Walls

Prologue

"ေဟ့ Kim Jongin..."

ေက်ာင္းအေပါက္မွာရပ္လိုက္ရံုရွိေသး..က်ေနာ့္နာမည္ကိုေအာ္ေခၚေနတဲ့ဂ်စ္ကန္ကန္အသံရယ္...သံဘူးခြံတစ္ခုကိုေဖာင္းကနဲကန္ရင္းက်ေနာ့္ဆီကိုလာေနတဲ့ေျခသံရယ္ကိုၾကားလာရသည္။

လွည့္ၾကည့္စရာမလိုပါဘူး...ဟိုေကာင္ေပါ့...Oh Sehunေလ။

အသက္က17ႏွစ္...အရပ္က6ေပ...စိတ္ကေတာ့ မူႀကိဳကေလးသာသာပဲရွိေသးတဲ့က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေပါ့။

သူစိမ္းေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ေတာ့လူမိုက္ရုပ္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့မ်က္လံုးပါေပ်ာက္သြားတဲ့အထိကေလးလိုရယ္တတ္တဲ့ေကာင္။

က်ေနာ့အေပၚစိတ္ရင္းနဲ႔ဆက္ဆံတဲ့တစ္ဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္း။

"Yah...ဒီေန႔ဘာေန႔လဲသိလား?"

က်ေနာ့လက္ေမာင္းကိုလက္သီးနဲ႔ဖတ္ကနဲထိုးရင္းေျပာသည္။

ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ..ပါးစပ္ကပီေကကိုဝါးေနသည္။ကုတ္အက်ႌကိုလက္ကကိုင္ရင္းပုခံုးေပၚတင္ထားသည္။လြယ္အိတ္ႀကိဳးကိုတစ္ဖက္တည္းလြယ္လာသည္။

ဤမၽွေအးေနသည္ကိုအေႏြးထည္မဝတ္လာေသာအႏွီOh Sehunမွာသူ႔ကိုယ္သူiron manထင္ေနပံုရ။

"မင္းႀကီးေတာ္မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔"

က်ေနာႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ရံုေလာက္ျပံဳးရင္းျပန္ေျပာၿပီးေက်ာင္းထဲကိုဆက္ေလၽွာက္လာခဲ့သည္။

"အရူးေကာင္...အာ့ဆိုငါ့ဘႀကီးကမင္းပဲ!"

သူကေတာ့ပြစိပြစိဆဲရင္း က်ေနာ့ေနာက္က ဆတ္ေတာက္ေတာက္လိုက္လာေလရဲ႕...

သခ်ၤာခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ....

ကၽြန္ေတာ္အမုန္းဆံုးအခ်ိန္။သခ်ၤာဆိုတာကကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဓာတ္ကိုမတည့္တာပါ။

က်ေနာ္လဲစာအုပ္တြင္ဟိုျခစ္သည္ျခစ္လုပ္ေနရင္းမ်က္လံုးကအမွတ္မထင္အခန္း၏ညာဘက္ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကိုေရာက္သြားသည္။ျပတင္းေပါက္ကအနည္းငယ္ဟထားရာေလညင္းႏုႏုကတိုးဝင္ေနသည္။

ျပတင္းေပါက္ေဘးကခံုတြင္ထိုင္ေနေသာSehunကေတာ့စာအုပ္မွာဘာေတြသဲႀကီးမဲႀကီး"ဆြဲ"ေနတယ္မသိ။စာလုပ္တာမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာသည္။