"Oh Sehun...."
"nae"
"Kim Jongin..."
"..."
"Kim Jongin..."
"Jongin မလာဘူးထင္တယ္ ဆရာမ"
Jonginေရွ႕ခံုကေကာင္ေလးကဆရာမကိုလွမ္းေျပာသည္။
"ေဟ?ခြင့္လဲမတိုင္ထားဘူး...ေနာက္က်တာလား ခနေစာင့္ၾကည့္ဦးမွပါ"
နာရီကို ကမန္းကတန္းၾကည့္မိေတာ့အခ်ိန္က 7:15 အတိ။က်ေနာ္Jongin ထိုင္ခံုဆီေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္မိ သည္။ ေနာက္က်တာမ်ားလား? မလာတာလား? သူကေက်ာင္းေတာ့သိပ္မပ်က္တတ္ပါ။ စာႀကိဳးစားလြန္းလို႔ေတာ့မဟုတ္...သူ႔စကားအရေတာ့ အိမ္မွာမေနခ်င္၍ဟုသိရသည္။
"ဒါလဲ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ပါဘူးေလ"
က်ေနာ္ စာအုပ္ထုတ္ရင္းေက်ာက္သင္ပုန္း ကေခါင္းစဥ္ ကိုကူးလိုက္သည္။ ဒီေန႔အတြက္ေတာ့"သူ႔ဆီက ေဝးေဝးေနရန္" ဆိုတဲ့ သႏၲိဌာန္ကေလးျပည့္ၿပီထင္ပါရဲ႕။
ဆရာမကေရွ႕ခံုမွတေယာက္ကိုစာေမးသံၾကားေတာ့ က်ေနာ္ငိုက္ေနရာကမ်က္လံုးအနည္းငယ္က်ယ္သြားသည္။မ်က္လံုးကိုပြတ္ရင္းနာရီကိုအမွတ္မထင္ၾကည့္မိေတာ့8နာရီထိုးေနၿပီ။
"ဟ...ဒီေကာင္တကယ္မလာဘူးလား?"
ေတြ႕ရလိုေတြ႕ရျငားျပတင္းေပါက္မွ ေက်ာင္းေပါက္ဝ ကိုၾကည့္မိျပန္သည္။ ေခြးတေကာင္ေၾကာင္တစ္ၿမီး ေတာင္မရွိ။
"တကယ္ႀကီးမလာဘူးပဲ"
အႏွီKim Jonginဟာ ေက်ာင္းမလာႏိုင္ရင္လဲ မလာႏိုင္ဘူး တစ္ခြန္းေလာက္ေတာင္က်ေနာ့္ဆီ ဖုန္းမဆက္ႏိုင္ဘူးလား?မဟုတ္ဖူး..စာတေစာင္ေလာက္ပို႔ထားရင္ေတာင္ လူကအခုလိုလည္တလိမ္လိမ္ႏွင့္ ေမၽွာ္ေနစရာမလိုေလာက္ေတာ့။
မဟုတ္ေသး...သူကဘာဆိုင္လို႔က်ေနာ့္ဆီဖုန္းဆက္ပါမလဲ? ဘာမွမဆိုင္တာပဲ။ က်ေနာ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း သက္သက္ပဲေလ။
"ေဟ့ေကာင္...တစ္ေယာက္ထဲဘာေတြေခါင္းခါေနတာလဲ?"
ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ကိုယ္ ေယာင္ယမ္းကာေခါင္းခါမိေတာ့ ေဘးBaekhyun ကေၾကာင္တက္တက္ႏွင့္ၾကည့္ကာ ေမးသည္။
"ငါဘယ္မွာေခါင္းခါလို႔လဲ...မင္းဘာသာငိုက္ေနလို႔မင္းေခါင္းကလႈပ္ေနတာေနမွာေပါ့"
STAI LEGGENDO
Walls
FanfictionSome walls shouldn't be destroyed... SeKai/KaiHun 《YAOI》 Romance,Drama #cherry_eunha