Love And Betrayal (EDITING)

Chapter Fifteen

Chapter XV

I felt that I lost something very important. My body felt empty and yet full all at once. I bit my lower lip as I hold my tears back.

Maagap kong kinuha ang mga gamit ko. Sinuot kong muli ang damit ko kahapon. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon.

Muli kong tinignan ang kanyang maamong mukha. Alam ko kung gaano ko kagusto si Kio. At sa isa pang pagkakataon, nakuha ko nanaman ang ginusto ko.

Lumabas ako ng unit niya at pagkasarado ko ng pinto ay hindi ko inaasahan ang taong bubungad sa akin.

Wide eyes. Takang takang napatingin sa akin si Kellie Amore.

"What," Sinipat niya ako at ang pintong nilabasan ko. Siguro'y naninigurado siya kung sa unit ba talaga ako ni Kio lumabas.

"Are you doing there, Liberty?" Matalino si Kellie. At alam ko ang ganyang klaseng tingin.

"Kellie, it's not what you think." Maagap kong pahayag. Pero sino ba ang niloko ko? Napatingin ako sa hawak niya, isa itong libro na alam kong pagmamay-ari ni Hope.

"So, nandyan si Hope?"

"Ahm, w-wala." I frigid. Her forehead creased. I held her hand.

"Kels, I really need to go. And," Napalinga-linga ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.

"And?" She trailed off.

"And next time ko na lang ipapaliwanag sayo. Bye na." I kissed her cheeks.

"Wait," Paghabol niya kaya wala akong nagawa kundi humarap muli sa kanya.

"Ikaw na lang mag abot ng libro ni Hope. May pupuntahan kasi ako kaya hindi na ako makakadaan sa inyo." Agad ko naman itong inabot ng hindi siya tinitignan at saka muling lumakad papuntang elevator.

Napapikit na lang ako sa kahihiyan. Ni hindi ko man lang natanong si Kellie kung okay na siya. Last time we talked was the day that Kio kissed me.

I start my engine and immediately headed in our house. I need to see Hope, ginusto ko ang nangyari pero pakiramdam ko ay gusto kong makasama ngayon ang kapatid ko.

I sighed. I just lost my virginity last night.

Sumalubong sa akin ang nag-aalalang mukha ni Hope. Oo nga pala, ni hindi man lang ako nagtext sa kanya.

"Where have you been, Liberty?" Asik niya. Kinapakapa niya pa ang mukha at katawan ko. Tinitignan kung may galos ba ako or what.

"Naka off ang phone mo at wala ka kanila Georgia. San ka ba nagpunta?" I just looked at her and smiled. Ewan ko pero napapangiti ako sa sinasabi niya kahit mukha mag-aalburoto na siya.

"Don't creep me out, sis." Banta niya. Pero hindi ko napigilan na yakapin siya. Gusto kong humingi ng tawad, gusto kong mag sorry pero walang salita ang lumabas sa bibig ko.

"What happened, Lib? May problema ba?" I can't utter a word because I was holding my tears back.

She just hugged me back and carres my hair.

"Don't hesitate to tell me your problems, 'kay?" I nodded. Kinalas ko ang pagkakayap ko sa kanya at nagpaalam na magpapahinga muna ako.

I immediately took a shower. After that, I look at my reflection in the mirror. I just closed my eyes in frustration.

Nahiga na ako sa kama ko at nakipagtitigan sa kisame. I pouted. Paano pag malaman ni Hope na may nangyari sa amin ng boyfriend niya? Actually, ito ang unang beses na natanong ko sa sarili ko yan.