Doğruluk Mu Cesaret Mi ?

Tesadüf

(Hadise)

Eve girdikten sonra ablamın sorularını cevapsız bırakıp odama çıkıyorum. Neden bilmiyorum ama Murat'ın söyledikleri çok ağrıma gitti. Ben sadece onu merak etmiştim , onu düşünmüştüm. Onun bana yaptıklarına bak . O öküzü düşünmek hata . Bir şey olmaz zaten Murat'a . Ama nedense onun o baygın hali gözümün önünden gitmiyor. Kalbim ağrıyor. Bana bağırsın , kızsın ama ona bir şey olmasın. Sebepsiz yere değer veriyorum ona .

Ama Akın varken böyle bir ihtimal bile yok . Asla izin vermez. Ayrıca Murat'ın beni sevdiği falan da yok . O yüzden kendi kendime gelin güvey olmama gerek de yok . Murat sadece korumam gibi bir şey. Gerçi bunu da isteyerek yaptığını hiç sanmıyorum. Murat benden nefret ediyor. Allah kahretsin sevmiyor beni . Ve ben o beni sevmiyor diye üzülüyorum. Salağım ben ya , cidden öyleyim.

Gün geçtikçe daha çok kapılıyorum ona. Saçma ama evet. Görünce sol tarafımdan geçtiği yerleri yakarak ilerleyen bir kıvılcım çıkıyor , yanıyorum. Ne oldu bana inanın aklım almıyor. Hele ki ona karşı böyle şeyler hissetmem bana bile imkansız gibi geliyor. Ama öyle. Beni öptüğü ilk gün gibi , heyecanım hiç sönmedi. Karşısında sanki yere düşecekmişim gibi geliyor. Daha önce çok sevdim , ama sevgi farklı bir şey. Akın'ı da seviyorum , Burak'ı da , Yiğit'i de . Ama Murat'a karşı olan hislerim diğerlerinden daha üstün. Ama adı aşk değil , kesinlikle.

Daha iki gündür tanıdığın birine böyle deli gibi bağlanman saçma değil mi dediğinizi duyar gibiyim. Doğru , burda film çekmiyoruz. Ama Murat'ı karşımda görünce kalbimin titremesini tarif edecek başka bir açıklamam yok. Saatlerce , hatta günlerce asla benim olamayacağını düşünüp ağlamak istiyorum. Sadece başım belaya girmesin diye uydurduğu yalan gerçek olsun istiyorum. Sevgiliden daha öte , benden başka kimseye ait olmasın , ben de ondan başka kimseye ait olmayayım istiyorum.

Tüm bu özel hislerime karşın onun bana olan sert ve umursamaz tavrı her yeri kapalı bir dört duvara hapsedilmişim gibi geliyor. Nefes alabiliyorum , ama bir süre sonra alamayacağım . Bu odada fazla duramam , yaşayamam .

Bu "olağanüstü" aşkımı anlatmam çok zor olduğu için ben olay kısmına geçeyim . Sıkıldınız sanırım.

Yatak odasında her zamanki gibi oturuyorum işte. Kafamda binbir soru ve düşünce , kalbimde bir ateş ile. Yani benim için olağan olmayan şeyler. İlginç geliyor. Neyse .

O an bir mesaj sesi duyuyorum. Belki Murat özür dilemiştir diye bir heyecan kaplıyor içimi (tabi ki imkansız olduğunu biliyorum , 'Murat öyle bir şey yapmaz' demenize gerek yok) .

Gönderen Buse . Şaşırıyorum. O bana çok mesaj atmazdı.

'Murat nasıl merak ettim .'

Acaba çok mu yakınlar ? Yani Merve çok meraklı biri olmasına rağmen bir şey sormadı. Ayrıca Buse'nin Murat'a olan bakışlarını hatırlayınca , kesin bir şey var diyorum . Ama Burak varken imkansız. Murat ve Burak öz kardeş gibiler . Kendi kendime saçmalıyorum işte.

'İyi , hastaneden çıktı bile . Burak'a sorsaydın o yanındadır .'
'Sen yanında değil misin ?'
'Hayır Akın beni eve bıraktı.'
'Tamam ben Burak ile konuşurum .'

Bu kız da deli midir nedir. Sevgilisi varken bana niye mesaj atıyor ? Bana ne ya . Hem Murat'ın Buse ile işi olmaz , yani ; umarım olmaz . Olmasın ya !

Uyuyamıyorum. Aklım Buse'ye takılıyor. Murat'a aşık olma gibi bir ihtimali var mı acaba ? Sonuçta Murat herkesi kolayca kendine aşık edebilecek biri. Peki ikimiz arasında seçim yapmak zorunda kalsaydı kimi seçerdi acaba ? Buse benden güzel mi ki ?