Love And Betrayal (EDITING)

Chapter Eighteen

Chapter XLIX

"May hinihintay ka bang text, anak?" Agad akong nalingat nang makuha ni Manang Flor ang aking atensyon. Ngayon ko lang din napansin na tapos na ako sa aking pagkain kaya kinuha niya na ang aking pinagkainan.

"Manang, ako na po diyan. Kaya ko na 'to." I immediately grab my plate on her and put it on the sink.

"Malalim kasi ang iniisip mo kaya hindi mo napansing tapos ka na." Pahayag ng matanda. Wala naman akong mahanap na maisasagot sa kanya dahil hindi ko pwedeng sabihin na si Kio, ang boyfriend ng kapatid ko ang iniisip ko.

"Etong mga nakaraang araw napapansin ko ang pagbabago sa inyong magkapatid, kung hindi kayo lagi wala, tahimik at malalim naman ang iniisip niyo. Ano bang nangyayari sa inyo?" Takang tanong ni Manang habang pinupunasan ang lamesa.

Hope is quite too these past few days? Why? Maybe because she thinks a lot about her pregnancy.. and so am I.

Hindi ko na inabalang sumagot sa matanda at sa halip ay hinugasan ko na ang aking pinagkainan saka umakyat sa taas, gusto ko munang mag stay sa kwarto ko. Anong oras na rin kasi ako umuwi kagabi. Ano kayang ginagawa ni Kio ngayon? He told me that he will text me afterwards.

Wait, I'm so clingy!

Magtatanghalian na pero di ko parin ramdam ang kapatid ko. She always go inside my room and tell me that the food is ready. But now..

Lumabas ako ng aking silid para puntahan si Hope. Marahil ay nagkukulong siya ngayon at sinosolo ang kanyang problema, well- if having a baby is a problem, so be it. Pero pagkapasok ko ay wala ni anino ni Hope akong nakita. Where is she?

Bumaba ako para itanong kay Manang kung nasaang lupalop si Hope.

"Maagang umalis ang kapatid mo. May pupuntahan daw sila ni Kio." Sabi niya habang nagtatahi. Nakasuot ng salamin si Manang at mukhang nahihirapan sa kanyang ginagawa.

"Saan daw po sila pupunta?" Now I know why Kio didn't text me, she's with my sister pala. Oo nga naman, bat hindi ko naisip agad 'yon? Parang lately nabo-bobo ako.

"Ay hindi na niya sinabi, nag taxi na nga lang ang kapatid mo e. Marahil ay ihahatid siya dito mamaya." Ani niya. Umalis na ako sa harapan niya para matapos na niya ang kanyang ginagawa. Maybe I will suggest to my Mom to add some maids here so Manang will not do all the house chores.

Sumampa ako sa aking kama nang nakabusangot. I hate that I feel annoyed right now. Simula nang may mangyari sa amin ay para akong mas lalong naattached sa kanya.

Malapit na magpasukan at doon ko na lang ilalaan ang atensyon ko. Kung palaging si Kio ang laman ng isip ko ay baka mabaliw na ako, o baka sabay kaming mabaliw ni Hope.

Napagdesisyonan ko na lang mag quality time with myself. Kung kahapon ay si Hope ang kasama ko sa mall, ngayon naman ay sarili ko lang. Ayokong istorbohin si Georgia na pansin kong laging wala ngayon, si Kellie naman ay natatakot akong may maitanong siya sa akin na may kinalaman kay Kio. Si Summer Rain naman ay lagi ring wala.

I wore my comfortable pants and Polo shirt.

Pagkarating ko sa mall ay agad akong pumasok sa mga kilalang boutiques. Maybe I should start to by my school supplies, pero kasi lagi kaming sabay na magpipinsan kung bumili. Hayaan na nga.

Una kong binili ay ang gamimitin kong bag, next is my shoes. I went to National Book Store and I was like going to buy all of their products.

"Five thousand three hundred thirty two Ma'am." Ani ng cashier. I gave her my credit card and she swipe it off. Hindi naman ikakasakit ng bulsa ng magulang ko ang nagastos ko ngayon.