Walls

3:Friday...

"ဒီမွာ...ေျမာင္ေဆာင္း အထက္တန္းေက်ာင္းက မလား?"

ေဘးတြင္ရပ္ရင္းေမးေနေသာ အသံရွင္ကိုေစာင္းငဲ့ ၾကည့္မိေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းဝတ္စံု ဝတ္ထားေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ျဖစ္ေနသည္။

အံဆံုးပါျမင္ရေအာင္ ျဖဲျပေနေသာသူ႔သြားျဖဴျဖဴ တို႔ကမ်က္စိက်ိန္းေလာက္စရာ။ သိသိသာသာကား ေနေသာ နားရြက္ႏွစ္ဖက္ကလဲသူ႔ဆံပင္အုပ္အုပ္ ေအာက္ကထင္းကနဲ။

"အင္း"

"ငါကဒီေန႔မွေက်ာင္းေျပာင္းလာတာေလ တူတူသြား ရေအာင္လား?"

"အင္း"

"မင္းလဲဒီရပ္ကြက္မွာပဲေနတာထင္တယ္။ ငါေရာပဲ။ ငါတို႔အိမ္က 3လမ္းထိပ္ကစတိုးဆိုင္ ေလးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကေလ"

"အင္း"

"မင္းကဘယ္အတန္းကလဲ"

"ေနာက္ဆံုးႏွစ္။တန္းခြဲ Dက"

"တကယ္? ငါေရာပဲ...ငါေရာပဲ"

ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးႏွင့္အိပ္ငိုက္ရသည့္အထဲ ေဘးမွလိုက္ကာ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနေသာ ထိုေကာင္ေလး ဆီကလြတ္ေအာင္အျမန္ေလၽွာက္ ေသာ္လဲက်ေနာ့္ထက္2လွမ္းစာခန္႔ပိုလွမ္းႏိုင္ ေသာသူ႔ေျခလွမ္းက်ဲ ႀကီးမ်ားကိုမယွဥ္သာ။

"ေတြ႕ရတယ္ဝမ္းသာတယ္ေလေနာ့...ငါ့နာမည္က Park Chanyeolပါ"

သူကက်ေနာ့္ေရွ႕တြင္ပိတ္ရပ္ရင္းလက္ကမ္းေပးသည္။

စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာ အႏွီလူသားကို မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ကာ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ေလးေထာင့္မ်က္မွန္အနက္ျဖင့္ ေဘာင္ခတ္ထားေသာ သူ႔ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္လံုးေတြႏွင့္ ျပံဳးၿဖီးကာငံု႔ၾကည့္ ေနေလရဲ႕။

"ငါက Oh Sehun.."

က်ေနာ္ခပ္ဆတ္ဆတ္ပဲေျဖၿပီး သူ႔ကိုေက်ာ္ကာ ေလၽွာက္လာလိုက္သည္။

"Yah...မင္းလြန္လြန္းတယ္မထင္ဘူးလား? ငါဒီေလာက္ေျပာေနတာကို"

သံုးလွမ္းစာေလာက္ေက်ာ္သြားကာမွေနာက္ေက်ာဆီက ေအာ္သံေၾကာင့္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိသည္။

"ဘာ?"

"Hunnie ah...ငါေလ...Channieေလ!"

သူကလြယ္အိတ္ထဲက စကၠဴေလယာဥ္ေလးကိုထုတ္ ကာျပသည္။