An Affair with My Step Brother

Chapter 34: Pink Rose

Brix's POV

The number you have dialed cannot be reached. Please try again later.

Bakit kaya hindi niya sinasagot? Nakailang dial din ako at ngayon cannot be reached na nga. Naubos na siguro yung charge ng phone niya.

I can't concentrate. I know I have said na ayoko siyang tawagan dahil baka mapaaga ang uwi ko ng Pinas kapag nalaman kong hindi okay si Liah but I can't help it. I want to, no, I NEED to know she's okay.

I dialed Mr. Winston's number instead. Ilang ring din bago niya sinagot.

"Good evening, Young Master." Bungad niya.

"I'm really sorry Mr. Winston. Did I wake you up?" Napakamot ako sa ulo nang matauhan kung anong oras na. 3am na sa Pilipinas, Brix. Malamang natutulog na siya. Stupid.

"No, it's alright. Do you need anything?"

"Ughhh. I'm really sorry to trouble you. But are you sure Liah is alright? Binantayan ba siya ng bodyguard niya hanggang makauwi siya?"

"Yes, Young Master. Miss Liah asked the bodyguard to leave when she went to Mr. Kevin Maniego's house, but he secretly followed and watched over her until she finally went home."

"Good. I won't keep you up for so long. Thank you and I'm really sorry for the trouble."

Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Mr. Winston sa kabilang linya. "It's fine. I definitely understand what a man can do for love. Goodnight, Young Master. Don't forget to have some rest."

"Yes, thank you. Goodnight."

Sigh. What am I really capable of doing because of love?

* * *

Liah's POV

"Ang sakit ng ulo ko."

Yan agad ang nasabi ko pagmulat palang ng mata ko.

Kakatapos lang akong gisingin ni Jill, *isa sa mga personal maids ko, if you don't remember* dahil malelate na raw ako sa klase ko.

Nang marinig ang sinabi ko ay agad na sinalat niya ang noo ko. "Naku, Miss Liah, ang taas po ng lagnat niyo! Sandali lang po at ikukuha ko kayo ng gamot."

Hindi ko na nagawang sumagot dahil feeling ko ay masusuka ako anytime.

Hindi ko ata kayang pumasok ngayon. Kinuha ko ang phone ko pero ayaw nitong bumukas. Lowbat ata kaya chinarge ko muna.

Hindi nagtagal ay bumalik na sa kwarto ko si Jill kasama si Manang Emy at Mama Bianca.

"Liah, anak, are you alright?" Bungad ni Mama sa'kin kasabay ng paghaplos niya sa buhok ko.

Nginitian ko siya. "I'm fine, Mama. Don't worry about me."

"Are you sure? Masyadong mataas ang lagnat mo." Tinignan ni Mama si Manang Emy. "Dalhin na kaya natin siya sa hospital, Manang?"

Hinawakan ko ang kamay ni Mama. "Okay lang po talaga ako. Magpapahinga nalang po ako dito."

"Alright then, ipapatawag ko nalang ang family doctor natin to check on you. I'm sorry, anak, hindi kita maaalagaan ngayon, I have a very important meeting in Singapore." She faced manang with a concerned look. "Manang kayo na po ang bahala sa kanya."

Mama Bianca kissed me on my forehead. "I need to go. Pagaling ka ha?"

I nodded. "Thank you po, Ma. Have a safe trip."