Sokak Kedisi

Bölüm 8:YAĞMUR

Merhaba kediciklerim bu bölümde asi kızımızın içindeki sokak kedisi ortaya çıkıyor .yavaş yavaş başlıyoruz artık umarım beğenirsiniz.keyifli okumalar 😘

Bu bölümü Gripin : durma yağmur durma ile okumanızı tavsiye ederim.

Neymişte kimseyi bekliyemezmişte hah! Kıçımın kenarı alt tarafı 30 dakikacık geç kaldım diye şuan otobüste bir saatir Deniz beyin verdiği adrese gitmeye çalışıyorum.

Hani bizim mahalede oturuyodu bu ne diye bu adresi verdeki .hah niye olacak eziyet parasıylamı!bu çocuğu anlayamaıyorum daha geçenlerde kırk yıllık dostmuş gibi sohbet ederken şimdi düşmanı olduk.gerçi her güzelin bi kusuru vardır Allah boy pos endam vermiş ,gerisini vermemiş.Ha bide bolca ego vermiş.

Söylene söylene adresi bulmuştum.Geldiğim site  şu zenginlerin oturduğu yerlerdendi.Buranın sokakları bile elitti.Bir tane bile cono görmediğme şaşırsamı yoksa  Gelinceye kadar göerdüğüm yakışıklılara sevinsemmi bilemedim.

Sitenin güvenliği adımı ve kimliğmi sordu kimliği gösterdiğimde " Deniz bey geleceğinizi haber vermişti " demesiyle biraz afallamıştım Deniz bey ha.

Adreste yazan evin önüne geldiğimde bu gün ne kadar çok şaşırdığım aklıma geldi.
Tamam fakir değiliz  hatta varlık içinde yokluk çekiyor olabiliriz.ama ben böyle lüxs yaşama ne alışıktım ne hoşlanırdım zaten.Aslında babamın babası yani dedem  çok zengin bizim oturduğmuz mahalle kadar yalısı var çokta severim dedemi ama babamla araları bozuk olduğu için sadece bayramdan bayrama  ben tek başıma elini öpmeye giderim.ama asla babam kalmama izin vermez.

Babam dik başlıymış.gerçi hala öyle ama neyse dedem babamın hep mimar olup inşat şirketinin başına geçmesini istemiş  ama babam hayilndeki mesleği yani öğretmenliği seçmiş.sonrada annemle evlenince tamamen bağları koparmışlar .Annem ölmesine rağmen hala araları bozuk.

Annem beni doğruduktan bir ay sonra trafik kazası yüzünden ölmüş.onu tanimiyorum ama çok seviyorum .beni üvey annem meryem abla büyüttü asla onu cici bi anne gibi görmrdim oda beni üvey evlat değilde sanki kendi çocuğuymuş gibi sahiplendi . Annemin yokluğnu asla aratmadı bana  ama kardeşim yusuf  beni pek sevmez hiç abla demez mesela zaten sırf onunla kavgalarımız meyrem ablayı üzüyor diye  yurtta kalmaya karar verdim bir nevi kaçtım da diyebiliriz .

Aslında annem öldü diye ya da başka nedenlerden dolayı isyan eden bir insan değilim. Tamam tecrübeli bir insan değilim ama bir çok tecrübeli insanlar tanıdım.Başına gelmeyen kalmadığı halde yıkılmyan güçlü insanlar varken ben neden yıkılayım ki ?

hem annem ,annelerimiz hep kalbimizde değilmi bedenen yanımızda olmasa bile ruhumuzu onların varlığı rahatlatırken kalplerimizde sevgi şöleni yartmıyorlarmı?
Belkide ben kendimi böyle kandırıyorumdur.

Benim annemi sevmem için görmeme gerek yok beni doğurmuş olması bile yeterli bir neden zaten.Hem yeri ve zamanı geldiğinde kavuşucam ona ve heycanla o günü bekliyorum.ama o günü beklerken asla onu üzecek bişey yapamamaya yemin ettim.

Annem çok başarılı bir avukatmış ,insanlara yardım etmeyi çok severmiş daima onların hakları için savaşırmış ve bende annemin yarım bırakrığnı devam ettirip onun gibi başarılı bir avukat olucam ve beni izlerken gurur duymasını sağlıycam.

Ben kapıda öyle aval aval bakarken  kapının açılmasıyla  düşüncelerimden sıyrıldım.Deniz şaşkın bi ifadeyle beni izliyordu.

" neden 15 dk dır kapının önünde dikiliyosun ve kapıyı çalmadın." yuh 15 dkdir burda dikiloyomuydum ya

" bilmem dalmışım " dedim umursamaz bir ifadeyle.Deniz sen nerenin delisisin der gibi bir bakış attı ve içeri geçmem için yol verdi.

Sesizce salona doğru ileledik salonda açık renkler hakimdi oldukça lüks ve güzeldi.fazla güzel bi kadının zevkine göre döşendiği belliydi.