De Squad Marm ~voltooid~

een tweede kans! 81

Luister het nummer als ik het zeg
Pov. Harm
Ik werdt wakker en opende me ogen en keek meteen aar Link en een glimlach verscheen op me gezicht, hij lag nog te slapen en ik vreef over zijn arm, "hallo" zei iemand en ik keek naar de deurt, Jeremy en Joost kwamen binnen "hey" zei ik "hoe boel je je" vroeg Joost en ik haalde me schouders op "pijn" zei ik "oke" zei Jeremy zacht ik glimlachte en keek weer naar Link, hij sliep nog en ene moment het maakte me gelukkig (valeriexlove tnx voor je zin😂) "slaapt hij al lang" vroeg Joost "geen idee ik werdt ook pas net wakker" zei ik, we praate nog wat en Link werdt langzaam wakker "hallo" zei ik zacht en hij glimlachte "hoi" zei hij terwijl hij ookal door had dat Jer en Joost er waren, "hey" lachte Jeremy, Link legde zijn hoofd op me schouder terwijl hij weer zijn ogen sloot "niet weer in slaap vallen he" fluisterde ik "weet ik" zei hij "luilak" zei Jeremy "bek houden" lachte Link en ging rechtop zitten, we praate wat (geen idee wat ze kunnen zeggen dus zo los ik het maar op😜) even later ging Link's telefoon af en hij liep naar de gang, ik bleef hem aankijken en zijn gezichtsuitdrukking verandere naar minder blij dan hij net was "wat zou er zijn" vroeg Joost "geen idee" zuchte Jer en ik tegelijk en Link kwam de kamer binnen "ik moet gaan" zei hij "waarheen?" vroeg ik "Daniele enzo hebben me even nodig" zei hij en liep naar me toe en gaf me meen kus op me wang "ik kom zo terug" zei hij en liep weg "geloven jullie hem" zei Jeremy "jij niet?" vroeg ik "nee eigenlijk niet" zei hij "ik heb hetzelfde" zei Joost hebben ze gelijk? Liegt Link? Of is er echt wat met hun?

