Chapter 1
Bumukas ang bintana kasabay ng pagpasok ng sikat ng araw sa loob ng bahay naming gawa sa kahoy at yero, Kahit ganito lang to’ para sakin ito ang aking palace. aahh!! aahh! aahhh! Kinankanta ko habang nakadungaw sa bintana at feel na feel ang lugar namin. “Good morning sunshine, good morning mga ibon, good morning manong pandesal, good morning lord !! ” masaya ang full force energy na bati ko sa lahat. Ganyan dapat ang mga princess na tulad ko dapat laging good vibes.
(para maimagine niyo yung kanta ni bella pagbukas ng bintana see video on the side)
Ako nga pala si Bella Manansala, at feel na feel ko wag kayo aangal isa akong princess kabilang ako kela jasmine, snow white, Cinderella, belle ng beauty and the beast, ariel at sleeping beauty mga kabarkada ko yun (^_^)V simple lang naman ang buhay para sakin, at yun ay matuto kang makuntento sa anong meron ka. Simple lang ang mabuhay wag mong lang didibdibin ang lahat may likod ka pa! 1st year highschool ako naun sa mababang paaralan ng san martin, yep hindi kayo nagkakamali public school ito, hindi naman big deal yun nasa estudyante padin kung paano siya uunlad.
Wag kayong mainarte, 1st year palang naman ako, kaya ok lang kasi talagang mahilig ako sa fairytales, kanya kanyang trip lang yan, childish ba? I think hindi naman. eh sa yun ang gusto ng aking puso. At sa kakahilig ko nga sa ganyan feel ko princess talaga ako. “anaakkk, hindi ka ba malilate niyan baka nakalimutan mong may pasok ka?” nawala ako sa introduction ko si nanay kasi. Pero bago ang lahat tama siya may pasok pa ako.
“bye nay” paalam ko. Nasa labas na ko ngayon ng salas sinusuot ang glass shoes ko (author: sa totoo lang transparent rubber crocs lang yung shoes niya yung fake na crocs na pang-ulang shoes XD) feel na feel ko maging princess talaga, kakalabas ko lang ng gate at sinarado to sabay tingin sa kanan, I smiled ng Makita ko na paparating na ang kalesa ko yung pang kay Cinderella (author: ahem pedicab lang yan pinasosyal mo pa) ayan huminto na sa harapan ko sabay sabing “manong bong sa mababang paaralan po ng san martin” .
Nakadating nako sa school syempre, andito ako para mag aral mahalaga ang edukasyon mga guys kaya pagbutihan niyo ang pag-aaral. Kaso pag pasok ko kulang kulang ang mga kaklase ko. “anong meron bakit ang konti natin ?” tanong ko sa isa kong classmate. “walang kasi yung mga prof half day then yung kalahati after lunch classes resume” sagot niya. Aaaaahh kaya pala well uupo nalang ako dito at dudungaw sa bintana. Sa sobrang walang gingawa hindi ko maiwasang mag day dream nanaman.
Day dream: tumatakbo ako sa isang garden na puro bulaklak, ang ganda ng araw, ang linis ng hangin, ang sarap matulog sa ilalim ng puno. Habang nakapikit ako at naidlip nagising nalang ako na may kumikiliti sa dulo ng ilong ko gamit ang isang dahon. Unti unti kong minulat ang mga tulog kong mata at naaninag ko yung imahe ng isang lalaki pero hindi pa malinaw yung mukha niya, napangiti ako siya ang prinsipe ko I just knew it. Unti unti ng lumilinaw yung paningin ko ayan makikita ko na yung mukha ni prince my loves pero…. (end of day dream)
Naputol ang day dream ko. Uggh ! bakit? Paano nagulat lang naman ako dito sa babaeng biglang sumulpot sa tabi ko ang lakas ng loob manggulat walang respeto sa taong nag day dream humihingi ako ng katarungan !! hehe o.a na. “ anooo ba Maria Carlota Santos!! Hindi mo nakikitang nagmomoment ako dito kainess ka >.<” sabi ko kay Ria, bestfriend ko yan, at kahit ganyan niyan mahal ko yan, tanggap ko siya haha sa kabila ng lahat kami ang magkakampi :). “aba! aba! parang may narinig akong hindi kanais nais, baka gusto mong hindi lang gulat ang madama mo with pitik na malakas pa, isa pang banggit ng buong pangalan ko!!” sagot niya sakin. Well ayaw niya kasi sinasabi yung buong name niya hindi naman panget tama lang, yung nga lang yung maria medyo may pagkaluma haha XD. Hindi ko siya sinagot inirapan ko lang haha. “hoy makairap ka bakit bagong ahit ba yang kilay mo? wag kang magmaganda haha, if I know nag day dream ka nanaman na isa kang prinsesa and all” napaharap nako sakanya. “eh yun naman pala alam mo naman pala iniistorbo mo pa ko, sayang talaga makikita ko na yun mukha ni prince may loves eh :( “ pagiinarte ko sakanya. “sus if i know” yun lang sinabi niya pero balik na kami sa normal conversation namin. “wala daw klase after lunch pa yung resume” sabi ko kay ria. “ay kaya pala bungi bungi tayo dito sa room”.
After lunch, yun bumalik na ang mga teacher, nagklase na kami, hangang sa nag-uwian na. sabay kami ni ria umuwe sumagkit kami sa tindahan ng fishballs, tag 3 peso lang kami tipid tipid din pag may time, hindi kami mayaman.
BINABASA MO ANG
I am a Princess
Teen Fictionbreak muna sa mga serious lovestory, lets try the lighter side. so if you want that then read this. a puppy love story of two young people as they live and find the answer to the question do happy endings and fairytales exist?