Sırlar Denizi

6. BÖLÜM(DENİZ'İN İKİZİ Mİ VARMIŞ?)

''Ben çok üzgünüm. Bunların hiçbirini yaşamak istemezdim ama... yapamıyorum. Dayanamıyorum artık o acıyan bakışlara, başımdan geçen olayları arkamdan başkalarına anlatmalarını duymaya. Her gün o berbat günü hatırlamıyormuşum gibi birde her gece rüyamda görmekten bıktım.

Baba ben daha önce hiç sana o kadar çok muhtaç olmamıştım. Sen hani bana söz vermiştin? Her düştüğümde kaldıracaktın beni. Her felaketten koruyacaktın. Ne oldu o kadar söze. Bir iş yüzünden bitti mi hepsi?

O gün ne oldu biliyor musun? Lisenin ilk günü, herkes ailesiyle gelirken ben ailemin işi yüzünden tek gitmek zorunda kaldım. Hem de servis bile olmadan. Sabah erkenden kalktım, hazırlandım ve otobüsü beklemeye başladım. Otobüs geldi. Otobüse bindim ama otobüs okulun önünde indirmiyordu. Mecburen ara sokaklardan geçmiştim. Okula çok az kalmıştı, sadece birkaç dakika... sonra... sonra o herif geldi. Arkamdaydı zaten, beni bir köşeye sıkıştırdı ve bıçakla tehdit etti. Bana tecavüz etmeye çalıştı. Ama ben ne yaptım biliyor musun? Adamın elinden o bıçağı aldım ve ona sapladım. Hem de altı kez. O sizin çok gereksiz bulduğunuz kurslardan öğrendiğim şekilde. Baba ben sana her zamankinden daha muhtaçtım. Hem de her zamankinden. Ben o gün herkese muhtaçtım anne. Siz iş yerinde toplantı yaparken ben kendi tacizcimi öldürüyordum. Toplantı oldu değil mi? Hem de çok güzel bir şekilde. Peki ya o toplantıya biriniz gitmeseydi. Biriniz beni okula bıraksaydı ve ben şu anda bu lânet videoyu çekmek yerine okulda ders dinleseydim. Siz bana bu hayatı çok gördünüz. Siz benim bu halde olmamın sebebisiniz.

Arkamda gördüğünüz ip var ya, işte o ip benim senetlerdeki ölüm sebebim olacak ama sizden başkası asıl ölüm sebebimi bilmeyecek. Eğer ki o gün beni biriniz okula götürseydi bunların hiç birisi olmayacaktı. Siz benim ölüm sebebim olmayacaktınız.

Sizden son bir isteyim var. Ben öldükten sonra bana ait her şeyi yakın, ama her şeyi. Su'ya da benden bahsetmeyin. Bana yaptığınız hataları ona asla yapmayın... ben gerçekten de çok üzgünüm. Gerçekten böyle olsun istemezdim. Özür dilerim...''

Videodaki kız bunları söylüyordu. Garip olanı ise kızın aynı Deniz'e benzemesiydi. Kız çok güzeldi, hatta yüzü o kadar pürüzsüz ve beyazdı ki. Aynı Deniz'in gözleri gibi deniz mavisi gözleri vardı.

Ara ara derin derin nefes alıyordu ve ağlamamak için kendini zor tutuyordu.

Videonun devamında kız oturduğu sandalyeden ayağa kaktı ve tavana asılı ipe doğru ilerlemeye başladı. Bundan sonrasını izlememek için ekranı direkmen kapattım. Deniz'in ikizi tacize uğramış, kendi tacizcisini öldürmüş ve intihar etmişti. Bunu o kıza hangi şerefsiz yapardı ki? Yalnızca ona değil bu yapılan, hangi insanın başına gelirdi ki. Hangi insan bunları hak edecek şeyler yapardı.

''İşini halettin mi?'' Poyraz'ın sesiyle anca kendime gelebildim.

''Ha, evet evet. İşim bitti hadi gidelim.''

''Tamam hadi.''