Zamanın bu kadar acımasız olduğunu düşünemezdim. Artık o güne dair hatırladığım tek şey kahverengi gözlerdi. Saatlerce oturup camdan dışarıyı izlerken yüzünü hatırlamaya çalıştığım biri vardı artık ama ne kadar düşünürsem düşüneyim Bay Luke ' un kusursuz yüzünü hatırlayamıyordum. Bu da gördüklerimin hayal olduğunu düşündürüyordu . Benim gibi hayal kurmayı sevmeyen bir insana bir sene boyunca hiç durmadan hayal kurduran adam ah tekrardan seni görmeyi çok isterdim!
Bay Luke o günden sonra hiç evimize gelmemişti . Babam da işinde terfi ettikten sonra fazla mesai yaptığı için eve gece geç saatlerde geliyordu . Geldiği zaman ben hep uyuyordum. Bu durum beni rahatsız ediyordu ailece yenilen akşam yemekleri sona ermiş babamla koparılamaz bağlarımız zayıflamıştı . Ailenin tek çocuğu olduğum için herşeyimi hem anneme hemde babama anlatabiliyordum . Bu durum da beni çok rahatlatiyordu . Annemin işleride bu dönemlerde artmıştı . Annem modacıydı ve kendine ait bir butiği vardı. Gününün çoğunu kumaşların arasında geçiriyor ev yemeklerini bile bana yaptırıyordu. Bense evde tek başıma kalmaya alışmıştım artık . Yemek yaptıktan sonra odama çıkıp müzik dinleyip Bay Luke 'u düşünüyordum. Bir senedir yapmaktan hiç bıkmadığım tek is denilebilirdi . Arada camdan dışarı bakıyor dışarıda takım elbiseli birisini görünce onun o bakımlı halini anımsıyordum ama hala yüzünü tam hatırlayamıyordum. Tanrım ! Neden hatırlayamıyordum ki ? Ne büyük bir işkenceyidi ! Sanırım bu bekleyişin mükafatı olacaktı ve ben bunun için bekleyecektim .
Babamı görmediğim için Bay Luke'la ilgili hiçbir yeni bilgi edinemiyordum . Sadece babam bir ara onun uzak bir yere iş seyahatine gittiğini ve ancak birkaç hafta sonra dönebileceğini söylemişti bu bilgiden sonra başka hiç bir yeni bilgi edinememiştim.
Zaten bu bilgide babam terfi almadan önceydi. Bay Luke şimdi dönmüş muydu acaba ? Ne yapıyordu şimdi ? Kim bilir hangi kadının benim gibi aklını başından alıyordu. Bay Luke ' la ilgili bildiğim hiçbirşey yoktu. Evli miydi bekar miydi çocukları var miydi ? Bu soruların hepsi aklıma gelip gelip cevap bulamadan gidiyordu. Keşke onu tekrardan görme şansım olsaydı. Eğer öyle bir şansı bir daha yakalasaydim bu sorularımı cevaplamadan bırakmazdım onu . Keske bu isteklerim gercek olsaydi ama mümkün olmayacağını biliyordum çünkü o bir iş adamıydı benim isteklerime göre hareket eden bir aşık değil .
Kapının açılmasıyla annemin işten geldiğini anlamıştım . Onu karşılamak için uzandığım yataktan yavaşça kalktım . Terliklerimi ayaklarıma geçirip odamın kapısını açıp merdivenlerden hızlıca aşağı indim . Son basamağa gelince, o gün aklıma geldi ama artık düşünmekten yorgun olduğumu fark ettim daha fazla düşünürsem hastalanacağımı da biliyordum çünkü bir sene içinde beş kilo vermiştim ve hızlıca kilo vermeye devam ediyordum. Bu durum annemin dikkatini hiç çekmiyordu aksine benim için iyi olduğunu fazla kilolarımdan kutulduğumu söylüyordu bence de biraz haklılık payı vardı .
Yine son basamakta kısa bir durduktan sonra adımımı atıp onuda geride bıraktım . Anneme doğru yaklaşıp mutfakta neler yaptığını merak ediyordum .
"Anne sen mi geldin ?" dedim . Bu sırada mutfak kapısına doğru yürüyordum. İçeri girdiğimde annemin ve babamın mutfakta yaptığım yemekleri ısıtıklarını ve sofrayı hazırladıklarını görüyordum . Onlara doğru iyice yaklaşıp babamın neden erken geldiğini anlamaya çalışıyordum . Acaba yine Bay Luke bize akşam yemeğine mi gelecekti . Tanrım kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu . Uzun bir zamandan sonra ilk defa beni heyecanlandıran bir durumla karşı karsıyaydım .
"Tatlım nasılsın?. Ben de geldim hadi orda durma bize yardım et ailece güzel bir akşam yemeği yemiyeli uzun zaman oldu " .Ailece mi ? O anki hayal kırıklığımı anlatacak hiç bir kelime bulamıyordum .
