4. testler

131 19 2
                                    


-Arkadaş mıyız yani?

-Bilmem öyle miyiz??

-Öyleyiz...

Biz konuşurken tam gidecekken bir vücut dibimdeydi. Kafamı kaldırdım ve onun yüzüne baktım. Bu Göktuğ'ydu.

-Yerimden çekilir misin??

Dedi kabaca.

-Buranın senin yerin olduğunu sanmıyorum....

-Evet orası benim yerim değil ama senin de değil!!

-Onun yeri....ve o izin veriyor.

-Yeter!! Beni rahatsız ediyorsun!! Gözlerim senin renkli çoraplar giymiş bacaklarına kayıyor!!! Gözümün kör olmasını istemiyorum.

-Kaba şey....

Dedim ve ona omuz atarak yerime geçtim.
Teneffüs zili çaldı ve herkes dışarı çıktı. Sınıfta ben Melike Yamaç Miray ve Göktuğ kalmıştı. Melike ve Yamac'ı tanıştırdım ve yer kapmaları için onları kantine yolladım.

Onlar çıktıktan sonra Miray da çıktı.
Çantamda paramı ararken buldum ve önümü dönmemle ayağım takıldı. Tam yere düşecektim ki birisi beni kolumdan tuttu. Bu göktuydu.

Kendimi düzelttim.

-Teşekkür ederim.

-...

-Beni tanımadığına inanamıyorum.

-Tanımadığımı da nereden çıkarttın!!

-Hal ve hareketlerin öyle söylüyor!!

-Dilimin söylediği daha önemli değil mi??

Dediği anda eğilerek biraz dibime girdi ve burnuma hafifçe tek parmağı ile dokundu. Arkasını döndü ve sınıftan çıktı.

Kapıya doğru yöneldim ve kapıyı açıp kantine indim. Melike ve Yamaç oturmuş yemekleri almış beni bekliyorlardı. Yanlarına gittim ve bende bir sandalyeye oturdum.

-Nerede kaldın?

Dedi Melike merakla.

-Hiç....paramı arıyordum da...

-Hmm....Neyse yemeğimizi yiyelim!

-Tamam.

Birlikte yemek yemeye başladık. Aklımda hala Göktuğ vardı. Her seferinde onu umursamamaya çalışıyorum ama bir hareketi ile yine onu düşünüyordum.

Yemeklerimiz bittikten sonra sınıfa çıktık. İlk gelenler biz olmuştuk. Sırama oturdum ve kafamı sıranın üstüne koydum. Melike'ye döndüm.

-Melike!! Ders ne??

-Beden....

-Byy by...

-Nereye??

-Hiç beden dersi kaldıramam şu an!!

-Bekle bende geliyorum!!

-Sen kal!! Notları bana verirsin!!

-Offf....ben niye kalıyorum??

-Ablaya off denmez!! Hem sen küçüksün!!!

-O anneye of denmez değil miydi?

Öldürücü bakışlarımı attım.

-İyi ya!!dedi zavallım mecburen.

Çantamı sırtıma taktım ve sınıftan çıktım. Okulun çatı katına gittim ve gizli yerimden uzaktan kumandalı arabamı aldım.
Çatıda ki tek bank olan banka yattım ve uzaktan kumandalı arabamı sürmeye başladım.

Benimle Kal Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin