Selam herkese... Şeker Portakalı'nı bir kez daha okudum ve yine bolca ağladım. Ama yine de bölüm yazmaya karar verdim.
"Senden nefret ediyorum. Git buradan!" diye bağırdı yüzüme doğru. Gözlerinin içine baktım ve dudaklarına yapıştım. Bir an şok olsa da kendine gelip beni ittirdi.
"Pekala, öyle olsun." dedim gözlerim dolmaya başlarken. Arkamı döndüm ve yürümeye başladım. Bu onu son görüşüm olacaktı. Çünkü Şekilsu beni itmişti, tabi ki intihar etmeliydim.
Özet bu. Ben hayatımda bunun kadar aptalca bir şey görmedim. Bu durumun bin bir türlü örneği var.
Moralim iyi değil ya, ah Şeker Portakalı ah. Her okuduğumda böyle olurum.
Neyse, görüşmek üzere!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wattpad Eleştiri Günlüğü
NonfiksiCidden. Bazı kitapları okurken kan beynime sıçrıyor, bir tepki bir bilinç oluşturabilmek için bu yola başvurdum. Amacım içimdekileri kusmak. Neyse. Hoşçakalın.
