Keyifli okumalarınız olsun...
Beni bir restonrantta görmüştü. İlk defa orada karşılaşmıştık. Nereden bilebilirdim?
Abimle yemeğimizi yemiştik ve ayaklanarak, çıkışa doğru ilerliyorduk. Yürüyordum. Sonra ona çarptım. Uzun boyuyla ortama sağladığı hâkimiyeti, benim bedenime sürtünmesiyle yerle bir olmuştu.
Yalpaladı. Ve bilinçsizce attığı iki adımdan sonra, ardına döndü. Mahçup bir tavır hüküm sürerken çehresinde, gözlerime rastlayınca ansızın söndü. Gözleri benim oldu. Arkamı dönüp giderken bile benimleydi o. Öyle bir bakmıştı ki bana...
Öleceğim sanmıştım.
Ama ölmedim. Hâlâ ölemedim.
Onun kalbimdeki aşkıyla tutuşurken, nasıl oluyor da yaşamayı becerebiliyordum, aklım almıyordu.
Aylardır onun yüreğine ulaşmaya çalışan bir avâreyim. İncinsem de, tükenmiyorum.
Beni yok ediyordu. Sözleriyle, açık açık izah edişleriyle kalbinden kovuyor, peşi sıra zihnimi de sürüklüyordu.
Fakat, gidemiyordum.
Çünkü beni o lanetlemişti.
O gün... Eğer o ilk gözünün, gözüme değişinde beni bir efsunla zehirlemeseydi, belki ondan vazgeçebilirdim.
Eğer bana, tek bir defa öylesine bir ruhaniyetle bakmasaydı, bu mümkün olabilirdi.
Sondu gözlerindeki o anlam, ancak hissetmiştim. Başkaydı.
Kapıldım.
Bitemiyor o, hep içimde, biliyorum...
Mutlulukla bile başlamayan ilk görüş, mutsuzlukla yol alıyordu. Umrumda mıydı?
Onu her gün görüyor ve sonsuz kere daha seviyordum.
O an, şaşkınlıkla, hızla gelişen bir kazara, üzerine yeminler edebileceğim gözlerindeki bana olan tutkusuyla, beni kendisine davet etmişti. Şimdi ise, bir kimsesiz gibi, sessiz sedasız yaşamından yok olmamı diliyordu.
İzimin, tozumun uçup gitmesini...
Bu, bir gün mümkün olacaktı.
Çünkü kuşlar, uçmayı kendilerine pay biçerlerdi. Benim payıma düşenin de bilincindeydim. Çok fazla...
Ama önce...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Sevmeleri
General Fiction"Başlıyorum..." dedim gözlerimi kapatıp açarken. Tekrardan gülümsedi. Bu anıma; bana, ona, geçmişimin uğruna, ikimize yaraşır bir şarkı söylemek, bizi ne derece etkilerdi bilmiyordum ama, şu vakitte, bu şarkıdan öteye gidemezdik. Fısıltıdan farksı...
