10: Lost...

2K 311 40
                                    

"Jongin...ေတာ္ၿပီေလ! အိမ္ျပန္ၾကမယ္....."

Taemin barတြင္ ေမွာက္ေနေသာJonginကို ဆြဲထူလိုက္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္ထဲကေသာက္ေန၍ ညေနေစာင္းရံုရွိေသးသည့္အခ်ိန္တြင္ ဒီေလာက္ မူးေနမွန္းေတာ့မသိ။

"လႊတ္....မျပန္ဘူး...."

Jonginကအတင္းရုန္းေနေသာ္လဲ အမူးလြန္ ေနေသာေၾကာင့္Taemin၏သန္မာေသာလက္ေမာင္းမ်ားကိုတြန္းမထုတ္ႏိုင္။

"ဦးေလး...Jongin တို႔အိမ္ကိုသြားေပးပါ"

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္Jonginကိုလိုက္ပို႔ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူအိပ္မေပ်ာ္မခ်င္း ေတြ႕သမၽွလူေတြကိုျပႆနာရွာ ပစၥည္းေတြ ရိုက္ခြဲပစ္ေတာ့မွာ ကၽြန္ေတာ္သိသည္။

6လ....Oh Sehun ရုတ္တရက္ ႏိုင္ငံျခား ထြက္သြားၿပီး 6လအတြင္းတြင္ Jongin သည္ ရစရာမရွိေအာင္ ပ်က္စီးလာခဲ့သည္။ ဘာကိုမွဂရုမစိုက္ေတာ့ပဲ ရွင္လ်က္ေသေနသလို ေနထိုင္ေနခဲ့သည္။ Jongin မွာ Sehun ဆိုသည့္ႀကိဳးမရွိေတာ့သည့္ ႀကိဳးျပတ္သည့္စြန္ သာျဖစ္သည္။

တကယ္တမ္းသူ႔အေမဆံုးပါးသြားတုန္းက Jongin ကိုပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ေစႏိုင္ခဲ့သူမွာ Sehun သာျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းပဲအျမဲသြားေနကာ Sehun ႏွင့္သာ အျမဲကပ္ေနေသာ သူ႔ကိုၾကည့္ကာကၽြန္ေတာ္ပင္ Sehun ကိုမနာလိုျဖစ္ခဲ့ရေသးသည္။ အခု...Sehun မရွိေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ Jongin အရင္လို ျပန္ျဖစ္လာပါ့မလား ဆိုတာကၽြန္ေတာ္မေသခ်ာ။

"အန္တီ...Jonginအခန္းတံခါး တခ်က္ေလာက္ ...."

ကၽြန္ေတာ္ Jongin ကိုကုန္းပိုးကာအေပၚထပ္က အိပ္ယာေပၚအျမန္ခ်ေပးလိုက္သည္။ Jongin ကေတာ့သတိဝင္တခ်က္ မဝင္တခ်က္...။ "Sehun" ဟုသာၾကားရေသာ စကားအခ်ိဳ႕အားမပီမသ ရြတ္ေနသည္။

"သခင္ေလးအတြက္ပါ"

အိမ္အကူအေဒၚႀကီးက ပ်ားရည္ခြက္အားယူလာကာ အိပ္ရာေဘးမွစားပြဲေပၚတင္ေပးသည္။

"ဟို....Jongin အေဖ မရွိဘူးလား"

"ဥကၠဌႀကီးက အခုဥေရာပ....."

#ခြမ္း....

"မေျပာနဲ႔....အဲ့ ဥကၠဌႀကီးဆိုတဲ့အေၾကာင္း ငါ့ေရွ႕မွာအသံေတာင္မထြက္နဲ႔"

WallsМесто, где живут истории. Откройте их для себя