Bahala Na Si Batman

Chapter 4

Bulong bulungan sa campus ang balitang naroroon daw at mismong sa unibersidad na iyon nag aaral ang anak ng presidente pero walang nakaka alam kung sino ito. Ni wala silang clue kung anong pangalan at itsura ng binata. Alam lamang nila na isa itong lalaki dahil sa nabasa nila sa isang article sa campus na may nag iisang anak na lalaki ang kanilang presidente.

Pagdating ni Hanna ay kaagad siyang hinila ng kanyang tropa at isinali sa usapan nila. Wala naman na siyang nagawa kundi ang umupo na rin doon sa may ilalim ng puno kung saan naroroon ang buong tropa.

"girl,narinig mo n ba ang latest?"...wika ni Joyce kay Hanna...

"yeah right,, your future boyfriend is coming our way"... Wika ni Peter...

Hindi maintindihan ni Hanna ang mga pinagsasasabi ng dalawa kaya nilakihan nya ito ng mga mata... Natatawa lamang ang mga ito kay Hanna...

Nilapitan siya ni Peter at inayos ang kanyang buhok saka nagsalita..

"umayos ka Hanna dahil magsisimula na ang ..."the search for Mr. Son of the President".... At kapag nakita na natin siya,magkaka jowa ka na girl...".... Kinikilig na wika pa nitong si Peter...

Tumayo si Hanna at tinitigan ang dalawa...."ewan ko sa inyo ako na naman ang napagtripan nyo,cge na puntahan nyo na mga jowa nyo at baka masulot pa sila ng iba,kayo rin , baka hindi na kayo makahanap ng kapalit nila..."...irap sabay walkout ni Hanna sa mga ito...

Napanguso lamang ang dalawa saka tinitigan ang papalayo ng si Hanna na pangiti ngiti pa habang naglalakad...

Isang lalaki ang nagmamadaling mglakad at biglang nakabundulan nya at dahil doon ay nahulog ang mga dala nitong aklat at mga papel..

Sabay silang yumuko pra pulutin ang mga ito.. Hinging patawad ang ginawa ng lalaki..

"miss im very sorry,hindi kita napansin,nagmamadali kc ako..."...wika ng lalaki kay Hanna..

"its ok,"... Tipid na wika ni Hanna at doon nagtama ang kanilang mga mata..

Parang slow motion ang lahat,napahinto sa pagsasalita ang dalawa at nakatitig lamang sa isat isa habang hawak hawak pa rin ang mga librong nahulog..

Kitang kita naman ng mga tropa ni Hanna ang nangyayari at parang mga teenager na kinikilig ang mga loka loka. Mukha kasing magkaka lovelife na ang kaibigan nila...

Agad agad? Nakabungguan lamang lovelife na agad?

Unang nagbaba ng tingin si Hanna habang ang binata ay nakatitig pa rin sa kanya..

"heto na ang libro mo"...inabot ni Hanna sa binata ng hindi nakatingin dito...

"salamat miss?"....wika ng binata

"Hanna"...sagot nmn nya...

"Ah Hanna salamat ulit ha,at sorry ulit. Bago palang kasi ako sa school na to,hindi ko pa alam ang pasikot sikot, by the way , Im Digo.."...sabay abot ng kanyang kamay sa dalaga...

Ng abutin ni Hanna ang kamay ng binata ay hinila siya nito patayo kaya napatayo silang dalawa. Nagulat pa itong si Hanna..

Samantalang halos mabaliw na ang mga tropa nya sa kakapanood sa kanila at sa kung anumang susunod na eksena pa...

Napansin ni Hanna ang mga ito kya biglang nagbalik ang isipan nya...

"ah Digo,nice meeting you but I have to go. May klase pa ksi ako at male late na ko.. Cge ha bye...".... Sabay alis na nya at nagmamadali dahil mahuhuli na tlga siya sa klase...

Wala namn ng nagawa si Digo kundi sundan na lamang ng tingin ang dalaga. Gusto pa naman sana nyang maka kwentuhan ito ng matagal dahil sa unang pagkakita pa lamang nya dito ay prang may kung anong nabuo na sa puso nya... Sa laki ng campus na iyon ay hindi nya matitiyak na muli nya itong makikita pa... Nakaramdam tuloy siya ng panghihinayang...

Hindi nya namalayan ang paglapit sa kanya ng dalawang estudyante roon. Nagulat pa siya ng bigla siyang lumingon at pagharap ay mukha ng isang nagpapa cute na baklang maton ang sumalubong sa kanya...

"Hi, im Patricia but Peter kapag nasa bahay.., and u are?"....wika ni Peter na nakalahad ang mga kamay.. Pakurot kurot naman itong si Joyce sa kaibigan...

"ano ba,huwag ka ngang magulo Joyce, dumidiskarte ang tao e..."... Bulong ni Peter...

"hoy bruha,bka nkakalimutan mong pra kay Hanna tong gagawin natin,hindi sa kung anong maitim na balak mo jn..."... Wika nmn ni Joyce...

Umirap lamang si Peter saka muling humarap at ngumiti sa binata...

"Im Digo,, newcomer kya mejo lito pa sa pasikot sikot sa campus"... Wika ng binata sa dalawa...

"wanna have a tour? Matutulungan ka namin jan,lahat ata ng sulok ng campus e natambayan na namin kya no problem about that if you will allow us to help you!"... Wikang muli ni Peter..

Napangiti si Digo at tinanggap ang alok ng dalawa. Naglakad silang tatlo at nagsimulang ituro sa binata ang daan patungo sa room nito..

Paturo turo pa ang dalawa sa mga ndadaanan doon at ipinapaalam sa binata kung nasaang parte na sila ng campus... Napapangiti nmn si Digo dahil unang araw pa lamang niya ay may tumulong na agad sa kanya..

Sino ba namang hindi tutulungan ang isang Rodrigo Valle. Sa tindig at porma pa lamang ay hindi mo na maipagkakaila na galing sa mayamang pamilya. My pagka inosente ang mukha nito, katamtam ang laki ng katawan, tama lamang sa taas nya..

Hiningi ni Joyce ang room number nito at kung saang department siya papasok.. Napalaki ang mga mata nito ng makita ang schedule at course ng binata..

"o m g".... Walang imik na iniabot nya ito kay Peter... Kinuha naman ito ng kaibigan..

"ah , Mechanical Engineering ang course mo,at nsa third year college kana pala.."... Walang muwang na wika ni Peter...

Napahinto ito at napatitig kay Joyce saka sabay pa silang nagsalita nito...

"mechanical engineering? Third year? O m g.."... Sabay na wika ng dalawa..

Napakamot nmn sa ulo si Digo at napatango na lamang..

Ngiting aso naman ang isinukli ng dalawa na ang mga mata'y animo'y may maitim na balak na gagawin..

.

Ang kapalaran talaga, yung mga bagay na akala mo wala ng pag asang mangyayari pa pero abot langit mo na pala.. Mga taong akala moy hindi mo na makikita,pero sa isang iglap ay muli kayong pagtatagpuin.. At sa maniwala kayo at sa hindi, lahat ng bagay na nangyayari sa atin ay may mabigat na dahilan.

Dont question God. Don't ask why but rather go with the flow. Whatever will happen, good or bad, important thing is that you did not miss the chance...

Hold on and go on...
...