De Squad Marm ~voltooid~

hij was het niet 62

Op het einde heb ik ff een mededeling 😀

Pov. Jeremy
Het is een paar minuten later, Link ligt te slapen, steeds denk ik terug aan de woorden die hij net zei het geef me een goed gevoel maar het voelde ene moment ook voor afscheid? Hoe hij sprak zo verdritig en angstig is hij bang? Ik weet het niet maar wat ik wel weet is dat ik hem niet laat gaan en hem ga beschermen al is dat het laatste wat ik doe! Alweer liepen er wat tranen over me wangen ben ik bang om hem kwijt te raken? Hij gaat niet dood....... Of wel? Ik weet het niet, Joost en Harm kwamen naar binnen en Joost liep meteen naar mij en sloot hem in zijn armen "wat is er aan de hand?" vroeg hij zacht "dit zijn tranen van geluk Joost" zei ik. Joost glimlachte een klein beetje dat zag ik "wat zei hij allemaal?" vroeg Joost "waarom wij zoveel voor hem betekenen, als hij in het ziekenhuis ligt dat er altijd eigenlijk iemand bij hem is en hoe ik hem vroeger hielp........ Het raakte me" zei ik "dat is toch alleen maar mooi toch?" zei Harm die ondertussen bij Link zat "ja dat was het ook maar hij sprak als afscheid tenminste zo voelde dat voor me" zei ik "maar dat zal vast niet" zei Joost. "Nee hij is sterk en hij vechte voor ons" zei ik, ik liet me hoofd zakken naar Joost zijn borst "hij vecht toch ook voor zichzelf?" vroeg Harm "ja" zei ik kortaf.
Het was een paar minuten later we hadden al die tijd gezwijgd en naar Link gekeken die sliep, het zak bloed werdt steeds minder en Link kreeg steeds meer kleur.
Link werdt wakker en er verscheen en glimlachje op mijn maar ook op zijn gezicht, die glimlach had ik gemist de laatste tijd zie ik die niet vaak na alles wat er was gebeurt, alleen steeds de gedachten van mij ik lieg tegen hun allemaal Link had zichzelf niet gesneden maar Liam hem in hoop dat Link dood ging, Link beschuldigt zichzelf er ook steeds mee en probeert het te herinderen maar dat kan niet omdat hij het niet had gedaan, "gaat het Jer?" hoorde ik Joost opeens zeggen". "Wat?" ik hoorde Link zacht lachen het deed me goed. "Wat zeiden jullie" vroeg ik "waar zat je met je gedachten" vroeg Link. "Bij niets" zei ik snel. "Ja tuurlijk en daarom was je zo diep in gedachten" zei Harm plagend "hou je mond maar" zei ik diep van binnen ben ik nu zo gespannen ik wil het zeggen maar dan staat het leven van Link en mij op het spel en dat wil ik niet maar hier doe ik Link ook alleen maar verdriet mee hij beschuldigt zichzelf wat hij niet moet doen. "Jer kom even mee" zei joost "oke" antwoorde ik kortaf, we liepen de gang in waar Harm en Link ons even niet konden zien. "Wat is er nou aan de hand?" vroeg Joost bezorgt de tranen liepen over me wangen en ik omhelste Joost "rustig maar" zei hij rust gevend en vreef over me rug ik duwde me gezicht tegen zijn shirt aan en liet de tranen even stromen eenst moet het eruit en ik kon het niet meer in me houden "wil je zeggen wat er aan de hand is?" zei Joost ik liet hem los "hij heeft het niet zelf gedaan" zei ik snikkend. "Wat bedoel je? Ik snap je niet" zei Joost "Link hij heeft zichzelf niet open gesneden maar Liam" zei ik "Liam?" vroeg Joost verbaast. "Ja ik kwam hem tegen en later heb ik het bij hem eruit gehaald" zei ik "waarom zei je dat niet Link beschuldigt zichzelf alleen maar" zei Joost iets bozer "hij had me bedreigt als ik het zei was het over met Link en mij" zei ik huilend "sorry" zei joost hij liet me los en liep weg "J-Joost!" riep ik maar hij liep door huilend liet ik me zakken op de grond, de tranen dreven over me wangen heen en Harm kwam