Pov. Link
Me telefoon ging en ik liep naar de gang toe en nam op

Hallo?
Hallo Link
Wie bent u?
Je spreekt met de politie
Euhm wat is er?
Kan je naar het politiegebouw komen waar je ouders zijn
Uhm waarom?
Je ouders zijn vrijgesteld
Wat
We kunnen niks voor je doen maar je moet hier heen komen
Ik kom wel
Oke dankje tot zo
Tot zo
*luister nummer*
En de verbinding was verbroken, me ouders komen vrij weg veiligheid! Ik liep naar binnen bij Harm "ik moet gaan" zei ik "waarheen" vroeg Harm "Daniele enzo hebben me even nodig" zei ik en liep naar Harm toe en gaf een kus op zijn wang "ik kom zo terug" zei ik en liep weg naar het treinstation en daarna naar het politiegebouw,
*aangekomen*
Ik kwam bij het politiegebouw en ene moment ik voelde me echt bang ookal weet ik wel dat ik beilig ben maar wetend dat me ouders straks vrij zijn en straks alles weer kan beginnen "Link" zei iemand en ik keek die richting op een politieagent en hij liep naar me toe "hallo" zeiden we tegelijk "klaar om naar je ouders te gaan" vroeg hij "eigenlijk niet" zuchte ik "waarom nam je niet iemand mee" vroeg hij "ze weten het niet dat ze vrij komen ik heb tegen hun wat anders gezegt wat ik moet doen" zei ik "we hebben wel nieuws voor je" zei hij "kunnen jullie ze langer vast houden" vroeg ik meteen "nee maar ze zijn naar een afkick kliniek geweest" zei hij "dus ze zijn van hun alcohol probleem af?" vroeg ik "wat ze getoond hebben wel, met proefjes enzo hebben ze het niet aangeraakt" zei hij "maar dat betekend niet als ze weer thuis zijn niet weer gaan drinken" zeinhij "we hebben een oplossing" zei hij "maar dat vertellen we later wel aan je" zei hij erachter aan, ik knikte en we liepen naar een kamer waar ik ze na een lange tijd weer zie en ik ben bang heel bang was Jeremy of Harm of Joost nu masr bij me, hij deed de deur open en ik keek meteen naar me ouders en de tranen brande in me ogen en ik liep langzaam naar binnen, nog even keek ik naar achter en hij knikte er was een agent bij er kon niks gebeuren denk ik.. "Link" zei me moeder, ik ging voor hun zitten op een stoel "hallo" zei ik zacht "hoe gaat het met je" vroeg me vader "wel goed" zeinik en ik keek naar hun meteen kwamen er wat beelden terug. Ik zat vast, ik werdt geslagen, hoe jeremy werdt geslagen, hoe me vader Harm kilde en nog veel meer "gaat het" vroeg me moeder en legde haar hand op de mijne, snel trok ik me hand terug "vertrouw ons" zei me moeder "waarom zou ik" zei ik "we zijn en gaan nog meer veranderen echt waar" zei me vader "jullie hebben mijn hele leven verpest beseffen jullie dat wel door jullie kan ik niemand vertrouwen" schreeuwde ik en stond op en liep een beetje heen en weer, "we weten het en hebben spijt" zeiden ze "en dat moet ik geloven als jullie vrij komen kan alles weer beginnen het gaat eindelijk een beetje goed" zei ik teminste wat je goed kan noemen! "We weten wat we hebben gedaan en hebben spijt echt waar" zei me vader "dat jullie vrij komen best maar laat mij met rust" zei ik en me moeder liep naar me toe en wilde me omhelse maar ik liep weg "blijf van me af" mompelde ik laat dit gewoon een fucking droom zijn dat ik zo gewoon naast Harm op dat ziekenhuis bed wakker wordt LAAT HET ZO ZIJN ik begon me te knijpen ze zeggen dat je dan wakker werdt maar nee ik ben echt hier me ouders komen vrij en de ellende begint weer "geef ons nog een kans" zei me vader "waarom om me leven nog meer te verklote" zei ik "nee we willen proberen nog gooie ouders voor je te zijn teminste hoever we kunnen, we blijven van het drank af want dat heeft ales verpest" zei me moeder en stond voor me "ik weet het niet" mompelde ik "alsjeblieft laat het ons bewijzen" zei ze "jullie zeiden altijd dat ik verpest was en nu willen jullie voor me zorgen " zei ik "je bent geen mislukeling in tegen deel zelf je bent zo sterk" zei me vader die nu ook voor me stond "blijven jullie voortaan van het drank af" zei ik "ja dat willen we dat heeft onze gezin uit elkaar gehaalt" zei me moeder "ik weet het niet" mompelde ik "we willen een nieuwe kans alsjeblieft" zei me moeder smeekend "ik blijf wel bij Jer enzo wonen" zei ik "betekend dat een ja" zei me vader "misschien" zei ik en ze omhelste me, en verassend genoeg wat ik niet had verwacht voelde het goed waarom? Geen idee het zijn me ouders en toch hou ik van ze wat ze me ook hebben aangedaan "ik geef jullie 1 kans" zei ik en ik voelde de grip van me moeder versterken, ik liet ze los, me moeder huilde "je weet niet hoe blij me dat maakt" zei me moeder "ik weet het misschien een beetje" zei ik en ene moment het voelde goed hoe me moeder me vast had na al die tijd dat ik het nooit wist hoe dat zou voelen misschien nu wel een beetje ik weet het niet maar ik ben wel bang waar voor? Jeremy hij gaat sws boos worden omdat hij bijna alles heb zien gebeuren hoe ik werdt geslagen het shit maar ik hoor niet bang voor hem te zijn het is mijn keuze toch? Op dat moment ging me telefoon en had een appje van Jer: hey wnr kom je thuis? Je kan trouwens niet naar Harm hij was nogal moe en we moeten weg van de dokters. Ik zuchte en liet me moeder los "ik moet gaan" zei ik "kom je morgen?" vroeg ze "is goed" zei ik en ging weg  met een angstig gevoel maar waarom snap ik gwn niet ik mag niet bang voor Jer zijn!
*thuis*
Ik stapte naar binnen en ademde nog wel even goed in en uit, spanning en angst nam toe ik voelde het, ik liep de woonkamer vinnen waar Jer en Joost op zaten "hoi" zei ik zacht en plofte op de bank "hoe was het met Daniele enzo." vroeg Jer "ik was daar niet" mompelde ik "waar dan?" vroeg Joost "politiegebouw" zei ik zacht "wat dee je daar" vroeg Jer meteen "me ouders komen vrij" zuchte ik "echt" eiden ze tegelijk "ja en ik heb met ze gesproken" zei ik "hebben ze wat gedaan" vroeg Joost "nee ze komen net uit een kliniek" zei ik "dus ze drinken min of meer niet meer" zei Jer "ze drinken hekemaal niet meer dT hebben ze getest met proefjes "ben je bang" vroeg Jer "beetje"zei ik "wij beschermen je he" zei Jer "weet ik" zuchte ik en liep weg naar boven en ik plofte op me bed neer ik kon het niet zeggen ik kon het niet! Niet veel later ging me deur open en Jer kwam binnen en ging naast me zitten "gaat het" vroeg hij "ja" zei ik en ging rechtop zitten "ze gaan niks doen en anders krijgen ze met mij te maken oke" zei Jer "ik ben niet bang voor ze" zuchte ik "waarom ben je dan zo down" vroeg hij "ik heb ze een tweede kans gegeven" mompelde ik "wat heb je gedaan" zei hij "een tweede kans, ze wilde bewijzen dat ze verandert zijn en ik geloofde het enemoment" zei ik "link wat is er bezig in jou hoofd na alles wat ze gadaan hebben" zei Jer en stond op "het is mijn keuze Jer" zei ik "je gaat fucking terug naar je verleden waar ik zo bang voor was" schreeuwde hij "Jer rustig alsjeblieft het is mijn keuze" zei ik en ging voor hem staan "je bent dom Link" zei hij "weet ik problemen mee" zei ik "je weet wat ik bedoel na al die jaren ga je ze zomaar vergeven" zei hij boos en dat kon je zien "niet zomaar maar ik wil weten hoe het voelt als ohders om je geven" schreeuwde ik en toen gebuerde wat ik niet had verwacht, Jer sloeg me in me gezicht, en ik deinsde achteruit

Woow jer sloeg link pogochamp