Wish you were mine

Chapter 3

Amiel's POV

Hi ako nga pala si Amiel Justin Plantilla. Nagmula ako sa isang mayamang pamilya. Kami lang naman ang may ari ng mga sosyal na village dito sa Metro Manila. Only child ako kaya lahat ng gusto ko ay nakukuha ko. Tamad akong mag-aral. Ako din pala ang pinakapogi sa school University namin. Grabe kaya ko yatang magkaron ng 30 na girlfriend sa isang buwan. Ganun ako kagaling. Haha. 

Napakaganda ni Aubrey kahit nerd sya at ayoko syang paglaruan kaya hindi ko sya nililigawan. Napakasungit nya at ayun ang nagustuhan ko sa kanya. Sa totoo lang, ayaw ko sa mga babaeng maaarte at easy to get kaya pinaglalaruan ko na lang sila. Si Aubrey ang babaeng aking type kasi maganda,masungit at hindi sya easy to get at isa pa parang may gusto sya sakin pero nagpapakipot lang siguro sya. Wahaha. Assuming ako !

*kinabukasan*

*at De La Salle University*

Nakita ko si Aubrey na nasa garden at nag-aaral sya. Hmm. Malapitan nga.

Amiel- Aubrey, kumain ka na ba?

Aubrey- Hindi pa, impakto. Bakit mo natanong?

Amiel- Yayayain sana kita sa canteen. Tara!?!

Aubrey- Ayoko nag-aaral pa ako.

Amiel- Ah sige. Dyan ka muna.

Aubrey- Oo na. Lumayas ka muna, nag-aaral pa ako.

Amiel- Opo. Sunget.

Umalis na ako. Baka pa ko makain ng masungit na 'to. Ui. May chicks sa may bench. Malapitan nga.

Ay! Umalis na. Di yata napansin ang kapogian ko (-__-)

Bumili ako sa canteen ng pagkain. Tapos bumalik na ako sa garden. Binalikan ko si Aubrey.

Amiel- Oh. Pagkain mo.

Aubrey- Wag kang epal ! Ayokong kumain.

Umupo ako sa kabilang dulo ng mahabang upuan tapos si Aubrey, nandon sa kabilang dulo.

Bigla akong itinulak ni Paul at muntikan ko ng mahalikan si Aubrey. Sayang! Bigla kasing tinulak ni Aubrey ang mukha ko . Wew. Sayang talaga pero medyo kinilig ako dun. Haha.

Aubrey- Ano ka ba? Muntikan na yun,ah.

Amiel- Aba! Itinulak ako ni Paul,eh.

Aubrey- Mag-ingat ka nga sa susunod.

Amiel- Opo, MIss Sunget -__-

Ang boring ng araw na 'to. Bakit kasi nag-aaral siya. Di ko tuloy sya makulit. I hate this day):

                                                                    AUBREY'S POV

Grabe nakakainis talaga tong si Amiel, lagi na lang nya akong kinukulit tapos kanina muntikan na nya akong mahalikan. Kung hindi ko lang sya kaibigan napagsuntok ko na siguro sya.

Istorbo si Amiel sa pag-aaral ko kanina kaya akoy napikon. Pinalayas ko talaga sya, ayoko kasing madistract.

Hindi nya ako inihatid pagkaawas sa bahay pero ayos lang, hindi na nya ako makukulit. Wala ng magulo sa buhay ko pero bakit ganon? parang nagkakagusto na ako sa kanya.

Aubrey! Aubrey! Wag mong isipin yan. Sasaktan ka lang nya. Itigil mo na yang pagpapapantasya mo sa kanya.

Habang naglalakad ako pauwi may biglang humigit sakin. Akala ko si Amiel pero si Daniel pala.  Ang aking kaibigan sa US.

Aubrey- Why are you here Daniel?

Daniel- I followed you. I begged my mom and dad to let me study and live here.

A- I'm very glad that you came here.

D- Really? You know I'm very glad to see you. By the way, my mom asked your if I can stay in your house while i am studying here in the Philippines and he said yes.

A- Great! Let's go home now.

D- Okay.

Medyo malapit na ang bahay namin sa school kaya nilalakad ko lang. Grabe napakasaya ko ngayon dahil kasama ko dito sa Pilipinas ang aking bestfriend sa US :D

Nakarating na kami sa bahay. Pumunta na agad ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit tapos bumaba na agad ako at tinulungan ko si Daniel sa pag-aayos ng mga gamit nya.

Si Daniel lang ang lalaking hindi ko sinusungitan kasi close kami.

*Tinawagan ko si Shaynne*

Aubrey-  Hello Shaynne(:

Shaynne-  Hi. Mukhang masaya ka yata.

Au- Oo. Masaya nga ako.

Sh-  Bakit?

Au- Dumating kasi yung kaibigan ko sa US.

Sh- Dito daw sa Pilipinas titira?

Au- Oo! Kaya ngasuper saya ko,eh.

(May sumigaw ng "Dinner's ready")

Au- Sige Shaynne kitakits na lang bukas sa school. Isasama ko yung friend ko.

Sh- Sige. Ingat((: