Σχεδόν Μαζί 2 {Ολοκληρωμένη}

Η αλήθεια πονάει(part 2)

Γιάννης

Το βράδυ ήταν πραγματικά δύσκολο καθώς η θύμιση της τον έκανε να στριφογυρνά στο καναπέ του ιατρείου του. Ήταν τόσο δύσκολο που κοιμόταν μακρυά από την γυναίκα του αλλά έπρεπε να σεβαστεί την επιθυμία της, ίσως και να της έδινε λίγο παρά πάνω χώρο για να ηρεμήσει.

Κοιτούσε το σημερινό του πρόγραμμα με τους πελάτες όταν μπήκε απότομα μέσα.

''Βλέπω το βρήκες τον δρόμο''του είπε ήρεμα και ειρωνικά χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από αυτό που έκανε .

''Εγώ μια χαρά βρήκα τον δρόμο, εσύ όμως μην τολμήσεις να ξανά βρεθείς στο δικό μου για κανέναν λόγο. Κατάλαβες;''τον ρώτησε και αμέσως ο Γιάννης πετάχτηκε όρθιος.

''Και αν πω δηλαδή πως δεν κατάλαβα τι θα γίνει;''του αντί γύρισε εκείνος με ερώτηση.

''Θα γίνει αυτό που προσπαθείς να ξεχάσεις τόσα χρόνια Γιάννη''του είπε σοβαρά εκείνος με τον θυμό να πλημμυρίζει από παντού.

''Αυτό που δεν με άφησες εσύ να ξεχάσω Ιωσήφ,μας διέλυσες την ζωή, και την δικιάς της και την δικιά μου. Εσύ είσαι η αιτία που από φίλος μου έγινες εχθρός μου.Μόνο εσύ''του απάντησε με οργή και τον πλησίασε.

''Ξέρεις πολύ καλά πως με την Χριστιάννα δεν το ήθελα λειτουργούσε το μυαλό ενός δεκαεφτάχρονου''συνέχισε ο Ιωσήφ και ο Γιάννης έσφιξε τις γροθιές του.

''Δε φταίει ούτε το μυαλό σου Ιωσήφ ούτε και κάνεις άλλος. Εγώ φταίω, μόνο εγώ. Εγώ που εμπιστεύτηκα την αγαπημένη μου ξαδέλφη στον παιδικό μου φίλο. Μόνο εγώ φταίω. Όπως και για το παιδί φταίω εγώ, όπως και για την φυγή της στο εξωτερικό. Βλέπεις εκείνη σ αγάπησε και εσύ την πρόδωσες''είπε τις τελευταίες του λέξεις και σταμάτησε αφού το λόγο πήρε ο Ιωσήφ.

''Δεν θα μπορούσα ρε Γιάννη στα δεκαεφτά μου χρόνια να μεγαλώσω ένα παιδί''

''Αν την αγαπούσες θα αγαπούσες και το μωρό που κουβαλούσε. Ένα μωρό που ήταν και δικό σου''συμπληρώσε ο Γιάννης έτοιμος να εκραγεί.

''Αν ήταν δικό μου Γιάννη, αυτό δεν το ξέρεις''του απάντησε και σε κλάσματα δευτερολέπτου το χέρι του άλλου άντρα είχε βρεθεί με δύναμη πάνω στο πρόσωπο του με αποτέλεσμα εκείνος να σοριαστεί πάνω στον καναπέ.

''Μπάσταρδε, μα το θεό θα σε σκοτώσω στο ορκίζομαι''του είπε και αφού τον ξανά χτύπησε έκατσε ήρεμος πάλι στο γραφείο του.