Yes Asshole ||Dutch||

'En ik ga nooit meer weg.'

Pov Maddy,
Ik glimlach en Kay pakt mij stevig vast. 'We gaan opnieuw beginnen kleine.'

'Maddeleine Paris ben jij dat echt?' Schreeuwt een meiden stem over de overvolle gang heen. Dit heeft sowieso de hele school gehoord, inclusief heel de stad Bospad.

Er springt een meisje boven op mij en een andere jongen doet het zelfde, waardoor het gewicht op mij een heel stuk groter word. 'Ze is het echt!' Schreeuwt ze in mijn gezicht. Haar bruine krullen hangen langs haar gezicht en haar 2 donkerbruine ogen doorboren die van mij haast. 'Rachel!' Gil ik iets minder hard dan haar, om de school te behoeden van een gehoorbeschadiging.

Als iedereen van mij af is spring ik opnieuw in haar armen. 'Je bent nu al terug.' Fluister ze in mijn oor.

'En ik ga nooit meer weg.' Glimlach ik op een zachte toon. Als ik mijn ogen open zie ik nu ook de jongen naast Kay goed.

'Daan!' Ik laat Rachel los en stap op hem af. Hij steekt zijn handen in de lucht klaar om onze begroeting te doen.

Gierend van het lachen geef ik ook hem een stevige knuffel. 'Ik wist het nog!' Zeg ik enthousiast na onze begroeting. Niet dat ik het ooit had kunnen vergeten dit hadden we verzonnen in groep vier en bijna elke dag herhaalde wij het samen.

'Je zit bij Kay in de klas!' Roept Rachel. Ik draai me om en zie haar met het rooster staan. 'Klas mavo3C, in die klas zit jij toch ook Kay?' Als bevestiging knikt hij vrolijk. 

'Mooi, dan stalk ik jou vandaag.' Grijns ik. 'Dat is goed.'

'Rach in welke klas zit jij?' Vragend kijk ik haar aan. 'Mavo3B.' Ik knik en kijk ook daan vragend aan. 'Havo3B' Zucht hij.

'Je bent een niveau omhoog gegaan!' Schreeuw ik blij. 'Ja, vlak na jou vertrek.' Zegt hij trots. 'Maar moet je dan niet naar het Havo gebouw?' Zuchtend knikt hij en geeft ons dan een afscheid knuffel. 'Tot in de pauze!' Hij loopt weg en dan staan we nog maar met ze drieën.