GÖZLERİN DANSI.

Kıskançlık 2

Derdimi anladığını söyledi . Peki benim derdim beni neden kaçırdığını öğrenmekti ise onun kast ettiği neydi ? Buda yetmezmiş gibi sevgilisini çağırıp beni tanıştırdı. Adı Simaymış .

Simay Çok güzel kız fakat huyu da bir o kadar kötü. Beni baştan ayağı incelediğin de Levent sadece sırıtıyordu. On an şeytan benimle oynuyordu resmen . Al kızı karşına Levent sana iş seyehatına gittiği yalanı ona anlat diyordu fakat ben şeytana uymiyacağım .

'' Gözüme çok tanıdık geliyorsun '' dedi bana .

-'' Siz de öyle '' dedim. Siz dediğim de kahkaha attı, Levente bakarak :

-'' Levent kaç yaşında bu kız '' dedi . Levent ise gülüyordu.

-'' On sekiz Siz ? '' dedim. Gülmeyi bırakarak :

-'' Her neyse bırakalım yaş konusunu da nereden tanışıyorsunuz ? '' dedi bana dik dik bakarak .

-'' Yaş konusunu bıraktığımıza göre , size abla diyebilirim sanırsam '' dedim. Ve aynı şekilde ona baktım. Leventte oda Yüzünü asmıştı.

Kafamı Salladım '' Size iyi günler '' diyerek yanlrından ayrıldım. Simayın o yüzü hiç aklımdan silinmeyecek . Adım gibi eminim ki Levent onu çok güzel bir şekilde kullanıyor.

Ders bitimin de Yağmurla beraber yurda döndük. Elif Mesaj atarak Geç geleceğini söyledi. Aslında Güney iyi çocuk fakat Leventin kuzeni oluşu beni korkutuyor .

Yağmur elin de fotoğraf makinesiyle Yanıma geldi.

-'' Ne oldu yağmur '' dedim.

-'' Ya Zeynep hadi Bana bak gözlerini çekeyim .

-'' Ya kızım saçmalama ''

-'' Ya hatrım için Lütfen . '' dedi . onu kıramayıp kabul etmiştim. Bir kaç poz verdikten sonra yanıma oturdu. Çektiği fotoğraflara bakarken Bir kaç kişinin daha yüzleri vardı. Ne yapmaya çalışıyordu bu kız anlamamıştım. Beni ilk gördüğünde de çektiği fotoğrafı her ne kadar ısrar etsem de silmemişti.

Fotoğrafları değiştirirken Bütün ailesiyle çekildiği fotoğrafları da yavaş yavaş gösterip tanıtıyordu.

-'' Tanıdın mı kendini '' diyerek Bir fotoğrafa zoom yaptı. Fotoğrafta kendimi görünce şok olmuştum. Beni kaçırdıkları Gün evlerin de verdikleri davette , Yağmurun çekildiği fotoğrafın arkasın da ben sahnede şarkı söylüyordum . Yağmur her şeyin farkındamıydı .

-'' Nasıl yani Yağmur sen ''

-'' Ya gerçekten bana hiç bir şey söylemediler . '' Sinirlenmiştim Yataktan hızlıca ayağı kalktım.

-'' Sana inanamıyorum ya Beni baştan beri tanıyordun yani . ''

-'' Ya Zeynep Siz Leventle birbirinize öyle baktığınız da Levente sordum oda her şeyi anlattı. ''

YAZARIN AĞZINDAN :

Zeynebin aklına yine o günler gelmişti. Yağmura hesap sormaktan başka çaresi yoktu .

-'' Yağmur Senin her şeyden haberin var dimi hadi anlat bana '' dedi Yanına oturarak .

-'' Zeynep , Sadece seni kaçırdıklarını anlattılar o kadar . ''

-'' Sana inanmıyorum '' ;

-'' Ben hatta senin vurulduğunu öğrenince ne kadar ağladım biliyor musun '' dedi Zeynebin Elinden tutarak.

Yağmur doğruyu söylüyordu fakat Zeynep kuşkuluydu . Kuşkulu olmakta haklıydı başına gelen onca olaylar onu tedirgin ediyordu.

Zeynep yağmura güvenmiyordu fazla. Elifle konuştukların da her zaman yağmur geldiğin de susmayı tercih ediyordu. Yağmur bu durumun her ne kadar farkın da olsa da yapabileceği hiç bir şey yoktu.