Düğün

65 7 1
                                    

Zaman ne kadar çabuk geçmişti ve ben artık evleniyordum! Beklenen gün gelmişti ! Herkes bu güne hazırlanmıştı!Bense dün hiç uyuyamamıştım!Bu evde geçireceğim son gün için üzülüp gözyaşı dökerken, evleneceğim ve yeni hayatıma adım  atacağım için mutluydum. Daha  ne isteyebilirdim ki !

Yataktan heyecanla kalktım en son böyle heycandığımda Luke bana elini uzatmıştı. Zaten o gün benim için heyecan verici tek olay bu olmuştu . Gün boyu Luke kapıda karşıladığı andaki  sıcaklığı ve yakınlığı göstermemişti bana. Açıkçası biraz hayal kırıklığına  uğramıştım . Benim hayalimde de onunla sarmaş dolaş olmak yoktu zaten ama  yinede yan yana olabilirdi benimle o ise kaçabildiği kadar kaçmış hatta gözlerini hep kaçırmıştı benden! Acaba utanıyor muydu ? Aa tabi yaa olabilirdi bu,kesin utanıyordu o yüzden böyle uzak duruyordu ! Evet evet benim biricik sevgilim; bakımlı , yakışıklı ve aynı zamanda utangaç bir adamdı . Olsun ben onu her haliyle sevmeye hazırım.

Aynanın karşısında bunları düşünürken kim bilir ne kadar vakit kaybetmişimdir Tanrım napıyordum burda ! Hemen üstüme baktım ve inanamadım giyinmiştim! Ne ara giyindim onu bile hatırlamaz hale gelmiştim artık!Bu evlilik beni ne hallere sokmuştu şimdiden! Böyle düşününce aklıma yine Luke geldi ve kıkırdadım. Aylardır gülmeyi unutmuştum . Düğün telaşı beni çok gerdiği için yayı gerilmiş bir keman gibi ortalıklarda dolaşıyor ve her an kopacakmış gibime geliyordu.

Odamın kapısını yavaşça açtım bugün merdivenleri de yavaşça inecektim çünkü her anın tadını çıkarmak istiyordum . Çünkü bugün benim günümdü. Merdivenler bittiğinde salonda oturan annem ve babamı gördüm düğün hakkında konuştuklarından emin olduktan sonra orda olduğumu belli etmek için hafifçe öksürdüm. Galiba amacıma ulaştım ve ikiside dönüp bana baktılar ilk konuşşan ben olmalıydım.

"Günaydın. Ne konuşuyordunuz? Önemli bir şey yok ya ?"

"Yok tabiki Med sadece annenle gidip misafirleri karşılıyıcaz senin uyanmanı bekliyorduk "

"Hımm . Nerden alacaksınız onları ?"

"Büyük annenle büyük baban teyzenlerde kalmışlar bizde otelde olan diğer akrabaları alıp kiliseye geçicez sende burda kalıp saç ve makyajını yap sonrada kıyafetini giy ve bekle çünkü Luke seni almaya gelecek tatlım  "dedi annem . Bir kez daha kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.  Ama yinede onu kontrol altına  almayı başarmıştım. Keşke bu yeteneğimi Luke 'u karşımda görünce de yapabilseydim .

"Med  ne diyorsun biz çıkıyoruz şimdi tamam mi ?"

"Tamam anne merak etme sen ben herşeyi hallederim orda görüşürüz " dedim ve dememle annemle babam kapıyı yüzüme çarparak  evden ayrılmışlardı. Onları hala çözmüş değildim . Bazen gitmemi istemiyorlar bazen de biran önce  benden kurtulmak için elinden geleni yapıyorlar gibime geliyordu.  Galiba iyice delirmiş durumdaydım bu düğün telaşı beni iyice deli ediyordu. Birden karnımın kurt gibi aç olduğunu fark ettim.  Öyle bir açlık hissediyordum sanki bir sene hiçbirşey yememiştim. Hemen mutfağa koşup ekmek arası birşeyler yaptım ve onu iştahla mideme indirdim . Galiba şimdi daha  iyiydim.  Biraz tv izlemenin sakıncası olmadığını düşündüğüm için tv açtım ve tekli koltuğa oturup seyretmeye başladım.  Tv de en alta sağda bulunan saate bir an kaydı gözüm ve saat daha ondu . Yani çok erkendi . Tören ikide yapılacaktı . Kilisedeki törenin ardından büyük bir otele gidip kokteyl havasındaki düğünle son bulacaktı . Luke özellikle böyle olmasını istemişti çünkü cemiyeten gelen misafirleri olduğunu söylemişti ve annemle babam da hiç tereddütsüz kabul ettiler bana söz hakkı düşmemişti bile . Açıkçası biraz bozulmuştum ama  Luke için sesimi çıkarmadım çünkü o herşeyin en iyisini bilirdi . Tv de izlenecek her sey sıkıcı gelmişti bir anda o yüzden  kapatıp mutfağa da tabağımı bırakıp yukarıya çıktım . Odama geldiğimde artık hazırlanmam gerektiğini düşündüm . Eski çalışma masamın üzerindeki saate tekrardan baktım saat  on bir olmuştu . Ne çabuk geçiyordu zaman  ve ben fark etmiyordum . Duşa girip çıktıktan sonra bornozla etrafta dolaşıyordum ki birden kapı sesi duydum gelenin annem yada babam olduğunu düşünerek acele etmeden merdivenlerden inmeye başladım.  Tam son basamağa geliyordum ki onu gördüm . Ama  nasıl ? Eve nasıl girebilmişti ki? Gözlerim kocaman açılmış pür dikkat onu inceliyordu . Gözlerim bana oyun mu oynuyordu acaba yoksa bu gerçekten o muydu ? Ben tüm bu sorularla boğuşurken o ise durmuş ona bakan gözlerimden kaçmaya çalışıyordu . Tanrım ne kadar da yakışıklıydı! Dünyada eşi benzeri yoktu ! Tekti evet sadece bir taneydi! Oda benimdi sadece benim!

KIZILIMSIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin