Benimle Kal

1. Deniz

Merhaba arkadaşlar tanıtımı saymazsak bu ilk bölümüm. Yanlışlarım olabilir. Affedin...
Gecikme için özür dilerim...
İyi okumalar....

Güneşin sıcağında deniz kumlarının neredeyse yanacak durumda olduğu zaman kız kardeşim Melike yüzünden plaja gitmek çok kötü. Kötü olan şu ki istesem de denize giremiyorum çünkü su korkum var zaten istediğim de pek söylenemez. Şemsiyenin altında telefon oynayarak güneşlenmek apayrı bir şey.

Dalgalar hızlandıkça insanlar sevinç çığlıkları atıyordu. Ama içlerinde üzgün ifadeli olanlar da vardı.
Annem ve babam cafe'ye gitmişlerdi. Şenzoktan kalkıp Melike'ye baktım.
Yüzüyordu. Çok derine gitmişti. Bana el sallarken birden suya battı ve tekrar tekrar böyle devam etti. Birden 'kız boğuluyor' diye bir kadın bağırdı.

-Melike.....!!!!!!

Diye bağırdım. Korkularımı bir yana bırakıp kardeşimi kurtarmalıydım.

İskeleye çıktım ve derin bir nefes aldıktan sonra bilmediğim bir şekilde suya atladım. Derimde tuhaflık hissediyordum ve gittikçe hızlı yüzüyordum. Vay be içimden cesur kız çıktı.

Melike'yi görmemle daha da hızlandım ve onu yüzeye çıkardım.
Bir terslik vardı. Ben hala nefes alabiliyordum. Suyun yüzeyine çıktığımda saçımın perçem tarafında hafif kırmızılık bacağımda ise daha önce hiç görmediğim bir çeşit simge vardı.

Melikeye sarıldım ve onu annemlerin yanına yolladım. Şenzok'a oturdum, bacağımdaki ize baktım. Denizin içinde ne olmuş olabilirdi ki??

Annemler koşarak yanıma geldi.

-Kızım ,Melike'yi sen mi kurtardın???

-Evet...öyle oldu.

-Saçına ne oldu?? Kırmızılaşmış...

-Bilmiyorum. Bacağımda da bir simge var!! Daha önce hiç görmedim.

Babam da bacağıma baktı ve annemle birbirlerine baktılar. Sanki daha önce bekledikleri bir şeymiş gibi çok endişelenmemişlerdi. Ben ise hala çizilmiştir tarafındayım.

Annemler bir kaç defa melike ve bana aynı soruyu sorup durdular 'iyi misin?'.

İyice bu cümleyi duymaktan bunalmıştım. Annem eşyalarımızı topladı ve hep birlikte arabamıza bindik. Yola bakarken kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım.

Yarım saat kadar yol aldıktan sonra birden arabayı trafik polisleri durdurdu. Babam konuşurken aniden hız yaptı ve trafik polislerinin olduğu taraftan uzaklaştık.

-Baba ne oldu??

Diye sordu Melike. Annem ne olduğunu anlamış gibiydi.

-Anne ne olduğunu biliyor musun?

Diye sordum.

-Kızım bir dur!!

Dedi annem kızgın bir şekilde. Bir sorun olduğu belliydi. Babam gittikçe hızlandı. Dakika da 200 km gidiyordu.

-Baba biraz yavaş git!! Korkuyorum.

Dedi Melike. Gerçekten çok korkak bir kardeşe sahibim. Dışımdan göstermesem de bende açıkçası biraz korkmuştum. Ama babam yine yavaşlamadı.
Sanki bizi takmıyorlardı.

-Anne neler olduğunu söyleyecek misin??

Dedim sesimi biraz yükselterek. Annem bana baktığında gözleri birden kırmızıya dönüştü. Her an korkudan altıma bile yapabilirdim.