GÖZLERİN DANSI.

Kaybedemem

Zor insanlar hayatım da her zaman vardı. Buna Zeynepte dahil olduğu için sevinmem gerek mi  bilmiyorum. Sevinmem gerek  çünkü hayatım da . Üzülmem gerekir çünkü dokuna bileceğim kadar yakın ama dokunamıyorum.  
.

.
Zeynep, Zeynep, Zeynep..  

Nasıl etkiliyorsun beni böyle ? 

O gece yanıma gelip Orhanı göt etmesi lazımdı fakat yapmadı. Ayağı kalktı gözlerime öyle bir baktı ki kendi kendime dedim ki oğlum tamam 5. geri zekalı   geliyor . Fakat tek bir laf etmeden yanımızdan ayrılmayı tercih etti. 

Şimdi ise Zeynebi karşıma aldım her şeyi bir bir anlattım . Ailemin senin için kötülükten başka hiç bir şey istemediğini , bir dosya için seni ölüme kadar sürüklediğini , Babanın aslın da bir katil olduğunu , Senin bu durum da hiçbir suçun olmadığı söyledim ona. 

Zeynep bana cevap vermiyordu Gözlerini dikmiş sadece bakıyordu. Cevap vermesini bekledim çok bekledim . 

Lanet olsun ! 

Dışarıdan gelen rüzgar karşımda duran zeynebi yere düşürdü. 

Hızlıca kalkarak Resmi yerine astım. Her zaman bana anlamlı bakıyor bu gözler. 

ZEYNENİN AĞZINDAN:

Neredeyse 3 gün oldu Yağmur her sabah elinde tepsiyle benim uyanmamı bekliyor. Her seferin de getirdiklerini yemeden yanından ayrılıp gidiyorum.  

Onunla konuşmadığım için huzursuzdum fakat benim resmimi satışa çıkarması üstelik bu resmin Leventin elin de olması beni delirtiyor. 

Okula gittiğimiz de herkesin gözleri bizim üstümüzde oluyordu. Mümkün olduğunca Tek kalmayı tercih ediyordum. 

Üniversite hayatımı böyle hayal etmemiştim.  

Tek başıma kantine indim. Kahve almak için sıraya girdim. Önüm de duran kişi arkasını çevirince oradan nasıl kurtulayım diye çırpındım resmen . Levent 

-'' Zeynep iki dakika bekler misin '' ? dedi .

''Hayır'' demek için ona baktım 

-''Lütfen  sadece iki dakika '' dedi.  

Derin bir nefes aldım 

-'' Tamam '' dedim. 

Elinde ki kahveyi bana verdi kendisine yenisini aldı. 

-'' Bahçeye çıkalı mı ? '' dedi 

Başımla onayladım.   

Bahçeye çıkarken bütün gözler bizim üstümüzdeydi. 

Oturacak yer bulup oturduğumuz da neredeyse beş dakika konuşmadan durduk. 

Hiç gözlerini ayırmadan bana bakıyordu.  

-'' Ne oldu ne bakıyorsun '' dedim bir anda . 

Güldü, Ellerini masaya koydu, Derin nefes aldı.. 

Ne yapmaya çalışıyordu bilmiyorum. 

-'' Her gece seninle uyumak güzelmiş '' dedi.  

İlk başın da neyden bahsettiğini anlamamıştım. 

-'' Efendim '' dedim. 

-'' Tam yatağımın karşısına astım tavana doğru sana bakarken hayal kurup uyuya kalıyorum '' dedi. 

Bahsettiği o resimdi. 

-'' Ee alkışlamamı bekliyorsun '' dedim. 

-'' Hayır sadece konuya nasıl gireceğimi düşünüyordum bunu söyledim . ''