Bir ay oldu her gece huzursuzca dönüp sabahları kabuslarla uyanalı...
...
Buyrun ,bir isteğiniz,mi var efendim ?
" Evet,bana Kore ye ilk uçakta yer ayırtmanı istiyorum."
"Peki efendim "
Onunla yaşadıklarımı kabus olarak düşünsemde onu hatırlıyordum artık.Beni nasıl kurtardığını evlenmeye nasıl karar verdiğimizi hatırlıyordum.Şimdi onun yanında olmam gerekirken başka biri için onu terk etmiş olmak yaptığım en adice şeydi sanırım.Onun kırılgan güçsüz olduğunu bile bile hala buradayım.Tüm bunlara bir son vermeliydim artık ve ne olursa olsun beni tekrar kabul etmesini ve hatırlamadığım şeyleri hatırlamasını sağlamasını söylemeliydim...
-------------
Hayat gerçekten tuhaf ,Koreye beni sürükleyerek getirdiğinde onun bir kaçık olduğunu düşünüyordum.Ama şimdi tüm hayatımı adadığım insan olduğunu bilmek,o zaman onu anlamamak gerçekten ona çok acı vermiştir.Telefonumu açıp ,Chan hyungu arama ya karar verdim.
"Hyung !"
"Im..."
"Yah hyung!Uyuyor musun?"
"H..hı....aptal ver şu telefonu ,odamda ne işin var senin ah,tanrım delireceğim "
Baek bir dur uyumaya çalışıyorum
Bırak şu telefonu ,yag çek şu kollarını ve uyu sadece tamam mı,hadi uslu çocuk ol...ah gerçekten sana nasıl katlanıyorsam."
Konuşmalarını bölmeden beklerken Baekkienin canlı sesiyle kendime geldim.
"Alo!"
"B..baekkie,benim Kai!Nasılsın?"
"Kai...KAİ!O...oh..iyim Kai-ah~,bir sorun mu var?"
"Immm hayır sadece hyunga evde misiniz diye soracaktım?"
"Evet ve hala uyuyor biraz önce fark etmişsindir."
"Sizi yaramazlar ne yaptınızda uykusuz kaldınız ha?"
"Yagh,seni küçük şeytan kapa çeneni bir şey olmadı,tüm gece bebekle oynadı ve sonrada kendini bu odaya atmış herhalde....o..oh...sus Baek!"
"Ne bebeği Baekie ,evde bebek mi var?Yoksa Sehun mu evlendi benden habersiz?"
"Şe..şey ...boşver ,niye soruyorsun evde olup olmadığımızı?"
"Şey ben Koredeyim bir kaç dakikaya evde olurum GÖRÜŞÜRÜZ!"
NE!...ya bekle kapatma...
Telefonu yüzüne kapatıp kiraladığım arabayla yola koyuldum.Birazdan onu görecektim değil mi? Ah kalbimin uzun zamandır bu kadar hızlı attığını hatırlamıyorum.
...
Yapabilirsin Jongin....derin nefes al....Altı üstü bir kapı çalacaksın ...evet..evet aynen öyle parmağını oradaki zile basınca olay bitti...
Düşündüklerimi uygulamak için parmağımı kaldırmış zile dokunduracakken gelen seslerle durdum.
"Tanrın,Baek delirdin mi ...nereye gidicez ?
Hem Luhanı niye benimle sürüklüyorsun akşam uyutmadık zaten onu!"
"Bak delirtmeyin beni,Chanyeollen yalnız kalmak istiyorum ve hemen şimdi istiyorum anladınız , bebeğimiz için en sağlıklı olan evden uzaklaşması...
"Siz hangi ara bukadar yakınlaştınız?"
Soo saçmalama ve çık şu evden artık "demesiyle kapı açılmıştı Kyungsoo hala söylenerek kollarının arasındaki küçük şeyi bebek arabasına yerleştirirken,Luhan ayakkabılarını giyor ve Baek donmuşçasına bana bak...bir dakika BEBEK mi?
