De Squad Marm ~voltooid~

trust? 57

Deze Chapter is in Links gedachten en gaat over hoe Links gedachten echt zijn zonder dat de andere het weten

Pov. Link
Harm ging weg en ik sloot me ogen beter had ik dat niet gedaan weer dat akelige beeld voor me die nare herinderingen, snel opende ik me ogen en keek even om me heen, er was niks. Ik liet een zucht los en voeldeeen pijnlijke steek bij me pols ik probeerden hem omhoog te doen wat niet lukte niet "waarom was ik zo dom om me te snijden en waarom weet ik het niet meer?". Veel mesen heb ik ermee pijn gedaan inclusief mezelf, het bloed wat ik ben veloren te veel, even keek in naar de 3 zakken bloed en dat moet allemaal nog ik me lichaam, langzaam gaat het door het infuus dat aan me lichaam is verbonden, hoe zouden het nu met Jer Harm en Joost zijn thuis? Wat als dit niet was gebeurt lag ik dan nu tegen Harm aan op de bank? Niemand die het weet, en nu nu lig ik weer hier de tranen stonden in me ogen wat doe ik mezelf toch allemaal aan? 1 woord om me leven te beschrijven is Leiden! Leiden is wat ik doe elke dag maar door en ik verdien het! Iedereen zegt van niet en zeggen dat ik het niet verdien om steeds hier te liggenmaar toch geloof ik ze niet IK VERDIEN DIT! Vanaf me geboorte heb ik al pijn gehad en geen aandacht zeg maar me ouder gaven niet om me ik was mislukt dat zeiden ze door en door en ze hadden gelijk ik ben niks waard, nooit heb ik met goed gevoeld zelfs niet bij Harm en de andere ik zeg van wel maar ik weet beter, ik ben bang bij iedereen! Bij niemand voel ik me veilig bij NIEMAND! ook niet bij de jongens en ik zeg van wel, Jeremy ken ik al bijna me hele leven heb zoveel aan hem te danken, hij heeft me geholpen als ik bang was of als me ouders weer iets hadden gedaan, je zal wel denken dan voel je je bij hem wel veilig maar nee ook niet bij hem, ben ik dan echt zo alleen zoals ik in me hoofd denk? Zal het voor mij better zijn als ik dood ben? NEE, zo mag ik niet denken! Ik ben wel blij met me vrienden en hun steun maar ja toch iets zegt in me "eens ben je alleen" zou dat waar zijn? Zou ik ooit alleen zijn? En zou me dat boeien om alleen te zijn? En wil ik hier wel over nadenken? Ik maak mezelf gek zonder een reden, de jongens betekenen veel voor me, net al me andere vrienden het betekend niet dat ik ze alles geef van me aandacht 7/10 keer ben ik bang en kijk ik stiekem om me heen of er iemand is voor de veiligheid en dan doen alsof er niks aan de hand is maar mijn leven is bangheid en veder niks, altijd ben ik bang voor een tijd heb ik alleen maar angst gevoeld en niks anders, toen vluchte ik hier heen en ben wat gelukkiger geworden maar de bangheid is nog niet weg nog lange na niet.
Ik wist dat Jer hier woonde en toen hij hier heen verhuiste had aangeboden om met hem mee te gaan maar ik weigerde, de reden? Omdat ik bang was altijd was ik bang, later kochte ik toch een huis daar dicht bij, ik moest weg het mishandelen werdt erger, ik leerde Joost en Harn kennen en kreeg gevoelens voor Harm (#Marm je weet zelf 😂) eindelijk vond ik me rust totdat alles weer fout ging en daarna weer goed en daarna weer fout en ga maar zo door, nu wonen we met ze alle in het huis waar ik kochte, ik doe alsof alles goed is maar nee nogsteeds niet de herinderingen blijven en gaat niet meer weg en dat weet ik zeker! De verleden blijft me volgen en in de toekomst? Zal er veel nare momenten bij komen? NIEMAND WEET HET! Ik weet niet wat de toekomst gaat brengen maar wat ik wel weet is dat ik nooit iemand 100% ga vertrouwen en dat is ook lastig voor mij en hun ze weten niet eens wat ik eigenlijk allemaal voel pijn, verdriet en eenzaamheid ookal heb ik zoveel mwnsen om me heen en ik geef super veel om ze en hun om mij, maar toch ben ik bang en blijf ik bang voor alles en iedereen!

Hoe vond je het om zijn gedachten te lezen? Zal ik het vaker doen laat het ff weten in de reacties 💕