Σχεδόν Μαζί 2 {Ολοκληρωμένη}

Μπλεξίματα

Σήκωσε τα μάτια της και αντίκρισε δύο σκοτεινά σκούρα μπλε αντρικά μάτια.

''Καλά κοπέλα μου είσαι χαζή;Δεν βλέπεις μπροστά σου;''την ρώτησε και εκείνη φορώντας καλύτερα την τσάντα του έριξε ένα άγριο βλέμμα.

''Άμα αγόρι μου εγώ είμαι χαζή εσύ είσαι ανάγωγος''του δήλωσε και χτυπώντας τον ειρωνικά στο στήθος ετοιμάστηκε να φύγει αλλά της κράτησε το χέρι.

''Κοριτσάκι μην παίζεις μαζί μου θα χουμε μπλεξίματα''της απάντησε θυμωμένα και την προσπέρασε. Είχε πολύ μεγάλες πλάτες και το κεφάλι του καλυπτόταν από ένα σκουφί σε μαύρο χρώμα.
Βλάκα είπε από μέσα της η Εύα και χτυπώντας με το πόδι της τον κάδο σκουπιδιών της σχολής έφυγε νευριασμένη για την αίθουσα.

Σε λίγη ώρα ο καθηγητής ήταν κιόλας μέσα. Η συμφοιτήτρια της Εύας έλειπε έτσι θα καθόταν μόνη όλη την μέρα ακόμα και στο εργαστήριο.
Ξαφνικά ομως κάποιος έκατσε δίπλα της και εκείνη έστριψε το κεφάλι της για να δει.

''Όχι θεέ μου ο ανάγωγος''αναφώνησε η Εύα λίγο πιο δυνατά από το κανονικό.

''Ωχ η χαζή''συμπληρώσε και εκείνος με νεύρο ώσπου τους άκουσε ο καθηγητής.

''Τι θα γίνει Αναγνώστου παιδί μου; Θα κάτσεις δίπλα στην Κρητικού ή θα το σκέφτεσαι για πολύ;'' ρώτησε κοιτώντας τον και τότε εκείνος έκατσε δίπλα της.

''Μην τολμήσεις να μου μιλήσεις σε όλη την ώρα του μαθήματος''της τόνισε και η Εύα του πρόσφερε ένα ειρωνικό μορφασμό.

''Δεν είχα σκοπό να μιλήσω ή να απασχολήσω έναν αγενή και ανάγωγο''του αποκρίθηκε και τον είδε να σφίγγει της γροθιές του.
Όλο το πρωινό στην σχολή πέρασε ήρεμα καθώς δεν ξανά μίλησαν με τον άγνωστο που καθόταν πλάι της. Από την άλλη όμως η αμηχανία ήταν μεγάλη και δε θα άντεχε άλλη μια ώρα μέσα στο διάλειμμα.
Σηκώθηκε από την καρέκλα της και πριν προλάβει να φύγει άκουσε την βαριά φωνή του.

''Πας κάπου δεσποινίς''την ρώτησε ειρωνικά και η Εύα ήταν έτοιμη να τον σπάσει στο ξύλο.

''Για σένα αρχικά είμαι η Εύα όχι τίποτα άλλο δηλαδή για να μην κουράζεσαι''του δήλωσε μες την ειρωνεία και ξανά ετοιμάστηκε να φύγει όταν την ξανά σταμάτησε για άλλη μια φορά η φωνή του.

''Ιωσήφ, χάρηκα ωραία μου δεσποινίς''είπε και έτεινε το χέρι του.

''Πρώτον δεν είμαι δεσποινίς αγαπητέ μου είμαι κυρία και κατά δεύτερον δεν χάρηκα καθόλου''του γύρισε με θυμό και προχώρησε μπροστά.