Benimle Kal

11. Seni seviyorum

Multimedya Göktuğ...

Melis'in ağzından...

-Artık gidelim mi??

-Tamam ama gitmeden önce sana bir süprizim var!

-Vay odun Göktuğ süpriz yapacak!

-...!!!

-Şaka yaptım.

-Gözlerini kapat!!

-Yine mi??

-Evet yoksa süpriz yok!!

-Tamam kapattım.

Gözlerimi kapattım. Birden bir şeyler hissettim. Gözlerimi açtığımda çok yüksek bir tepenin üstündeydik. Alan o kadar dardı ki ellerimin Göktuğ'nun omzunda olduğunu fark etmedim bile. Ona baktığımda dibimdeydi.

-Bence biraz acele etmeliyiz! Sevdiğini söyleyeceğin kız çok beklemesin!!

-Seni seviyorum!

Gözlerimi kocaman açmıştım. Birden dudaklarımda sıcaklık hissettim. Dudaklarıma yapışmıştı. Kendimi hafiften geri çektiğimde az daha dengemi kaybedip düşüyordum ki Göktuğ beni tuttu.

-Ciddi misin sen??

Dedim.

-Seni seviyorum!!

Diye tekrarladı. Ellerimi onun omuzlarına sardım. Çok mutluydum. Bu duygu tarif edilemezdi.

-Sende söyle!

Dedi.

-Neyi??

-Beni sevdiğini!

-.....seni ......seni....seviyorum!!

Dedim. Kahverengi gözlerim parlıyordu o bana güldüğünde.

-Her beni sevdiğini söylediğinde senin yanında olacağım!!

Dedi ve dudağıma küçük bir öpücük kondurdu.

-Gidelim mi artık?

Dedi tatlı bir ses tonuyla.

-Gidelim!

Dedim.

-Gözlerini kapat!!

-Kapattım!

Elleriyle belimi tuttu. Gözümü açtığımda uçan halının üstündeydik. Yavaş yavaş aşağı indi ve bizi bıraktı.

Göktuğ ile el ele tutuşup gidiyorduk.
Birden önüme geçti ve durdu.

-Deniz kıyısına gidelim mi??

-Aaa....şey. Olmaz!

Kabul edemezdim çünkü vampir olduğumu ve kırmızılardan olduğumu unutmamam lazımdı. Göktuğ benim düşmanımdı. Nasıl onu sevdiğimi söyledim. Offf....
Üzgünüm sevgilim ama artık gitmem lazım.

-Niye??

Diye sordu.

-Bugün sadece bugün olarak kalacak biz asla beraber olamayız!! Unuttun mu sen mavilerden ben ise kırmızılardanım.

-Düşman olsaydık birbirimizle rekabet içinde olur birbirimize zarar vermeye çalışırdık.

-...

Birden beni yere itti.

-Peki bundan sonra hep birbirimize zarar verelim. Bunu sen istedin ama şunu bil ki kaybeden hep sen olacaksın.