GÖZLERİN DANSI.

ölüm korkum

Benim başıma asla gelmez denilen bir şey yok bu hayatta . Ben diyordum . En güzel benim diyordum mesela, Herkes bana aşık .. Annem ve babam en mükemmel insanlar diyordum. Demekle Kalmıyordu bizzat tanık oluyordum.

Bir olay yetermiş meğer mükemmelliğin bozulmasına .

Ben Zeynep . Benim başıma gelenler tamamen benim kaderim . Suçlu aramıyorum . Suçlu olan benim . Tamamen benim hiç bir şeyin farkın da olmamam . Ben suçluyum Çünkü hayatımı bile güzel yaşayamadım. Ben suçluyum çünkü Affedilmemesi geren kişileri affettim . Ben suçluyum Çünkü Yanlış Kişiye Aşık oldum ..

Dünyada benim yerimde olmak isteyen binlerce insan varmış, derdi Süleyman amca.. Bu beni her zaman düşündürdü. Neden öyle olsun ki ?' Güzelliğimden mi' ? Acaba ? diyerek yataktan kalktım. Karşımda duran aynaya baktım. Ufak bir tebessüm belirdi yüzüm de . Neden öyke olmasın ki dedim. Gayette güzelim..

Derin düşüncelere dalmıştım. Filozof olsam yeridir.

Resim öğretmenim her zaman üç kelime kullanırdı ''DUR, DÜŞÜN, YAP'' sanırım ben sadece düşünme kısmıyla uğraşıyordum..

Okul kıyafetlerimi giyip aşağı doğru inerken, yine giydim bu lanet kıyafetleri dedim kendi kendime . Kendime yakıştıramadığım şeyde buydu. Annem her zaman okul kıyafetlerle çok tatlı göründüğümü söylerdi. Neden annelerin tatlı gördükleri şey bizim için acıdan beter?

Genelde annemle babam kahvaltılarını erken yapıp, benim uyanma mı beklemeden çıkarlardı. çıkarlardı . Sanırım bugün beni beklemelerinin sebebi karne günü olmasıydı.Masaya oturur oturmaz ikisi de gülerek bana baktı

-''hayırdır'' dedim kaşlarımı kaldırarak.

-''karneni almaya beraber gideceğiz kızım ''

-''yok artık anne ilk defa mı karne alıyorum sanki '' diyince ikisininde yüzleri düştü.

-''ay tamam ya hemen surat yapın'' dedim birden babamın en sevmediği şeyde buydu sanırım . bana hep ''kızım sokak ağzıyla konuşma'' diyip duruyor. Benim yaşımda bir daha 9. sınıfı yeni bitirecek olan birinin nasıl ağızla konuşup konuşmayacağını bilmeyen tek ben değilimdir..

Dışarı çıktığımızda Süleyman amca bizi bekliyordu. Babam süleyman amcaya izin vererek arabayı kendi kullanmak istedi.

Annem ve babamla yolculuk 5 dk bile çekilmez. Annem hep öğrencilerinden bahseder babam ise hep anlaşma, hisse, ihale..

Baban ne iş yapıyor diye sorduklarında hiç bir zaman net bir cevabım olmamıştır.

Annem babama dayanarak yaşamaz bunu çok iyi biliyorum. Babamın şirketinde çalışmak yerine üniversitede öğretmenlik yapmayı tercih ediyordu. Zaten yolları da orada kesişmiş . Annemi can kulağıyla dinlemedim hiç . Hep anlatırdı ikiside işletme okumuş. Bazen resimlere baktığım da annem babam ve iki kişi daha var sarmaş dolaş halinde. Neden hala görüşmüyorsunuz dediğimde ise hep mantıksız cevaplar verip beni susturdu.

Okula geldiğimizde çoğu kişinin aileleri geldiği için ''peşine annesi takmış'' laflar duymayacaktım.

Okula doğru yürürken ''zeynep'' diye ses duydum. Gelen merveydi. merve yanımıza yaklaştığında ..

-''neoldu seninkiler de mi takıldı peşine'' dedim

-''yoo ne alaka hoca çağırmış'' diyince anneme baktım

-''anne benim niye haberim yok''

-''ay kızım üzüldüğün şeye bak'' diyerek elimden tuttu hep beraber okula girdik.

Hoca bizi sınıfa almamıştı. Tam iki saat boyunca sınıftan çıkmadılar..

Merveye yaklaşarak

-''noldu merve neden çağırmışlar''

-''kızım haberin yok mu ? okulda uyuşturucu kullanan varmış''

Duyduklarım karşısında biraz korkmuş birazda sinirlenmiştim . Okulun en popüler kızlarından biri olamama rağmen benim haberim yoktu.

Annemler çıktığından hepsinin yüzü asıktı bazıları ise ağlıyoru.

-'' noldu anne''

_''kızım okulunuzdan biri uyuşturucu komasına girip vefat etmiş'' dedi.

Ben resmen resmen sarsılmıştım . Ölümmü ? En korktuğum şey .

Peki üzülmek için illa bir yakınının ölmesi mi gerekiyor? Nasıl bir acı?

Ben bu olayı iki hafta atlatamamıştım . Hep düşünüyordum... Ya benim en yakınım ölse ben ne yapardım ?

İlk bölüm olduğu için biraz kısa tuttum. Tanıtım gibi bir şey oldu. Diğer bölümler daha uzun ve videolu tanıtımlar olacak. Umarım severek okursunuz. Okurken Beğenmeseniz dahi yorum bırakabilirsiniz . Keyifli okumalar :)

NOT: Eleştiriye bayılırım...