Katil-Yakmak İçin Yanmak #The Wattys2017

Karanlığa sığınmak

Karanlığa bir kez daha sığınıyordum.Bu sefer babamın katilinin kardeşi için Tuna Kaya Tufan Kayanın kardeşiydi.Bir gün hayatımı tek kurşunla mahveden adamın kardeşi. İçime tekrar tanıdık öfke doldu. "Abini öldürdüğüm için pişman değilim"daha dik durdu."Asla bilemeyeceksin" kaşlarımı kaldırdım yan yan gülümsedi yeşil Gözlerindeki öfkenin artışını izledim "Abime babanı öldürmesi için para verenin kim olduğunu" Sırtımdan aşağı soğuk su dökülmüşçesine irkildim. Kendimi toparlanmanın hemen ardından ilk kurşunu sağ bacağına ikinci kurşunu da sol bacağına sıktım. Acıyla bağırarak yere devrildi. "Öldürmek benim için bir seçenek değil asıl sen seçiyorsun cehennemime girip giremeyeceğini" ben onları yakmak için gelendim ben kara kanatları üzerinde ölümü taşıyan ben ki şeytan kılığına bürünmüş azrailim. Etrafımı 3 adam sarmıştı.En yapılı olanı gözlerime bakıp belinden silahını çekmiş ve bana doğrultmuştu. "Elindeki silahı bırak!" Onaylamaz bir şekilde başımı iki yana salladım. "Unutmuşum köpekler sürü halinde gezerler" öfkeyle beni süzdü. Yerde kıvranan Tunaya baktı Tuna Acıyla başını bana çevirdi "Öldür" Sesi kendi söylediği kelimeyi Onaylamaz gibi ince çıkmıştı. Oda biliyordu ölümün öldürülmesi'nin mümkün olmayacağını.Yapılı olan adam mermiyi silahın namusunu verdikten sonra silahı şakağıma dayadı.İç geçirdim ve saniyeler içinde silahı elinden aldım ve adamı kendime siper ettim arkadaşları beni vurmak için adamı vurmuşlardı.Aptal herifler diğer iki kişiyi de öldürdükten sonra içime biraz da olsa bir rahatlık çöktü.Tuna sürüngen gibi yerde sürünmüştü ve deponun diğer çıkışına yönelmişti.Ağır adımlarla yanına gittim acele edecek değildim. Tunanın ayağından tutum ve onu çekmeye başladım.Diğer adamların yanına çektim."Lütfen yapma "bana yalvarıyordu.Babamın katilinin kardeşi beni öldürmeye yemin etmiş bir adam bana yalvarmıştı. Acırca baktım ona aslında acıyordum da ama bu bir şey değiştirmeyecekti."Lütfe-"son kurşunumun sesi depoda yankılanmıştı.Babamın yalvarmaya vakti olmamıştı.Hepsini bir araya getirdim hepsini üst üste koydum cebimden sosları yakmak için olan küçük jeli çıkarttıktan sonra üstlerine biraz döktüm .Gerçek bir cehennemdim ben . Jelin tamamını boşalttıktan sonra bir kağıt parçasını tutuşturdum ve bir kaç saniye yanmasını izledikten sonra üstlerine attım.Alevler yükselirken keskin yanık kokusu midemi bulandırmıştı. Biraz daha depoda oylandım. Koku git gide dayanılmaz bir hal alınca gitme vaktimin geldiğini anladım.Polis sireni yangının sesine karıştı Polis sirenini duyduğumda kapşonumu başıma geçirdim.Kapşon gözlerimi örtüyordu. Tunanın sürünerek yöneldiği çıkışa doğru ağır adımlarla yürümeye başladım.Gözüme üzerine kan bulaşmış olan telefon ilişti. Tunanın telefonu olmalıydı. Telefonu yerden aldım ve cebime koydum.

