Decem Domini (Tien Meesters) STOPGEZET

Hoofdstuk 23. Ontwaakte nacht

Beste lezers, even een kleine mededeling voor de aankomende drie weken: ik ga dan een bijzondere reis door China ervaren. Het is een wereldburgerstage en ik ga deelnemen aan projecten om arme Chinese scholen op te knappen zodat kinderen daar weer onderwezen kunnen worden. Daarom zal ik ook na aankomst in Nederland een weekje bij moeten komen van alles wat ik in China heb meegemaakt. Updaten zal daarom wat langer duren.
(Als je meer wilt weten van deze reis, neem dan even een kijkje op: http://www.startochina.nl)

Verder wens ik jullie veel leesplezier toe en nog suc10 voor degenen die midden in de toetsweek zitten. Nog even volhouden!!

***

Nova zuchtte. De waarheid was weer boven water gekomen en opnieuw besefte ze zich dat zij de schuldige was van alle oproer in Mundus. Ze had het gevoel dat al haar zorgen, gedachten en angsten zich openlijk in de slaapkamer vertoonden en Myron ze allemaal kon waarnemen. Maar doordat haar gedachten zich in de kamer hadden gevestigd, kwam er in haar hoofd meer ruimte. Ineens schoot haar iets te binnen. Ze had zich het al vaak afgevraagd maar nooit een geschikt moment voor gevonden om de vraag te stellen. Dit keer twijfelde ze niet langer: 'Heb je een verklaring hoe iemand zoals ik, gewoon geboren op Aarde, zoveel met Mundus te maken kan hebben?' Ze draaide haar hoofd verwachtingsvol in zijn richting.
Myron glimlachte. 'Daar gaat een lange geschiedenis aan vooraf.'
'Ik heb geduld.' antwoordde ze terwijl ze haar dekens tot aan haar schouders omhoogtrok voor wat extra warmte.
'Oké dan.' zuchtte hij. Het was geen zucht van tegenzin maar een soort lozing van gevoelens. De Domini begon te vertellen: 'Twee eeuwen geleden werden de Poorten ontdekt door mensen op Aarde. Ze drongen de dimensie binnen. Op zich was dat geen groot probleem: ze integreerden zich moeiteloos met de bevolking van Mundus en weinigen hadden daar iets tegen. Maar al gauw werd het duidelijk dat zij geen magische krachten bezaten. De nieuwkomers voelden zich afwijkend, buitengesloten. Toen het eenmaal tot ze doordrong dat zij de magie niet konden krijgen, ontstonden er opstanden en rellen. Uiteindelijk trokken zij naar de Zuidervallei om een nieuw bestaan op te bouwen. Ze zonderden zich volledig af van Mundus en haar bestuur maar ze bleven zich wel met de gunstige oogsten bemoeien en plunderden regelmatig de akkers van onschuldige boeren. Hun gedrag liep zo uit de hand dat de Decem Domini gedwongen waren in te grijpen. Dat was het moment dat ze lijnrecht tegenover elkaar stonden. Er brak een burgeroorlog uit die inmiddels de naam: Terreur heeft gekregen.'

'Het Valleivolk was dus al vijandig? Ik dacht dat zij slechts hun eigen bestaan leidden en meer niet.' zei Nova.

Myron schudde zijn hoofd. 'Tijdens de Terreur was de spanning veel heviger dan nu. Het werd zelfs zo erg dat de Decem Domini het Valleivolk uit de dimensie wilden verdrijven. Er was echter iets ontstaan wat zij niet hadden voorspeld: er begonnen onder het Valleivolk zeer afwijkende vormen van magie te ontstaan: duistere magie. Slechts enkelen werden hiermee geboren. Maar de Domini hadden nog nooit kennisgemaakt met deze soort en waren hier niet tegen opgewassen.'
'Maar Amon dan? Hij beheerst duistere magie.' merkte ze op.
Myron draaide zich op zijn zij en keek haar aan. 'De functie van de negende Domini is sindsdien veranderd. Er werd een Domini onder het Valleivolk geboren, gespecialiseerd in duistere magie. De Getrouwe wist hem te ontvoeren om hem bij de goede zijde veilig te stellen, want het Valleivolk wilde zo'n schat niet prijsgeven. Toen dat gelukt was, broedde het Valleivolk ongetwijfeld op wraak: dat wisten de Domini donders goed. Die gebeurtenis was een groot keerpunt tijdens de Terreur. Alsnog waren de Decem Domini niet opgewassen tegen de duistere magievorm. Ze werden voortdurend verrast en dat leidde tot tegenslagen.' Even zweeg Myron. Iets in zijn ogen gaf Nova een angstwekkende indruk. Haar vingers knepen onbewust in het laken.

'Wat gebeurde er daarna?' vroeg ze aarzelend.
'De burgeroorlog werd gewonnen door het Valleivolk.' antwoordde hij. 'Met hun duistere magie hebben ze de Potenta ontvoerd en... weten te vermoorden.'
'Dat meen je niet.' fluisterde Nova, maar Myron knikte waarbij de droefenis in zijn ogen haar het meeste deed ontroeren. Ze besefte zich dat dat het enige moment in de geschiedenis van Mundus moest zijn geweest dat de Potenta verloren was gegaan. De tijd waarin het boek was geschreven waarvan de woorden haar al uren bijbleven.
'De Domini waren verloren. Het bestuur was uiteengevallen.' ging hij zachter verder. 'Alsof dat nog niet erg genoeg was, vluchtten de mensen weg uit Mundus via de Poorten. Ze zagen geen hoop meer. Gehele families lieten de dimensie achter zich. En dat heeft ertoe geleid dat het vinden van een nieuwe Potenta en daaropvolgende Domini bijna onmogelijk werd. Hij of zij kan nu ook op Aarde worden geboren. Sindsdien werden de Poorten gesloten en was het verboden om erover te praten, tot doel dat de gedachte over het bestaan van andere dimensies langzaam zou verdwijnen. Het verlies van de Potenta bleef echter iedereen bij.'