Dreamer | gxg

Hoofdstuk 1 - Julia

Julia

"Geen zin in school, zus?" Ik rolde mijn ogen terwijl ik nog snel een bijna vergeten boek in mijn tas propte. "Nee, jij wel dan?" Mijn broer Milan lachte en raakte kort mijn schouder aan, "dit is mijn laatste jaar zusje. Natuurlijk heb ik er zin in."

Mijn broer Milan was achttien en deed zijn laatste jaar op het atheneum. Ik daarentegen zat in mijn vierde jaar. De eerste week school had ik er al op zitten en deze maandag starte de tweede week. Het was zwaarder dan ik had verwacht en dan bedoel ik niet de leerstof. Deze zomervakantie was mijn beste vriendin Riley verhuisd naar het andere kant van het land. Ik miste haar, zonder haar was ik alleen het onzekere meisje zonder vrienden. Ik zat elke les met de stamp klas alleen en bij andere klassen zat ik naast de persoon die overbleef.

Ik was niet goed in vrienden maken en mijn broer wist dat. Elke avond probeerde hij even met mij te praten, mij te helpen. Het hielp niet veel, mijn klasgenoten mochten mij denk ik niet zo. De eerste dag werd ik uitgelachen door mijn gestotter. Sindsdien was ik stil gebleven tijdens elke les.

Mijn broer schonk mij een korte glimlach, "probeer wat contact te maken zus. Ik weet zeker dat ze je niet haten." Ik bleef hem kort aanstaren en zuchtte, "ik zal het proberen." Hij wist dat ik loog. Ik was simpelweg te verlegen en te bang om op iemand af te stappen. Iedereen had al iemand, wie had mij nodig?

"Als je geen vrienden zoekt ga dan een leuke vriendin zoeken waarvan je iedere les wegdroomt." Ik gaf hem een por in zijn ribben en lachte, "pas op Milan. Ik heb het nummer van Sophie en kan haar allemaal geheimen vertellen over je."

Sophie was de vriendin van mijn broer. Ze hadden al vier jaar lang een relatie en ze zijn nog steeds erg gelukkig. Milan probeerde, net als nu, mij weer te gaan koppelen aan een meisje. Sinds ik langer dan een jaar geleden had verteld aan mijn familie en vrienden dat ik op meisjes viel, wat ze allang wisten, probeert hij mij aan een goede vriendin van hem te koppelen. Omdat dat niet werkte probeerde hij het met ieder ander meisje dat voorbij liep. Het was erg irritant. Dat was ook één van de redenen waarom hij het deed, om mij te irriteren.

Toen ik het Riley vertelde had ze vrolijk op-en-neer gesprongen en mij verteld dat ze het allang wist. Ik weet nog toen ze zei dat ze alles best vond als ze maar over jongens kon blijven praten tegen mij. Ik had haar verteld dat ze het kon doen, maar het mij toch niet interesseerde. "Dat weet ik," had ze geantwoord. "Maar ik doe het toch."

Nu was ze weg en belde ze mij nog elke week. Eerst was het elke avond, maar ze kreeg het te druk om elke dag te bellen. Ze had mij uitgebreid verteld over haar nieuwe vriendengroep wat mij een tikkeltje jaloers en verdrietig maakte. Kon ze mij zo makkelijk vervangen? Toen ik even niks meer zei had ze bezorgt gevraagd of ik al nieuwe mensen had ontmoet. Ik had gelogen.

"Ik ga," schreeuwde ik door het huis heen. "Veel plezier op school," hoorde ik mijn moeder nog roepen. Ik snoof, plezier? Laat me niet lachen.

+

In mijn eentje liep ik naar mijn Nederlandse les toe. De lerares was onze mentor, maar als mentor deed ze niet viel. Ik hoorde van mijn broer, die haar ook had gehad, dat ze wel meeviel. Ik liep de klas binnen en zag dat de helft van de klas er nog niet was. De personen die er wel waren staarde me raar aan, dus ik ging snel zitten op mijn plekje bijna achterin de klas. Het liefst zat ik voorin, maar toen ik de eerste les binnen kwam was die plek al bezet. Ik legde mijn boeken op tafel en wachtte in stilte totdat de les zou beginnen.

Plotseling kwam Nena, een populaire meid uit de klas, naast mij zitten. Haar dikke blonde krullen had ze in een losse knoet gedaan en haar blauwe ogen had ze lichtjes opgemaakt zodat die goed uitkwamen. Ze kauwde luid op haar kauwgom en keek mij nijdig aan. "Julia was het toch?" Ze blies een kleine bel en liet hem knappen. Ik knikte en durfde haar niet aan te kijken. "Ja," fluisterde ik.

Nena trok haar wenkbrauw op, "wat zei je? Je praat veel te zacht weet je." Ik voelde mijn wangen rood en warm worden. Mijn handen begonnen te zweten en mijn knieën te knikken.
"I-ik z-zei j-ja," stotterde ik. Nena begon te lachen, "dus daarom zit jij elke les alleen, omdat je stottert. Of komt het omdat je geen vrienden hebt." Ik slikte en dacht aan Riley. Zij zat nu waarschijnlijk naast haar nieuw beste vriendin en ik zat hier naast Nena die mij belachelijk probeerde te maken.

"Ik denk niet dat jij ooit vrienden zal krijgen." Ze wachtte even en lachte,"of een vriendje." Toen liep ze met een grimas weg. Ik voelde me vreselijk, maar stiekem moest ik een beetje lachen. Ze had gelijk over één ding, ik zou nooit een vriendje krijgen. Ik zou namelijk een vriendinnetje krijgen. Als zij dat wist dan zou ze mij nog meer belachelijk proberen te maken. Ze haatte iedereen en alles wat "anders" was in haar ogen. Als je bij haar kliekje hoorde dan was je echt heel wat.

"Hallo klas," begon de docente toen de hele klas er uiteindelijk was. "Voordat we beginnen met Nederlandse les heb ik iemand voor jullie." Er stapte een persoon naar binnen dat zelfverzekerd naast de docente kwam staan. Ik keek naar haar en het leek alsof de tijd even stil stond. Ze was zo mooi, haar bruine ogen straalden en haar rode  haar glansde. Ze had een grote grijns en keek de klas met twinkelende ogen aan.

"Hallo, ik ben Maya. Ik ben nieuw op deze school en kom bij jullie in de klas." De docente lachte, "jullie hebben vast veel vragen en Maya zal die vast allemaal in de pauze beantwoorden. Nu is het tijd voor Nederlands." Ze keek even de klas rond en haar ogen bleven bij mij staan, "je kunt naast Julia zitten. Daar." Ze wees naar me en klapte toen in haar handen.

"Poëzie, we gaan het hebben over de beste dichters van vroeger en nu." Ik lette niet meer op haar woorden. Ik lette inplaats van dat op de nieuweling die naar mijn tafel toe liep en haar tas liet neerploffen op de tafel. Toen ze haar boeken had gepakt liet ze zich naast mij zakken en keek versuft naar het bord.

"Ik ben Maya," zei ze zacht. Ik wist niet goed wat ik daar op moest zeggen, "dat hoorde ik." Kwam ik nou gemeen over? Kennelijk niet want Maya schoot in de lach, "ik mag jou wel kleine." En het leek alsof mijn hart even stopte met kloppen.

----------------------------
Dreamer - Hoofdstuk 1 Julia
Woorden: 1215

Een nieuw gxg verhaal! Het vorige verhaal beviel zo erg dat ik besloot er nog eentje te maken. Hopelijk lijkt het jullie wat. Julia en Maya dit keer.

Xx Romy