Chapter 10
RIA POV
Anubeyen, absent ang bestfriend ko, alam niyo naman siguro kung bakit, well ilang araw din siyang mawawala sabi niya sakin baka daw 3 days kasama idagdag mo pa yung Saturday and Sunday kaya 5 days. Sa Monday na daw ulet siya papasok.
“ria sabay na tayo kumain sasamahan kita habang wala pa si bella” yan eto pang isang to’ nuknukan ng kulet, sabi ng ayaw ko sumama sakanya, anjan naman ang ibang nga beki classmates ko cool pa nila nakwentuhan mangangawit ang pangga mo sa kakatawa.
“ano ba justine makulet ka talaga, ayoko ko nga alin dun ang hindi mo maintindihan, tagalog na yun wah” –ako
“bakit ba ayaw mo sumama sakin kakain lang naman tayo jan sa baba, hindi naman ako nangangagat, dali nag sige na lets go na common” –justine
Grabe nakakbwiset na to’ siguro nagtataka kayo kung bakit yan aya ng aya sakin ganito kasi yon.
F L A S H B A C K
Simula ng banggitin ng teacher namin ang magkakapartner sa project, at sa kung minamalas ka nga naman ay si justine pa yon. Ok naman nung una, since ngayon lang kami naging magpartner para sa isang project madalas kasi si bella ang gusto ko para hindi na hussle.
“sige umpisahan na natin gawin dun nalang sa bahay ko, kung talagang ayaw mo sainyo” –justine
Ayaw ko kasi sa bahay namin, isa pa hindi pa panahon para malaman nila kung ano talaga ako, mas mabuti na yung ganon para iwas panghuhusga nadin. Kaya eto dun kami ni justine gagawa ng painting sa bahay nila.
“bahay niyo to?” –ako
“oo, bakit?” –justine
“eh bakit may pagkamalaki, chaka maganda, tapos may 2nd floor pa, terrace at may kotse pa kayo?” –ako
“kung bakit ganito ang bahay, kagustuhan to ni mama, kung bakit may kotse kay papa
yun, ano ok na?” –justine
“kung ganito may pagka rich kid ka pala eh eh eh?” –ako
“eh ano? Bakit sa public ako nag-aaral? –justine
“eksakto tinumpak mo justine” –ako
“hay nung grade 6 kasi ako, ang laki ko talagang pasaway, hindi ako nag-aaral nung nasa private pa ako, puro laro at kung ano ano ang iniintindi ko, hangang isang araw pinagalitan ako nila mama at papa sabi nila pag hindi ako tumino ililipat nila ako sa public kaya eto alam mo na, yun na yon haha:) -justine
“tsk ayan napapala mo” –ako
“’pero ria wag mo na ipagkalat ha, iilan lang din naman nakaka-alam na may kaya kami, ayokong maging iba sa ibang bata sa school naten kahit naman public yun ayos naman yung turo. Gusto ko lang din naman maging normal tulad ng iba dun, although hindi ko naman to sinisikreto ayoko lang ng ipinagkakalat edi pag nalaman so what atlis hindi ako nagyayabang na hoy meron akong s4 at psp mga ganun ba” -justine
“sige makakaasa ka my lips are sealed, tara umpisahan na natin” –ako
At yun nga ginawa na namin yung project, ok naman pala tong si justine, damng dama ko kung bakit ganun yung gusto niya, i can relate haha. Nung bandang mga 5:30pm aba nagdatingan na yung pinsan ni justine syempre andito din yun magulang niya.
“wow ang sipag na natin mag-aral, gumagawa ka na ngayon ng project pinsan” –pinsan ni justine
“walang basagan ng trip ang talino ko kaya, wag kana kumontra happy birthday nalang” –justine
BINABASA MO ANG
I am a Princess
Teen Fictionbreak muna sa mga serious lovestory, lets try the lighter side. so if you want that then read this. a puppy love story of two young people as they live and find the answer to the question do happy endings and fairytales exist?