandır beklediğim şeydi bu.
DEXTER
Bana bilmem dedi ya. Ben o Hunter'a gıcık olmaya başladım. Zaten oluyordum da. Raven gelince iyice gıcık oldum. En çok canımı sıkan şey Raven'ın da ona yüz vermesi. Kız benden intikam almaya mı çalışıyor anlayamadım. Neyse kızları anlamak çok zor oluyor.
Telefonu kapattıktan sonra rahatça uzandım. Raven'ı düşünmek bana iyi geliyordu. Ama onu ne zaman görsem sürekli Hunter'la. Of ya sinirim bozuldu ya. Uyuyamam da şimdi. Kahretsin...
Sabah olmuştu. Perde açılınca anladım. " Alice açma dedim sana perdeyi." diyerek kalktım. " Dexter Bey ama sabah oldu." dedi bunak kadın. Eskiden çok severdim Nicole ve Alice Ablayı. Ama Raven bu yıl bana bir şeyler yaptı. Buraya gelirken sinirlerim bozuktu ve ben de sinirimi hizmetçilerimden çıkarıyordum. " Dexter Bey kahvaltınız hazır." dedi Alice gülümsemeye çalışarak. " Tamam geliyorum. Çık odamdan üstümü değiştireceğim." dedim. " Peki efendim." dedi ve çıktı.
Kapı çaldı. " Gir!" dedim. Üstüme mavi bir T-Short ve siyah bir eşofman giydim. " Dexter Bey müsait misiniz?" dedi Hunter. " Of Hunter ne oldu?" dedim. " Raven'la mı çalışacağım?" dedi hevesle. " Bakarım demiştim ya. Of Raven ya." dedim stemle. " Bana neden söylemediniz efendim?" dedi. " Sana ne? Defol git şurdan. Çalışmayacaksınız. Oldu mu?" dedim ve yatağıma oturdum. " Anladım efendim." dedi ve çıktı. Aptal mıdır nedir ya?
Kahvaltı için salona geçmiştim. Raven Alice'nin yanındaydı ve bana bakıyordu. İçten bakıyordu bana. Gel de hayran olma. " Sofrada bir tek ben olmayayım. Alice, Raven siz de gelin." dediğimde Raven şaşırsa da sonra Alice ısrar edip sofraya oturttu. " Dexter Bey tuzu alabilir miyim?" dedi Alice. Ben de ona tuzu uzattım. Raven ve Alice fısıldaşmaya başladılar. Ne diyor bunlar lan? Birisinin telefonu çalıyordu. " Benimki. İzninizle." dedi Raven ve sofradan kalktı. Raven dışarı çıktı. " Dexter Bey bugün ne kadar naziksiniz." dedi Alice. " Hımm öyleyim galiba." dedim.
Raven konuşmasını bitirmişti. Ama sofraya gelmedi. Annesiyle konuşacağını söyledi. " Sofrayı toplayabilirsin." dedim ayakta duran Alice'e. " Peki efendim." dedi Alice. Ben de saray işlerimle ilgilenmeye başladım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVER AFTER LİFE
De TodoRaven sakar, bencil ve asla kimseye yardım etmeyen gibi biri olarak görünse de aslında nasıl şefkatlidir. Ama gerçekten onu birisi değiştirir. Hem de çok fena... Dexter ise kendini beğenmiş ve kızları sürekli eşya olarak görür. Aslında Dexter'ın hay...