İNANIŞ

DOLANDIRILDIK

Yeni evim için heyecanlıydım, ailemenden uzak yalnız başıma yaşamak beni heyecanlandırmıştı. Arkadaş edinmemim zor olucağını düşünmüyorum aslında, sıcakkanlı bir yapıya sahip olmasamda insanları kendime çekdiğim söylenirdi, insanlara çok çabuk güveniyorum galiba tek kötü yanım bu. Yada ne biliyim bana tek kötü gelen yanım bu.

19 yaşındayım, bu yaşıma kadar tek tük sevgilim oldu. Aslında sevgilim olsun derdin de hiç bir zaman olmadım, gerekte duymadım. Düşüncelerimden sıyrılıp yeni evimin kapısına baktım, kapıyı açıp yavaşça içeriye girdim. Tek tek odaları gezip eşyalarımı yerleştirdim.

Salonu yüzüstü temizleyip eşyalarımı koydum,hava karamaya başlayınca bende koltukta kestirmeye karar verdim.

------------------

Tıkırtılar duyunca yerimden sıçradım. Kenarda duran oklavayı elime alıp kapıya doğru yürümeye başladım. Cidden korkmuştum, kapı açılınca oklavayı gelişine vurdum.

" Siktir, ah! Noluyo lan? "

Ben olayın şokunu atlatamamışken bi beden üstüme çullandı. Gözlerimi açtığımda korkum dahada çoğalmıştı.

" İmdat! Noluyo be, bırak beni"

Karşımdaki çoçuk dahada şaşırarak üstümden kalktı.

"Sen kimsin? " dedi buz gibi sesiyle, gördüğüm kadarıyla saçları koyu kumraldı, kemikli ve etkiliyici bi yüzü vardı, gözlerinde hiç bir ifade yoktu bu beni dahada çok korkutmuştu.

" Asıl sen kimsin, evimde ne işin var?"

Napıcağımı şaşırmıştım adeta.

" Burası benim evim, sende bu eve girmiş küçük yalancı bi hırsızsın. "

Soğukkanlılıkla söylediği sözler gözlerim fal taşı gibi açılmasına neden olmuştu. Dişlerimi sıkıp dikleştim.

" Sözlerine dikkat et! Kendi evimde niye hırsızlık yapıyım. "

" Deliricem ya, hâlâ kendi evim diyor. Hem aptal hemde hırsız. "

Sinirden içeriye gidip evin tabularını ukala çoçuğun eline verdim.

" Bak bakalım kimin eviymiş burası "

Çoçuk gözlerini evin tapusunun üzerinde gezdirip, kaşlarını çattı. Kendi çantasından kağıtlar çıkartıp elime verdi.
Umursamazca konuşmaya devam etti.

" sen bide buna bak"

Elimdeki kağıda göz gezdirince ağzım açık kaldı, onun da benim gibi bu ev için tapusu vardı.
Zorla yutkunarak konuştum.

" Yoksa biz - " sözümü kesip devam etti.

" Evet, dolandırıldık. "

BÖLÜM SONU.
YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.