Een week later
***Anna***
Yes! roep ik hard. We kunnen in het nieuwe huis. Ik ben er niet super blij mee, ik had toch veel liever bij mijn vriendinnen gebleven, maar naar het huis is toch beter dan dit hotel... Thuis heb ik mijn eigen kamer. De slaapkamers en de badkamer zijn als eerst verbouwd. De andere ruimte moet nog gedaan worden, maar nu kunnen we alvast verblijven in ons huis. Ik begin mijn spullen in te pakken.
Als ik klaar ben met mijn eigen spullen, zwerven er nog steeds allerlei spullen door de kamer heen. Ook die ga ik maar opruimen, want mijn ouders komen vanavond en dan pakken we alle spullen en gaan we naar het nieuwe huis.
Een paar uur later
"Anna". Ik kijk op van het boek dat ik gekregen heb tijdens de spullen kopen. Mijn vader en moeder staan in de deur opening. Ze kijken de kamer rond. Ik heb alles opgeruimd. Ik stop mijn boek snel weg in een tas. We hebben net betaald zegt mijn vader. Oke zeg ik. We pakken allemaal wat tassen op en we sjouwen ze naar de auto. Ik ga achterin de auto zitten tussen alle tassen vol met spullen. We rijden naar ons nieuwe huis. Ik zie als we aan komen bij ons nieuwe huis dat er nog licht brand. Jullie zijn vergeten het licht uit te doen zeg ik tegen mijn ouders terwijl we weer allemaal tussen uit de auto halen. Dat klopt zegt mijn vader. Paul is er met zijn zoon Cas. Paul is een oude kennis van ons. Behh denk ik. Nu ben ik eindelijk thuis, komen er mensen in ons huis! Ik krijg steeds minder zin om naar binnen te gaan. Misschien moet ik mijn kamer wel delen met die Cas! Help! Ik loop achter mijn vader en moeder aan naar binnen. We zetten de tassen in de gang neer. Ik loop langzaam naar de woonkamer. Tegen de muur staat een zachte bank met een plastic doek er overheen om het stof tegen te houden. In het midden van de woonkamer staat een man met een jongen naast zich. Ik schat de jongen tussen de 16 en 18 jaar. In iedergeval oudeer dan ik. Hij heeft gemilimeterd haar, in tegenstelling tot zijn vader. Zijn vader heeft donkerblond haar met kleine golfjes er in. Ik heb nu al een hekel aan die twee. Ik hoop dat ze hier snel verdwijnen. Mijn ouders staan te kletsen met Paul. Cas kijkt verveeld naar de grond. Ik vind hem echt vreselijk. Ik loop naar de tassen in de gang toe en ik begin met het uitzoeken van mijn tassen. Als ik al mijn tassen heb gevonden sjok ik richting mijn kamer. Ik hoop maar dat Cas niet achter me aan komt. Ik open de deur van mijn kamer en ik laat de tassen vallen en ik plof op mijn bed neer. Ik zucht en ik begin de tassen uit te pakken. Mijn helekamer in wit geverfd. Mijn kamer is rood-wit. Mijn muur is wit, maar de meubels zijn rood. Mijn bed, kast en bureau zijn rood. Het staat erg knus. Hier zal ik al mijn vriendninnen graag uitnodigen, al zullen ze nooit allemaal in mijn kamer passen. Ik gooi mijn kussen oop mijn bed. Ik bedenk me opeens dat er geen extra bed in mijn kamer ligt, dat betekend dat Cas hier in iedergeval niet slaapt. Yes! Maardan bedenk ik dat ik een tweepersoonsbed heb... Er is dus nog een kans. Nee. Dat zal toch niet... Opeens voel ik me hopeloos.

YOU ARE READING
Tell me (ft. 1D)
FanfictionDit verhaal gaat over Anna. Ze is 15 jaar oud en ze verhuisd van het vertrouwde Engels dorpje vol met haar vriendinnen, naar de drukke stad Londen. Anna vind het niet leuk, al helemaal niet als er oude vrienden van haar ouders komen helpen..... In L...