de grijze jager en percy jackson

Annabeth, goden weten te veel

Percy kon geen werk meer vinden in het dorp dus zaten we met een probleem. Het kwam vooral door wat er gisterenavond gebeurde. Dus, deden we wat het meest logische was. We zochten uit waarom de goden hier zijn. In deze tijd is er niemand die in hen geloofde. Laat staan dat er iemand hen kent. Bij de bevolking geraakten we ook niet bepaald verder. Niemand had de oorlogsgod eerder gezien. Dus dat maakten de vraagtekens groter. Zouden zij iets te maken hebben dat we plots hier zijn? Ik moest denken aan het lotus casino hotel. Een dag in dat hotel is een week in het echt. Dus, die dag zaten we wat te babbelen met Jenny, een meisje die een restaurant open houd hier in het dorp.'Sorry Annabeth, Ik heb al obers genoeg misschien moet je het eens vragen bij het kasteel. Maar als er iets is kan je me altijd roepen.' Zei ze met een knipoog. Ik gunde haar een klein lachje. 'Ik moet zo weer aan het werk'

'Het is goed Jenny, ga maar ik red me wel.' Ze draaide zich om en liep het restaurant weer in. Weer geen baantje, voor ik het echt door had kwam Percy naar me toe gelopen. 'Annabeth, we hebben een probleempje, hij is hier weer. Ik keek hem geschrokken aan en volgde hem onmiddellijk. We liepen het halve dorp af tot we hem eindelijk vonden. Ares zelf zat een wit paard te borstelen. We liepen voorzichtig dichterbij. 'Ik voel me als Nico' Zei Percy. 'Ja maar de zoon van Hades is hier niet' als versteend door Medusa keken we Ares aan. Hij draaide zich om naar onze kant. Hij stipte met het borstelen van zijn paard en kwam dreigend op ons af. 'Annabeth, aangezien je de dochter van Athena bent denk ik dat je slim genoeg me om me niet te volgen.' Ik moest mijn kaken op elkaar houden om geen vervloekingen naar hem te gooien, hij is en blijft een god. 'We vragen ons alleen af wat een olympiër hier in Araluen doet.' Zei ik. Er ging een scheve glimlach rond zijn mond. 'Julie halfgoden bemoeien jullie ook met alles hè.' Ook Percy moest zijn woede inhouden, nou ja, als je naast de god van oorlog staat zijn de bijwerkingen ook dat je plots razend bent om geen reden, dat is ook zijn aura.' Tja, wat moeten we anders doen?' Zei Percy. 'Ik zal het je gemakkelijk maken voor je dingen haat uitspoken, ik ben hier met Aphrodite een weekendje.' Een simpel antwoord. Iets te simpel. Op dat moment kwam er een ruiter langs. Het was een klein paardje zeker geen strijd ros. Op de rug zat en prachtige vrouw met blond haar en mooie rode volle lippen. Haar jurk leek wel alsof ze het van de barons had gestolen. Ze had vele dolken verstopt in haar klaren, één in haar bot, één in haar mouw, en nog een paar in haar zadel.'ah schat, daar ben je, we hadden het net over je.' Zei Ares. 'Kijk eens aan, Percy en Annabeth, hebben jullie jullie laten vangen aan die herberg? Of dacht je dat Lotus casino het enige hotel was waar de tijd niet helemaal juist verliep.' De manier waarop ze het beschreef kwal nogal bot over maar als je haar daar zo ziet zitten op haar pony zou je het bijna vergeten. 'Aphrodite, ook leuk om jou weer te zien.' Zei ik.'Ze lachte even, O, voor ik het vergeet, hier is een brief van Piper, ze is ongerust over jullie.' Ze haalde een stuk papier uit haar zadel tas en gaf het aan Percy.'Kom, gaan we?' Vroeg ze aan Ares, hij gaf een klein knikje en klom ook op een pony. Samen reden ze weg naar het bos. Ik keek Percy aan en we zei den alle twee het zelfde,'er is iets mis.'
'Ares en Aphrodite zijn hier niet om een gewoon weekendje, dat doen ze nooit en zullen ze nooit doen zelfs al weet Hephaitos er Nieks van.' Ze dachten alle twee terug aan dat moment van de herberg en beseffen dat ze iets over het hoofd hadden gezien. 'Ares was hier één avond en op precies die zelfde avond was de grijze jager ook on de herberg.' Ze Annabeth.'Misschien moeten we het aan Will vragen als hij iets meer weet' werkte Percy haar zin af.