Dedektif Taehyung, sabahın erken saatlerinde Jungkook ve Hana'nın kaldığı eve apar topar geldiğinde hiç beklemden zile defalarca bastı. Evdeki iki genç de henüz uyuduğu için kapıyı birkaç çalış ve de birkaç kez yumruklanmadan sonra duyabilmişti.
Hana, ayaklarına terliklerini giyip kapıya ilerledi ve kapının ardındaki sabırsızı daha fazla bekletmek istemezcesine aniden kapıyı açtı.
Karşısında Kim Taehyung'u görünce biraz şaşırmıştı fakat şaşırdığını belli etmekten de çekinmedi. Zaten yakın arkadaş gibiydiler."Sabahın bu saatind-" Hana'nın sözü tamamlanmadan dedektif konuşmaya başladı.
"BULDUM!"
Taehyung içeri doğru hızla koştu ve Jungkook'un uyuduğu odaya gürültülü bir şekilde girdi.
"Neler oluyor?" Jungkook henüz uyku sersemliğini üzerinden atamamışken Taehyung'un ona hızlı hızlı bir şeyler anlatması boşa gibiydi zira Jungkook onun anlattıklarından hiçbir şey anlamıyordu.
"YAH, ONUN NUMARASINI BULDUM DİYORUM. PARK JIMIN'I BULDUK."
Jungkook aniden toparlanırken üzerinin tişörtsüz olmasını bile umursamadan yataktan zıpladı.
"Nasıl buldun anlatsana hyung?!" Dedi heyecanla.
"İki saattir ne anlatıyorum acaba ben?" Taehyung kafasını iki yana salladı ve derin bir nefes verdi.
"Aylardır çalışmamın sonucunu aldım. Park Jimin'in eskiden kaldığı yurdu dahi öğrendim, Jungkook. Bu sefer yanlış numara gibi bir ihtimal yok.
Hana ve Jungkook sevinçle birbirlerine sarıldıktan sonra Hana masanın üzerinden telefonunu alıp iki gencin yanına geri döndü.
"Hadi mesaj atalım!" Jungkook'un aramayacağını bildiği için mesaj atmayı önermişti elbette.Jungkook, kendisine heyecanla bakan kıza gülümsedikten sonra dudaklarını ısırarak olumsuz anlamda kafasını salladı.
"Bu sefer mesajı ben atacağım Hana."
Hana, Jungkook'a şaşırmıştı. Önceden her seferinde çekingenlik yapıp Hana'nın telefonundan mesaj attırırdı. Şimdi gerçek Jimin'i bulduklarına emin olmalarına rağmen Jungkook nasıl olur da kendisi mesaj yazmak ister anlayamamıştı.
Kook, numarayı öğrendikten sonra uygulamaya girdi ve mesaj kısmını açtı.
Oldukça heyecanlıydı ve aşırı korkuyordu. Taehyung doğru numara olduğuna emin olduğunu söylemişti ama Jungkook elbette her zamanki gibi karşıdakinden bir fotoğraf isteyecekti.Sabahın erken saati olmasına aldırmadan titreyen ellerine hakim olarak mesaj yazmaya başladı.
06.14
jungkjeon: Merhaba
Park Jimin"in telefonu mu acaba?
11.52
*********: Evet
Sizi tanıyor muyum?
jungkjeon: Evet
Eğer unutmadıysan hyung
*********: Hyung?
jungkjeon: Özür dilerim
Önce kendimi tanıtmam gerekiyordu
Ama bir fotoğrafınızı rica edebilir miyim
*********: Üzgünüm ama tanımadığım kişiye neden fotoğrafımı atayım ki?
jungkjeon: Tanıyorsun
*********: Adınızı söyleyin de ona ben karar vereyim
jungkjeon: Önce fotoğraf atsanız?
Lütfen
Çok önemli
**********: Ah
Pekala
********* bir fotoğraf gönderdi.
jungkjeon: Aman tanrım
Aman tanrım
Aman tanrım
*********: Beni tanrın olarak görmen hoşuma gitti diyip bir klişeyi gerçekleştiremeyeceğim
kkk
Ah pardon
Az önce tanımadığım bir kişiye gülücük attığıma inanamıyorum
jungkjeon: Hyung ben Jungkook!
Jeon Jungkook
Hatırladın mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
arsonphobia • jikook
Short StoryDevasa alevlerden korkmama rağmen aşkınla beni cayır cayır yakman adil değildi. Aşkın güneşten daha sıcak bir etki bırakıyordu fakat belki de ateşe dayanıklıydık. En iyi rekor; Kısa Hikaye #4 14.06.16 - 11.02.17 @liameri / © Tüm hakları saklıdır