GÖZLERİN DANSI.

Kıskançlık

O gün babam gelmeseydi eğer ben orada kendimi iyice salcaktım.  Salmaktan kastım sürekli düşünmekten kafayı yiyeceğim kesindi. Anıl hep bana '' Zeynep sen çok düşünüyorsun fakat hep boş düşünüyorsun '' derdi her zaman . Şimdi anlıyorum ki şimdi ki düşüncelerime karşıt ,önce ki düşüncelerim, gerçekten de  Dünya kadar boş ve saçmaymış.. 

Elif her şeyi öğrendi öğrenmesine fakat çözemediğimiz bir olay vardı , Levent neden beni kaçırdı.. 

Babama bu konuyu hiç açmamıştım . Elifle bir gün oturup babama soracaktık fakat her seferin de acil toplantıları oluyordu.  

Okulda Leventle her ne kadar karşılaşmamaya çalışsam da her gün illa ki görüyordum. Cesaret edip yanıma gelemiyor fakat sürekli Bahçe de, kantin de, okulun için de gözünün benim üstümde olduğunu hissediyordum. 

Yağmur , bana her gece Leventtle ilgili konular açıyor.  Daha Okul açılalı 4 gün oldu ve ben okuldan daha ilk günden soğumuştum.  Yağmurla arama mesafe koymuştum fakat elif çok iyi anlaşıyordu.   

Okulun daha ilk haftasından en çok konuşulan kişileri olmayı başarmıştık . Her ne kadar ben istesem de istemesem de Güney ve Leventle aynı ortama girmek zorun da kalıyordum.

Sosyal medya hesapların da biriken arkadaş isteklerinin haddi hesabı yoktu.  Kabul etsem ayrı dert kabul etmesem ayrı. Elif benim yerime hepsini hiç üşenmeden kabul ediyordu.  

Elifle beraber kurduğumuz üniversite hayalleri elif için çok iyi gidiyordu. Herkese çok çabuk alışmıştı. 

Okul kantinin de otururken Yağmur yanımıza geldi.  

-'' Kızlaarrr '' diye bağırdı. sesi heyecanlı geliyordu. 

-'' Ne oldu yağmur '' 

-'' Ya yok artık ya '' dedi yağmur kızgın tavrıyla . 

-'' Ne oldu yağmur ne bu hal '' dedim . 

-'' Baksana şuraya '' dedi yağmur . 

Kantin girişini kast ediyordu. Kafamı girişe doğru çevirdim ve gördüklerim karşısın da şok olmuştum. Şaşkındım evet öyle bir şey olduğunu biliyordum fakat bizim okuldan olduğunu bilmiyordum.  Levent esmer bir kızın elinden tutmuş kantine doğru giriş yapıyorlardı. 

Yanımızdan geçtikleri halde yüzümüze bile bakmadılar. Kız çok güzel ve bakımlıydı. Bu kıza nasıl yalan söyler halan daha şaşkındım.   Yağmur sinirli bir halde onlara bakıyordu. 

-'' Yağmur neden öyle bakıyorsun onlara . '' dedi elif. Yağmur sandalyeye oturarak :

-'' İnanamıyorum ya bununla tekrar nasıl barışır. '' dedi.  

Karşımda duran masaya doğru baktım.  Kız resmen Leventin içine giriyordu. 

Güney Manzaramı kapatmak istercesine karşımda duran boş sandalyeye oturdu. 

-'' Kızlar ne yapıyorsunuz '' dedi fakat kimse onu dinlemiyordu.  Güneyden sağa sola kayarak onları görmeye çalışıyordum fakat olmuyordu. 

-'' Hayırdır ya ne oluyor size '' dedi.  Cevap vermiyorduk sinirden kahvemi içmeye başlamıştım.  Kahvemi içmemle püskürmem bir olmuştu.  Kız resmen Leventi öpmüştü.  Herkesin bana baktığını görebiliyordum . Karşımda oturan Güney ise Neye uğradığını anlamamıştı. Üstüne Kahvem bulaşmıştı.