De Squad Marm ~voltooid~

welke vertrouwen? 79

Pov. Link
Jeremy moest even bij Joost komen en ik zit al de heletijd bij Harm, straks moeten we naar huis omdat hij rust nodig heeft, er is nog helemaal niks verandert sins ik hier ben en dat is goed maar ok weer niet, ik wil dat hij bijkomt en dat ik hem in me armen kan sluiten, "Link we moeten gaan" zei Jeremy die weer naast me stond "oke" zuchte ik, Jeremy liep weg en ik gaf Harm een kus op zijn wang en liep ook weg liever was ik bij Harm gebleven maar dat mocht niet, nu zitten we in de auto en ik kijk door het raam naar buiten "zou het goed komen met Harm" vroeg ik "geen idee Link, hopelijk wel " zei Joost "hoe kan het dat hij is over gerden" vroeg ik "Harm was niet bezig met de weg en liep zo de weg op en een man was te laat met remmen" zei Jeremy "hoe weet je dat?" vroeg ik "een vrouw had het zien gebeuren en riep Harm nog maar hij reageerde niet, en die vrouw moest dat zeggen tegen politie en die heeft het weer tegen een dokter gezegt en toen tegen ons" legde Jeremy uit "oke" zei ik zacht.
Thuis aangekomen ging ik naar boven en liet me vallen op het bed, hoelang zou het duren voordat Harm wakker wordt? Niemand weet het helaas maar ik hoop snel, ik wil hem niet kwijt en mag hem niet kwijt, ik wil niet met ruzie uit elkaar!

Pov. Jeremy
Ik lag in de armen van Joost, ik maak me zorgen om Link nu, hij laat niks van hem horen, we zijn al een aantal uur van het ziekenhuis uit, Link was meteen naar boven gegaan en niet meer beneden gekomen, bij het ziekenhuis zei hij ookal bijna niks ik wil weten wat er door zijn hoofd gaat en dat ik hem kan helpen, ik kan wel zeggen dat het goed komt maar wat als dat niet gebeurt, dan zijn we een giede vriend kwijt en ik heb gelogen tegen Link, ik hoorde de trap kraken en Link kwam de woonkamer binnen zijn hele ogen waren rood hij heeft gehuild en dat wist ik al, hij zweeg en ging op de bank zitten, wat gaat er door zijn hoofd? "Gaat het" vroeg ik en hij haalde zijn schouders op, ik ging uit de grip van Joost en ging naast Link zitten, de tranen stonden in zijn ogen ik zie het gewoon "morgen kan je naar hem toe" zei ik "weet ik" zei hij zacht maar verstaanbaar, ik omhelste hem en hij deed zijn armen ook om mij heen "als er wat is kan je altijd naar ons toe, praat met ons" luisterde ik "weet ik maar ik wil niet praten" zei hij "maar praten is goed he Link we proberen je te helpen" zei Joost en ik liet Link los "dat weet ik en dat vind ik lief van jullie maar ik heb de behoefte niet zo" zei Link "je weet ons te vinden" zei Joost "weet ik" zei hij "doe dat dan ook" zei ik "ik praat nu toch" zei hij met een kleine glimlach, ik dee me arm om hem heen "dat doe je ook maar ook als er iets anders is he" zei ik, Link legde zijn hoofd op me schouder "we zijn er altijd voor je" zei ik Link keek me aan en ik glimlachte "altijd" fluisterde ik, Link glimlachte en legde zijn hoofd op me borst, voorzichtig vreef ik over zijn rug, niet veel later was Link in slaap gevallen op me borst, "Joost zal ik Link even naar boven brengen?" vroeg ik "ja doe maar" zei hij,voorzichtig dee ik me arm onder zijn benen en om zijn rug en ging naar boven, daar legde ik hem op zijn bed neer en dee de dekens over hem heen, even ging ik zitten op zijn bed naast hem met me wijsvinger ging over zijn arm en de herinderingen van vroeger kwam bij me op, de momenten dat ik Link beschermde voor zijn ouders dat hij huilend bij me aan de deur kwam maar nooit echt vertrouwen aan iemand heeft, hij lag hier zo vredig nu maar elke keer als ik hem goed bekijk kan je de angt altijd terug zien hij verdient dit niet hij is een zo'n goed persoon die heb je niet vaak en hij is speciaal voor mij en ik wil hem niet kwijt maar zo vaak heb ik het gevoel dat hij zo ver van mij weg is en dat is het laatste wat ik wil, hem kwijt raken, zonder dat ik het wist liepen er een paar tranen over me wangen "Jer?" hoorde ik iemand zeggen Link was wakker geworden "sorry" zei ik en hij ging rechtop zitten "wat is er?" vroeg hij en omhelste me  "er is niks Link" zei ik "jawel je huild" zei hij en veegde me tranen weg "ik dacht aan vroeger over jou" zei ik "waarom?" vroeg hij zacht "ik weet het niet ik zag je net zo liggen en hoeveel pijn je vroeger heb gehad en soms nogsteeds verdien je niet je bent zo'n goed mens" zei ik en weer liepen er tranen over me wangen en Link omhelste me weer "maak je geen zorgen over mij" zei hij "waarom stopt deze elende niet Link eerst jij en nu Harm" zei ik "ik weet het niet Jer" zei hij en er liep een traan langs ze wang, ik veegde hem weg "je verdiend deze elende niet en als het kon had ik alles willen opdraaien en dat me ouders je bijvoorbeeld hadden geadopteerd dan was je leven misschien niet zo, je ouders hebben alles verpest" zei ik en omhelste hem "waarom doe je nou zo aardig tegen me dat verdien ik niet ik heb zoveel fout gedaan" zei hij "das niet waar je was verward" zei ik maar het hielp niet Link bleef vol houden dat hij onze leven had verpest en vooral de mijne maar zo denk ik er juist niet over hij heeft niks verpest en ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten hij is mijn leven samen met de jongens wij 4 hebben elkaar en nog veel meer mensen natuurlijk maar de enige die we echt nodig hebben is elkaar en dat hoort niet te veranderen en gebeurt niet dat laat ik niet toe!

Srry zelf vind ik hem een beetje saai maar ik had gwn geen idee wat Jer tegen Link kon zeggen valeriexlove heb je je zin dat Jer eindelijk wat liefs tegen Link zegt 😂