Oda Servisi

Bazı insanlar için hayat bu kadar kısa mı? Acaba onlar için bu daha iyi mi?evet sanırım öyle ve emily de onlardan biri olmalı.

Hareket etmeden ayakta durup emilynin mezarına bakarken kafamın içinde sürekli bu cümleler dolaşıyordu.O sırada omuzlarıma aldığım yünlü şalın üstünde bir el hissettim.                                              Arkamı dönüp elin sahibine baktım.Bu emilynin ölümünün ardından bana hep destek olan davidden başkası değildi.

-iyi misin? 

Bu kalın ama benim içimi rahatlatmaya değecek kadar yumuşak sesinden sonra ağzımı açmaya kalksam gözümden yaşlar akıcak gibi hissettim.Bu yüden sadece kafamı yukarı aşağı sallamakla yetindim.

-harika,ama saatlerdir burdayız biraz daha ayakta beklersen iyi olacağından emin değilim.

-haklısın.

-peki öyleyse ilk tanıştığımıda bana bir özür borcun vardı hatırladın mı?bence kahve de anlaşalım ne dersin?

-evet tabii hem konuşmalıyız.

David bana bakarak küçük bir tebessümle kafasını salladı.İlerlemeye,mearlıktan uzaklaşmaya başladık.Güç almak için davidin koluna girdim.Kendimi çok güçsüz ağır hastalıklı gibi hissediyordum.Bu yüzden nerdeyse her ay doktor kontrolüne gidiyordum ama hissettiğimin tersine gayet sağlıklıydım.

Yakınlarda bi kafe vardı son zamanlarda hep oraya gider olmuştum.Bugün de alışkanlığımı bozmayarak oraya gitmemizi önermiştim .Yakın olduğundan yürüyerek geldik.İçeri girmeden önce her seferinde yaptığım gibi kapının önünde durup düşündüm.Bu elimde değildi,daha önce buraya emily ile hiç gelmemiştim ama üzerinde kafenin ismi yazan tabela,camekanlı duvarlardaki yazılar ve duvarlardaki desenler.bunların hepsi bana eskileri hatırlatıyordu.                                                               Daha fazla durup donmamak için içeri girdim,davidde aynı şeyi düşünmüş olmalı ki yavaşça kolumdan tutup içeri doğru çekmişti.

Dışarıya göre sıcak olan içeriye girdiğimde soğuktan titreyen parmaklarım normale dönmüştü.Cam kenarında bir masa vardı her geldiğimde buraya otururdum.Nedenini bilmiyorum ama sanki her zaman benim için ayırtılmış gibi boş olurdu.Şansıma bugün de onlardan biriydi.Ben üzerimdeki paltoyu çıkarırken david de kahvelerimizi almaya gitmişti.Bi kaç kez birlikte kahve içtiğimiz için hangisinden içtiğimi biliyordu.Çabuk gelmişti.Kahveleri masaya bıraktı ve ardından o da oturdu.Yine yüzünde o tebessüm belirmişti ve alçak bir sesle'işte şimdi özrün kabul edilmiştir ' dedi. Ben tekrar mahcup olmuştum bu konu her açıldığında hissettiğiim gibi.

--1hafta önce--

-emily odasında yok!!!!

-yemeğe veya lavobaya gitmiş olamaz mı neden bu kadar panik yapıyorsunuz?

-konferans salonu ve mutfak da dahil olmak üzere tüm oteli annesinin isteği üzerine arattırdık.

-öyleyse telfonunu arayın.

-telefonunu odada bırakmış.

-nasıl olur emily nin kıyafetlerini giymeyi unutma ihtimali telefonunu unutma ihtimalinden daha yüksek.

-...

-ne duruyorsunuz!!!!!!!!bi şeyler yapın arkadaşım kayboldu hem de durup dururken! Bu otelde onu en son kim gördü kimle konuştu en son!??

-Burada 20 dakika önce bir oda servisi olduğu yazıyor.

-ne duruyorsunu çağırın onu

Onlar oda servisinde çalışan çocuğu çağırmaya gittiklerinde başımı lobide haber kanalının açık olduğu televizyona doğru çevirdim.Bir son dakika haberi vardı:17 yaşında kimliği belirsiz bir genç kıın cesedi bulundu üzerinde hiçbir parmak ii olmamasına rağmen........

Başımdan kaynar sular inmişti.Evet korktuğum şey olmuştu bu..bu emily ydi.Gözümden yaşlar boşanıyordu hem de hiç durmadan.Tam da o sırada oda servisinde çalışan çocuğu karşıma getirdiler.Hiç durmadan direk çocuğun suratına tokat attım.Ve işte içimdeki bu üzüntü öfkeye dönüşerek onları bu çocuğa kustum.Sesim çıktığı kadar bağırıyordum.En sonunda güvenliler beni tutup dışarı çıkardılar sonradan öğrendim ki meğeer çocuk odaya gideceği saatte işi olduğu için gitmemiş.Bu oda servisinde çalışan çocuk davidden başkası değildi.Bu yüden ona kahve sözü vermiştim.

--------------------------------

Yanaklarım kızarmıştı 

-david ben.. söylediğim gibi bu bir hataydı yani biliyorsun kolay değil....

-yapma Sara tabi ki şaka yapıyorum senin neler hissettiğini anlıyorum.Yani anlamaya çalışıyorum kendini yanlız hissetme ben burdayım ne zaman ihtiyacın olursa hatta her zaman tamam mı?

Yine gölerim dolmuştu.Buna da kafa salladım.Ve onun bana gülümsediği gibi gülümsemeye çalıştım.Gerçekten de bana hep destek olmuştu bu orlu haftayı onun sayesinde atlatmıştıştım.

Biz kahvemizi yudumlarken hava da kararıyordu.Zaten en iyi arkadaşım öldüğünden beri güneşin doğduğunu hissetmiyorum.Sanki her yer karanlıkmış gibii.Ama inanıyorum david bundan sonra yanımda olduğu sürece belki güneşi tekrar hissedebilirim.Umarım...