Ze fluisterde mijn naam zo zacht, waardoor ik kippenvel kreeg. Ze lachte en hield mijn hand vast, niet wetend wat ik voor haar voelde.
"You're my dream, please come true."
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Julia
Ze kuste me, ze drukte haar lippen op de mijne. Ze voelde hetzelfde wat ik voelde. Een seconde lang had ik hoop, voordat de mij had weggeduwd. Haar oom was binnengekomen, met zijn vuisten gebald liep hij de kamer binnen.
"Oom Kyle," zei Maya terwijl ze een hap adem nam. Ze klonk uitgeput en angstig.
"H-het is niet was het lijkt," ze probeerde een excuses te verzinnen. Haar oom liep naar haar toe, maar ik ging beschermend voor Maya staan. "Meneer, het is mijn schuld. Ik kuste Maya." Hij stopte even en zijn rode waas verdween voor zijn ogen.
"Wat?" Vroeg hij verward. Ik likte mijn lippen en vroeg me af hoe ik hier uit zou komen zonder pijn. "Maya is niet verliefd op me en Maya valt niet op meisjes. Ik wel, ik ben verliefd op haar. Daarom kuste ik haar. Het is mijn schuld. Zij wou dit niet." Ik zag Maya in mijn ooghoeken naar me staren. Haar mond hing half open van verbazing.
"B-ben je verliefd op me Julia?" Ik keek haar aan en knikte, terwijl er een traan over mijn wang liep. "Ja, het spijt me." Ik moest er voor Maya zijn. Maya kuste me en als haar oom dit zou weten zou hij haar zoveel pijn doen. Ik moest haar beschermen.
Uit het niets werd ik vast gegrepen door haar oom en tegen de muur aangeduwd. Ik slaakte een gil schrik en krom ineen. Met zijn ene hand hield hij mijn pols vast en met zijn andere hand drukte hij mijn keel bijna dicht. Zijn lichaam had hij tegen de mijne gedrukt, zodat ik niet kon ontsnappen. De woorden die hij zei kreeg ik niet binnen. Ik had te weinig lucht om helder na te denken. Ik probeerde steeds weer een beetje lucht te happen, maar zijn hand zat te strak om mijn keel. Ik voelde de pijn niet eens toen hij me een klap in mijn maag gaf. Of de pijn toen hij me een trap tegen mijn boven been gaf, omdat ik probeerde te ontsnappen.
Maya schreeuwde, ik weet alleen niet wat ze zei. Ze huilde en trok aan haar oom zijn pols. Haar oom duwde haar van hem af, zodat ze pijnlijk tegen het bed terecht kwam. Toen hij mijn keel los liet zoog ik alle lucht naar binnen. Hij duwde me op de grond en ik probeerde naar Maya te kruipen.
"Jij vieze vuile homofiel," zijn woorden lieten me koud. Mijn doel was nu om naar Maya gegaan en om te kijken of het goed met haar ging. Dit doel haalde ik niet, want haar oom greep mij bij mijn haren beet en trok me overeind. "Blijf van mijn nichtje af vies kind dat je bent. Ga weg en kom hier nooit meer terug." Hij duwde me de deur uit en trok me daarna de trap af. Hij gooide me bijna letterlijk naar buiten en sloot de deur.
Ik wist niet wat ik moest doen. Moest ik naar Maya gaan? Moest ik hier blijven en haar beschermen? Maar wat kon ik doen om haar te beschermen? Door hier te komen heb ik dit veroorzaakt.
Ik had pijn, bloede overal, had een blauwoog en was erg moe. Ik kon zo echt niet thuiskomen. Ze zouden me van alles vragen, direct de politie bellen of erger zelf naar de oom toe stappen. Met mijn fiets aan de hand liep ik de straat uit. Mijn vingers waren gekruist, hopend dat Maya geen pijn had. Toen ik even verderop een bankje tegenkwam zakte ik in elkaar. Ik kon niet meer, ik was te moe. Dus besloot ik om mijn telefoon te pakken en mijn broer te bellen. Hij was de enige die ik vertrouwde.
