Fatima's POV
"Bakit mo ako sinusundan?!"tinayo nya ako mula sa kwelyo ko,kainis naman ito ano akala nya sakin tuta?
Hindi ko sya sinagot pero kinuha nya din sakin yung pusa at binaba ito, ayoko namang sabihin yung tunay na dahilan.
"N-napadaan l-lang ako!"hirap kong sabi dahil naka hawak parin sya sa kwelyo ko. Okey Fatima galing mong gumawa ng palusot ,Binitwan nya din ako pero masama rin ang pagkakabagsak ko.
Aruu!! Pwet ko..paano kaya naatim ng mga babaeng nagkakagusto sa kanya ang ganyang ugali.
Ang sama ng ugali! Walang pinili kahit babae.
"Pwede ba umalis ka na baka kung ano pang gawin ko sayo!"cold nyang sabi..hays! Kahit hindi nya sabihin ang sama ng ugali!
Tumayo ako pero bumagsak ulit ako,bwiset! Ang sakit ng ankle ko,tumalikod na rin sya. Hmp! Bisugo! Basagulero! Bwiset!!
Sinubukan ko ulit tumayo at humawak sa may halige,napatingin ako dun kay Rinoa tumingin din sya kaya lang bigla syang tumakbo sa loob ng may narinig kaming kalabog sa loob ng bahay nila.
Naglakad ako ng unti unti hanggang makarating ako sa tapat ng pintuan nila,bukas iyon at parang may kung ano sakin at gusto kong pumasok sa loob.
"Dammit Fatima! Huwag mong sabihing papasok dyan sa bahay ng hinayupak na yan!"
And before I knew it nakita ko na lang na pumapasok ako sa loob,Argh! Ano ba itong ginagawa ko?
Nakakita na lang ako ng mga nagkalat na mga gamit sa loob ng bahay at isang babaeng nakahandusay sa sahig..at si Rinoang hawak yung babae.
"Anong nangyari!?"
Lumapit ako dun sa kanila, umupo ako at kinuha yung kamay ng babae at tinignan kung may pulso pa.
"Bakit nandito ka pa!?" Tiningnan ko sya, pero hindi ko mabasa kung ano yung nasa isip nya..ang emotionless..
"Tama bang sagutin ng tanong ng isa pang tanong?" Hindi sya sumagot..
"Dalhin na natin sya sa hospital"
***
"Okey na yung sugat mo at yung ankle mo basta huwag ka lang maglakad lakad ngayon"sabi ng nurse.
"Thank you po"pagkasabi ko nun umalis na rin sya,tumayo na ako hospital bed,hindi na naman nila ako binigyan ng saklay tutal parang nabigla lang sya.
Bumili muna ako ng hapunan bago pumunta sa room ng mama ni Rinoa,pagpasok ko nandun sya sa side ng hospital bed, buti na lang at stable na ang lagay ng mama nya.
Ipinatong ko na yung pagkain sa lamesa at umupo ako sa kabilang side ng bed. Bakit ganon parang nakararamdan ako ng kakaiba sa kanya..parang ang gaan ng loob ko sa kanya.
"I'm not doing this for you" paglilinaw ko.
"Yep, I know" nanaahimik na lang ako..
"Bakit mo ako sinusundan?" Yaks..buko pala ako!
"Stalker kita noh!?"
Stalker..Obviously.. yeah..
Teka--may stalker bang umaamin??
"H-hindi ah!? Libro karin pala?" Syempre mahina na lang yung last words..
"I heard that!" Napayuko ako,,means makapal..
"Asan pala yung father mo?" Alam kong out of blue yung tanong ko..pang iba lang naman..
"He's dead" aww..mala MMK din pala buhay nya..
BINABASA MO ANG
Diary ng Stalker
Teen FictionI never expect na ang isang simpleng shot ng picture ay magbabago ang buhay ko, from the past I was a loner pero dahil sa kanya natuto akong ngumiti, tumawa,at magmahal ng palihim. Dahil sayo hindi ko namalayan na napasama na pala ako sa mga stalker...