"Kaçıyor" polis memurunun bağırmasıyla birlikte koşmaya başladım.Bana yetişmelerine imkan yoktu. 5 yıldır her türlü eğitimi alıyordum.Çok hızlı koşuyor ve neredeyse bir motoru geçebiliyordum.Depodan iyice uzaklaşmış ve motorumu sakladığım çalıların yanına gelmiş ve çalıların arkasında ki motorumu çıkartmıştım. Kapşonumu çıkarttıktan sonra kaskımı taktım ve motoruma bindim.Yarım saat sonra evdeydim.Motorumu garaja götürdüm ve lastikteki çamurları silmeye başladım."Neredeydin ?"cebimde ki telefonu motorumun gizli bölmesine koydum. Amcam yanıma gelince bakışlarımı gözlerine çevirdim."Bundan sana ne" yüzü bir anda gerilmişti öfkelenmiş gibi duruyordu."Benimle böyle konuşamazsın" histerik bir biçimde güldüm "Babammış gibi davranamazsın" bir anda yüzü düşmüştü bir anlıkta olsa onu üzdüğüm için pişman olmuştum."Araf güzel kızım sen bana babanın emanetisin" Yanıma geldi ve omzuma dokundu. Elimdeki bezi bıraktım ve ayağa kalktım. Amcama boş gözlerle baktım.Canım yanıyordu benim içimde kocaman bir cehennem vardı.Elimden gelen tek şey yanmaktı.5 yıldır her gece kabus görmeme neden olacak şekilde yanmak ve yakmaktı.Bir katil olmak hayatımdan iki şey çalmıştı onlarda; vicdanım ve uykularım dı zaten başka kaybedecek bir şeyim de kalmamıştı.Amcam sonunda elini omzumdan çekti. yanından geçip gitmek için garajın kapısına yönelmiştim Oda biliyordu bu gün nerede olduğumu Tufanı öldürdüğüm günü oda çok iyi biliyordu."Dur bir dakika" durdum ve Amcama döndüm "Barut kokuyorsun. Neredeydin!" sesini yükseltmesi öfkemi arttırmıştı. Omuz silktim ve eve gittim.Bunca olay karnımı acıktırmıştı.Biraz yemek yedikten sonra salona Amcamın yanına gittim ve koltuğa oturdum.Haberleri izliyordu Haberler bitmek üzereydi ki bir son dakika haberi verildi. Haber Başlığı VAHŞET spiker benim olduğum deponun önünde ve bir yığın polis memurunun arasından çekim yapmaya çalışıyordu. " Sevgili seyirciler bir son dakika gelişmesiyle karşınızdayız.Bu gün saat 17:30 civarlarında boş bir depodan silah sesleri yükseldi çevre sakinlerinin polisi araması üzerine Polis ekipleri olay yerine intikal etti .İçeride tam bir VAHŞET yaşanmıştı 4 vatandaşımız canice katledildi. İçlerinden sadece bir kişinin kimliği doğrulanabildi zira katil ilk önce onu bacaklarından sonra başından vurmuş en son olarak ta yakmıştı.Bu kişi geçtiğimiz 5 yıl önce haziran ayında canice öldürülen Tufan Kaya'nın kardeşi Tuna Kaya olduğu anlaşıldı.Tufan Kaya Emrah Barun'un katiliydi.Emniyet Güçleri olayları Emrah Barun cinayetiyle -"Amcam televizyonu kapatmış ve hışımla ayağa kalkmıştı korkuyla bana döndü .Yanıma gelip beni sarsmaya başladı bense hiç tepki vermedim."Nasıl yaparsın nasıl ?"Beni bıraktığında koltuğa oturdum."Tekrardan ! Katil!" öfkeyle ayağa kalktım."Evet ben bir katilim!,ben cehennemim ve babamı yakanları yakmak için yanıyorum anladın mı beni bu ilk yanışım değil ilk yakışım değil ona ulaşmama çok az kaldı .Ona ulaşmadan hepsini yakana kadar durmayacağım"!