SESSİZLİĞİN İÇİNDE

Harika 3'lü

Evet okurcanlarım bugün çarşamba ve yeni bolum geldi. Desteklerinizi bekliyorum.

O gün bütün günü beril ile gezerek geçirdikten sonra eve doğru yürümeye başladık. Ev okul yolunun üzerinde olduğu için gelen geçeni görüyoruz. Biraz daha yürüdüğümüzde ilerde tartışan bir grup genç gördük. Gençlerden biri bir kız ile tartışıyordu ve kız çocuğa bağırıyordu.

Gittikçe onlara yaklaşmaya başladık. Tam yanlarından geçiyorduk ki oğlan kıza vurmak için elini kaldırmıştı. O an kan beynime sıçradı sanki. Kıza değilde bana yapılıyormuş gibi hissettim ve birden çocuğun kolundan tuttum. Bunu ben bile kendimden beklemiyordum. Öfkeli bakışlarla çocuğa bakarken çocukta şok olmuştu.

Daha fazla dayanamayıp ''sen kim oluyorsun lan !kim oluyorsun da kıza el kaldırıyorsun. O elini alır bi tarafına monte ederim lan'' diye bağırdım. O kadar kızmıştım ki bana seslenen Beril'i farketmemiştim bile. Beril ''hoppp ağır ol indir elini''deyince çocuk bir kahkaha attı. Beril'le çocuğa ters ters bakarken çocuk elini indirip arkadaşlarına işaret verdi ve oradan uzaklaştılar.
Onlar gidince yere oturmuş ağlayan genç kızın yanına gittik ve kalkması için yardım ettik.

Beril ile bakıştığımızda ne demek istediğimi anlamış ve eve doğru gitmeye başlamıştık. Kapıyı anahtar ile açıp içeri girdim zaten ev kavga edilen yerin karşısındaydı, o yüzden eve varmamız uzun sürmemişti. İçeriye geçip genç kızın da içeri geçmesini bekledim. Genç kız biraz ürkmüş olacak ki içeriye girme konusunda biraz kararsızdı.

''Hadi ama içeriye geçte kendine gel biraz. Bu halde gitmene izin veremem'' dedim. Sanki kızı yıllardır tanıyormuşum gibi konuşmuştum. Bu tepkilerime bende şaşırsamda nedense içimde ona yardım etmek isteyen bir yer vardı. Onu bırakırsam sanki yanlış bir şey yapacakmışım gibi hissediyordum. Şu ana kadar hiç yaşamadığım bir şey yaşıyordum; birine ilk defa bu kadar kısa zamanda alışıp onu benimsiyordum. Bu halime beril de şaşırmış olacak ki bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

Genç kıza gülümsedikten sonra içeriye geçmesini bekledim o içeriye geçerken berile ''bişi sorma bende kendimi anlamıyorum sadece ona iyi davranmak istiyorum'' dedim. Oda bana kafa sallayıp genç kızın arkasından içeriye geçti. Bende kapıyı kapatıp mutfağa geçtim. Çayı üzerine koyduktan sonra içeriye geçip tekli koltuğa oturdum.

Karşımda gözlerini yere dikmiş mahçup bir şekilde oturan kızın haline daha fazla dayanamayıp '' konuşmak ister misin '' dedim . Biraz daha dikkatli bir şekilde baktıktan sonra bana geçenlerde çarpan kızın bu kız olduğunu hatırladım.

Sen... dedim ki daha sözümü tamamlayamadan kız mahçup bir şekilde ''üzgünüm hem geçen gün sana çarpıp özür bile dilemedigim için hem de beni bugün o pisliğin elinden kurtararak benim yüzümden bir tehlikeye bulaştığın için'' dedi.

O bunları söylerken ben tepkisiz bir şekilde ona bakıyordum ''demek ki beni hatırladın !! Madem ki yaptığın hatanın da farkına vardın o zaman sorun yok ama tehlike konusuna gelince pekte tehlikede olduğumu düşünmüyorum. Etrafında köpekleri ile gezip beni korkutabileceğini düşünüyorsa yanılıyordur'' dedim kendimden emin bir şekilde. Kendimden eminim zaten onlar bizi nasıl sevmiyorlar ise bizde onları görmezden gelir önemsemezdik.

''Neyse ben Deniz bu da arkadaşım Beril'' dedim. Karşımda ki genç kız gülümseyip bende İrem dedi. Böylece tanışmış olduk ve ardından başından geçenleri anlatmaya başladı.

"Az önceki çocuk geçen yıl hoşlandığım çocuk, adı Barış. Geçen yıl onu çok seviyordum ya da öyle olduğunu düşünüyordum. Sonra sevgili olduk ve bir kaç hafta birlikte takıldık. Biraz zaman geçtikten sonra benimle dalga geçtiğini öğrendim. Arkadaşlarıyla benim hakkımda konuşurken duymuştum onu.