opeens de hoek op gerend hij zag me en knielde bij me neer "wat is er aan de hand?" vroeg hij en omhelste me "J-joost" zei ik snikkend "hebben jullie ruzie?" vroeg hij "weet ik niet maar hij is wel boos op me" zei ik "waarom?" vroeg hij ik moet het Harm ook zeggen ik kan het niet langer voor me houden. "Link heeft zichzelf niet gesneden maar Liam heeft dat gedaan" zei ik huilend "Liam?" mompelde Harm zacht. "Ik wilde het eerder zeggen maar als ik dat dee waren Link en ik eraan" "is daarom Joost boos omdat je het voor je hield?" vroeg Harm verbaast "denk het?" zei ik. "Hij heeft geen reden om boos te zijn je beschermde jou en Link" zei hij "alsjeblieft zeg niks tegen Liam" vroeg ik hem smekend "ik zeg niks maar Jer Link moet dit ook weten" zei hij "ja". Harm hielp me opstaan en we liepen de kamer van Link binnen. "Jer waarom heb je gehuild" zei Link meteen "hoe weet je dat" vroeg ik "je heb rode ogen en ik hoorde je net snikken" zei Link ik liep naar hem toe en omhelste hem, weer liepen er wat tranen over me wangen "w-waar is Joost?' vroeg Link ik liet hem los en ging op zijn bed zitten en aan de andere kant zat Harm, "ik moet je wat zeggen Link: zei ik. Links gezicht vertrok meteen naar angst ik zag het "w-wat i-is er aan de h-hand?" stoterde hij "je heb jezelf niet gesneden Link" zei ik "jawel dat heb ik wel" zei hij "nee het was Liam!" zei ik. "Liam?" vroeg hij verbaast "ja hij wilde je vermoorden in hoop dat hij dan Harm zou krijgen". Link keek Harm aan en Harm pakte zijn hand vast. "Maak je geen zorgen dan had ik hem sws geslagen" zei Harm "ik kon het niet vertellen hij zei als ik het tegen jullie zou zeggen dat jij en ik er aan gaan" zei ik "het spijt me Jer" zei Link ik omhelste hem "waarom? Je moet geen sorry zeggen maar ik" zei ik. "Nee ik heb je in de neste gebracht" zei hij snikkend "nee dat heb je niet" zei ik en liet hem los "er gaat niks met jou of met mij gebeuren Link" zei ik hij knikte zachtjes "maar we moeten niks zeggen tegen Liam Link anders gaan jij en Jer er alsnog aan" zei Harm 'belooft" zei Link ik knikte "waar is Joost" vroeg Link na een lange tijd 'hij was boos omdat ik het niet eerder heb gezegt en dat jij jezelf alleen maar beschuldigt" zei ik "Joost mag niet boos zijn je heb ons beschermd" zei Link ik zag de tranen in zijn ogen staan hij is zeker geschrokt net als de andere, er kwam een dokter binnen die zei dat wij weg moesten dat Link rust nodig had en daarna liep ze weg "er gaat toch niks gebeuren?" vroeg Link bang je hoorde de angst in zijn stem. "Nee hoopelijk niet" zei Harm "als er wat is bel je ons dan" vroeg ik Link knikte "Jer zorg dat Joost niet meer boos is want hij mag niet boos zijn desnoots zeg je dat hij mij moet bellen dan praat ik met hem" zei Link. "is goed" zei ik en omhelste hem, Harm gaf Link nog een kus en toen gingen we naar huis
Thuis zag ik Joost op de bank zitten diep in zijn gedachten, we liepen naar binnen en Joost keek op en liep naar me toe en omhelste me "het spijt me Jer" zei hij ik omhelste hem terug "waarom was je boos?" vroeg ik "ik was niet boos maar geschrokt, ik wilde naar Liam gaan maar toen bedacht ik me dat ik dan jullie in gevaar bracht" zei hij. Ik duwde hem dicht tegen me aan "ik wil je niet kwijt" zei ik. "Je bent me niet kwijt" zei hij en kuste me

Iets langere stukkie dan de vorige ik probeer weer meer dan 1000 woorden te doen maar ik zei in het begin dat ik wat zou mededelen en dat is een keuze voor jullie.
Eens stopt dit boek maar willen jullie een deel 2? Laat het weten in de reacties
Het zal me dan helpen 😀