Yaklaşık bir hafta geçti. Her zamanki gibi hayatı aralıklarla yaşıyordum. Hafta sonu yine dışarı çıktım. Anneannemin evine... Yardım ettim biraz. Televizyona, telefonuma baktım. Panda misali dans ettim. Çünkü sıkılmıştım. Evet sadece. Bir baktım perde açık. Açık olsun, ne olacak yahu!
Yatak odasına gittim. Orada bir makyaj masası var. Ama ben orayı çalışma masası olarak kullanıyorum. Yine oraya oturdum ve hikaye defterimi çıkardım masaya. Bir süre ona baktım. Ne yazabilirdim ki? Düşündüm ve... Yanımda getirdiğim kitabı okumaya başladım. Her zaman yanımda kitap taşırım zaten. Kitap beni kendine çekiyordu. Sanki yaşıyordum. O hüznü, o acıyı... Her şeyi yaşadım. Sadece 1 saat içinde. Ve büyük bir his uyandı içimde. Kitap, aşk kitabıydı. Ardından hemen defterimin başına döndüm. Yazdım bayağı. Aklıma ne gelirse, her şeyi. Çıkan sonuç şöyleydi:
Sabah kalktım ve yüzümü yıkadım her zamanki gibi. Sonra da kalkıp kahvaltı ettim. Giyindim ve dişlerimi fırçaladım. Her şey, 18 yaşındaki bir kız için çok normaldi. Ama nereden biliyordum günümün geri kalanının da güzel geçeceğini? Her neyse arka sokakta bulunan okuluma yine yürüyerek gittim. Gittiğimde dersin başlamasına 10 dakika kalmıştı. Aslında okula gitmesem de olurdu. Sonuçta son hafta diye düşündüm. Ama yorulmuştum. Ben de sınıfa gittim. Kimse gelmemişti. Gıcık kız Açelya ve gıcık oğlan Ali dışında. Bir tek üçümüz vardık. Yani aslında o günün normal olmayacağını o an anlamıştım. Ama çok geçti.
***
Telefonum çaldı. Açtım baktım annem arıyor. Telefonu açtığım an bağırmaya başladı. "Kızım niye açmıyorsun? Delirtecek misin beni? Başına bir şey geldi sandım. "
"İYİYİM ANNE"
Böyle sıkıcı bir konuşma geçti. Yaklaşık yarım saat. Ama kısa ve öz anlatırsak, hemen çıkıp küçük parka gitmem gerekiyordu. Ne olduğunu pek çok kez sordum. Ama cevap vermedi. Sürprizmiş. Ben de hemen demesine karşın 15 dakika boyunca hazırlandım. 10 dakika gitmem sürdü. Ama gittim sonuçta. Parka varınca annemle aramızda şöyle bir konuşma geçti:
-Anne beni buraya neden çağırdın?
-Evde sıkılmamış mıydın zaten hadi gel.
Aslında iyiydim ben demek isterdim ama diyemedim. Sebebini kesinlikle bilmiyorum. Sonra annem beni bir kızın yanına götürdü. Sonra da hadi siz konuşun diyerek gitti. Ne olduğunu anlamamıştım bile. Her neyse 10 dakika sonra biz baya samimi olduk kızla. Adı Naz'mış. Benimle aynı yaşta, saçları benimkinden bir ton açık, benden çok çok az kısa ve aynı kilodayız! Her neyse aslında bu kızla önceden tanışıyormuşuz. Ama 4 yaşında mı neyken. Tabi ki de hatırlamadım. O hatırlamış. Milletteki hafızaya bakın ya!
Neyse sonra annem geldi. Gitmemiz gerekiyormuş falan. Sonra yine görüşürmüşüz. Eve gittik ve ben direk yattım. Zaten okulların kapanmasına 2 hafta falan vardı. Biraz düşündüm de... Bugün yeni bir arkadaşım olmuştu ve yine görücü usulü... Sonra da uyumuşum zaten.
