The Badboy's Green. [JaDine]

E I G H T

Dedicated to: ANNVx12
I was motivated to make this update because of your concern. *love*

EIGHT

His Gifts.

Tumuloy kami date namin. Dinala nya ako sa Tagaytay dahil iyon ang sa tingin nyang pinakamalapit na pwede naming puntahan. Dinala nya lang naman ako sa coffee shop na may para fields na itsura.

May mahabang railings doon at over viewing ang Taal Volcano. Malamig-lamig ang simoy ng hangin. Ang coffee shop ay may mga lamesa't upuan sa loob at labas ng shop. May mga duyang kahoy sa labas na pwedeng pagtigilan.

Nilalamig ako dahil sa sleevesless ang floral dress ko. Niyakap ko ang braso ko nang makalapit kami sa railings. Ngumiti si James bago ako inakbayan gamit ang kaliwa nyang braso. Ang kanang braso naman nya'y pinulupot nya sa bewang ko.

Nag-isang linya ang labi ko dahil pinipigilan ko ang sarili kong ngumiti ng dahil sa ginawa nya. I consider this as a sweet gesture of him. Tumitig na lamang ako sa Taal.

"Are you hungry?" Tanong nya. Umiling ako. Dahil hindi naman talaga. My "arranged date" with Klen was an afternoon meeting. Meryenda ko iyon kung titignan.

"Not really. Nakalimutan mo atang kumain kami ni Klen." Sabi ko bago ko sinandal ang ulo ko sa dibdib nya. Naramdaman ko ang paninigas ng katawan nya. Agad akong nagkunot noo sa kanya.

Tinignan ko ang mukha nya at nakita ko nagtagis ang bagang nito. Napatitig ako. How can someone be as handsome as him kahit ganito na kagalit? Iyong kahit sa pagtitiim bagang kay mas lalo lamang itong gumagwapo sa panigin ko.

"We'll eat later. I... I want coffee or frappé for now." Sabi ko upang hindi na ito umakto nang ganoon. Marahan itong tumango at hinila ako papasok sa coffee shop.

This date was supposed to be my happiest.

Marami parin talagang hahadlang kahit gaano ko kagustong ituloy to. Kuya Gian called me thrice, just to tell to come home. Alam ko gusto pa ni James na magtagal pero dahil sa "tago" lang naman ang lahat.

We have to obey their orders.

We're both silent on the way home. Hindi sya nakipag-usap, alam ko ang dahilan kaya hindi narin ako sumubok na magsalita. I know his upset, me too, I'm upset too. Sino bang hindi?

Time na namin iyon, tapos biglang ganito?

Huminto ang sasakyan nya sa tapat ng bahay namin. Madilim na at alam kong magagalit si Kuya Gian. On the way home from Tagaytay won't just be like minutes! It's hours.

"Please don't be mad. Mag-usap na lamang tayo mamaya. W-we both know we're hiding... So this instances are clearly acceptable. Wala silang alam. We just have to go with the flow... Kung ayaw mong paghiwalayin tayo."

Tumango lang sya bilang sagot. Malungkot akong lumabas ng kotse nya. Mabilis nyang pinaharurot ang kotse nya kaya tumitig lamang ako sa daan.

Gestures of him like this, pains me so much.

Hindi lang sya ang nahihirapan... Ako rin naman.

"Green?" Agad akong napalingon ng marinig ko ang boses ni Kuya Carlos. Pilit akong ngumiti sa kanya bago lumapit. Niyakap ko sya at binigyan ng halik sa pisngi.

"I'm so tired, Kuya. Gusto ko lang magpahinga... Ayokong magalit si Kuya Gian. So let's go? Paniguradong naiinip na iyon. Ang tagal kong dumating e."

Tumango lamang si Kuya at hinila na ako papasok. My guess was right. Kuya Gian has this annoyed look in his face. Matalim itong tumingin sa akin ng pumasok kami sa dining.