Walls

5: Three Seconds...

အိပ္ရာထေနာက္က်ကာ ေက်ာင္းသို႔ဒေရာေသာပါး ေျပးလာရသျဖင့္က်ေနာ့္မွာေဆာင္းရာသီမနက္ခင္းတြင္ ေခၽြးမ်ားရႊဲေနရသည္။

ေနရာတြင္ထိုင္ကာ ေနာက္ခံုမွChanyeolဆီသို႔ အလွည့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္က မ်က္ေစာင္းထိုးခံုမွ Jongin၏အၾကည့္စူးစူး။ေအးတိေအးစက္သူ႔မ်က္ဝန္းတို႔ေအာက္တြင္က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုးေတာင့္တင္းသြားသည္။

"Oh Sehun...ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ?"

"ဟမ္..."

Chanyeol ကက်ေနာ့္ပုခံုးကိုပုတ္ကာမွ သတိဝင္ကာ Jongin ဆီမွအၾကည့္လႊဲမိသည္။

"ေဩာ္....ဟိုဟာ...ေအး....ငါဘာေမးမလို႔ပါလိမ့္...."

"ငင့္..."

က်ေနာ္အူတူတူႏွင့္ေရွ႕ျပန္လွည့္လိုက္သည္။ ဆရာဝင္လာသျဖင့္စာလိုက္ၾကည့္ေနဟန္ေဆာင္ေနရကား Jongin ၏မ်က္ဝန္းတို႔ကအာရံုထဲတြင္ တစ္ဝဲလည္လည္။

အတန္းတခ်ိန္အၿပီးက်ေနာ္သူ႔ကိုထပ္ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ သူကစားပြဲေပၚေမွာက္အိပ္ေနေလသည္။

စေနေန႔ကကိစၥကိုမ်ား သူစိတ္ဆိုးေနေလသလား? စိတ္ဆိုးၿပီဆိုပါစို႔.... ငယ္ငယ္ကလိုမုန္႔မေပးလို႔စိတ္ေကာက္တာမ်ိဳးလဲမဟုတ္ေလေတာ့ ျပန္ေခ်ာ့ဖို႔ကလဲအခက္သား။

| | WALLS | |

"ဝါး...Jongin ah.... ဒီေန႔ဟင္းေတြေကာင္းတယ္ေနာ္...."

Jonginေရွ႕တြင္ဝင္ထိုင္ရင္းက်ေနာ္ေျပာမိေသာစကား။canteenတြင္ေန႔တိုင္းဒီဟင္းေတြခ်ည္းမွန္းသိပါလ်က္ႏွင့္ေျပာမိေသာအူေၾကာင္ေၾကာင္စကားက က်ေနာ္၏ၾကံရာမရမႈကို သိသာလြန္းေစသည္။

သူကက်ေနာ့္ကိုၾကည့္ပင္မၾကည့္။ခ်က္ခ်င္းထကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုတြင္ သြားထိုင္သည္။

က်ေနာ္အေတာ္ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားသည္ေတာ့အမွန္။ သူတကယ္စိတ္ဆိုးေနတာပဲ။

"Sehun ah...ေဘးခံုအားတယ္မလား?"

ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ဝင္ထိုင္ေသာChanyeol၏စကားကိုက်ေနာ္မတံု႔ျပန္မိ။ အာရံုကေရွ႕စားပြဲတြင္ ထမင္းစားေနေသာJongin၏ေက်ာျပင္တြင္သာ။