Poems. Poetry.

Untitled

Kilala mo pa pala ako,
Nakakamangha na sakin ka pa talaga lumapit.
Tangna ngayon lang ulit tayo nag usap ang tindi pa ng iyong kapit.
Tigilan mo ako sa kabobohan mo.
Tandaan mo,
Ikaw ang unang lumayo,
Ikaw ang nagpahabol kahit hirap na ang ako,
Ikaw ang pumili sa kanila,
At ako ang ipinagbaliwala.

Ngayon bumabalik ka...
Umiiyak,
Nagsisisi,
Nagmamakaawa na patawarin kita?
Thanks, but no thanks.
Mas okay na ako na wala ka.
Konting adjust lang naman to eh,
Ikaw nga nagawa mo,
Ako pa kaya...
Pero syempre di na ako babalik sayo,
Kasi napaka tanga ko na nun kung gagawin ko.

Una sa lahat ayoko na kasing makita ka,
Wag ka magtaka kasi ikaw ang nauna na gawin yan,
Pangalawa,
Wala ka narin namang halaga sakin eh,
Nawala yun nung pinili mo sila.

Mahirap nga makalimot sabi mo,
Pero para sakin madali lang,
Kasi madali lang naman kalimutan ang taong nangangalimot eh...

Please wag ka na bumalik...
Kasi masisipa ko lang mukha mo at maiuntog sa pader.
Paalam na at "fuck you"
At literal yan na Fuck you!
Para naman mas masaktan ka,
Actually kung pwede nga lang na ako na mismo ang mananakit sayo,
Physically and mentally,
Sige ba!
Kasi masarap manakit ng taong plastik.

Lalo na yung mga katulad mo.